VriMiBolide: Ford GT

Ford GT
Ford GTFord GTFord GTFord GTFord GTFord GTFord GTX1
Vrijdag, tijd voor de vrimibo. Bitterballen erbij, blokjes kaas, drankje in de hand en praten met collega's over auto's. Zo ga je nog lekkerder het weekend in. Om jullie daarbij te helpen presenteren we elke vrijdagmiddag de VriMiBolide, de auto die de tongen los moet maken tijdens de vrijdagmiddagborrel. Deze week: de Ford GT.

Dit weekend wordt de tachtigste editie van de 24 Uur van Le Mans gehouden, door velen nog altijd gezien als de grootste autorace ter wereld. Een kleine vijftig jaar geleden besloot Henry Ford II dat zijn automerk ook maar eens succesvol moest zijn in de ultieme langeafstandsrace. Onderhandelingen om Ferrari over te nemen, liepen op het laatste moment uit op niets. Vervolgens liet Ford de GT40 ontwikkelen op basis van een prototype van Lola. Na enkele moeizame pogingen op Le Mans en diverse doorontwikkelingen aan de raceauto kwam langdurig succes: van 1966 tot 1969 domineerden de Amerikanen Les 24 Heures.

Een spirituele opvolger van de GT40 kwam in 1995 met de GT90 Concept, al haalde dit studiemodel nooit het productiestadium. Dat gebeurde wel met de GT40 Concept, gepresenteerd op de autoshow van Detroit in 2002, die op het gebied van styling overduidelijk een moderne versie van de jaren zestig-racer was. De reacties waren zo positief, dat Ford een jaar later drie productierijpe exemplaren aan de wereld liet zien. Een jaar later begon de aflevering van de snelste, in serie gebouwde straatlegale Ford aller tijden, waar naar verluidt uiteindelijk iets meer dan 4.000 exemplaren van zijn gemaakt.

Flinke drinker

Onder de kap van de GT, die het getal in de typeaanduiding moest laten vallen omdat het GT40-handelsmerk in de loop der jaren bij een andere firma terecht was gekomen, huisde een opgevoerde versie van Fords 5,4-liter V8. Dankzij de montage van een supercharger bedroeg het vermogen 550 pk, terwijl het een koppel op 678 Nm uitkwam. Voldoende om de ruim 1.500 kilo zware supercar in pakweg 3,5 seconden van vanuit stilstand naar de honderd te laten gaan, tot aan een topsnelheid van rond de 330 km/h.

De kanttekening bij dit alles? Dankzij z'n kolossale motor met drukvulling en het relatief hoge wagengewicht stond de Ford GT bekend als een dorstige jongen, met een gemiddeld verbruik van 17 liter brandstof op honderd kilometer. In de praktijk mocht je blij zijn als deze mastodont uit Detroit niet meer dan één op vijf verbruikte – met een benzinetankinhoud van 66 liter betekende dat een hoop bezoeken aan de pomp, zoals het tv-programma Top Gear meermaals op komische wijze onder de aandacht bracht.

Later presenteerde de firma Genaddi Design Group de Ford GTX1 (foto 8): een open versie van de GT, waarbij het vermogen ook nog eens toenam tot 618 pk. Voor minimaal een slordige 38.000 dollar konden GT-eigenaren hun Ford laten onthoofden en opvoeren. Wat velen echter niet weten, is dat de oorspronkelijke Ford GT40 (de Mk I) ook als roadster gebouwd werd. Zo werd de GT een waardig eerbetoon aan z'n Le Mans-winnende voorvader.

Video

Lezersreacties (19)

Reageren

Maak melding van misbruik

Let op! Deze functie is niet bedoeld om zelf een commentaar toe te voegen. Optioneel kun je er een opmerking bij plaatsen.

Er is iets mis gegaan. Probeer het later nog eens of e-mail ons.