Toen Ferrari vreemd ging werd alles strak en recht

Ferrari en Pininfarina vormen de gouden combinatie uit de autohistorie. Er zijn althans maar weinig partnerschappen die zoveel moois  hebben opgeleverd als deze. Maar zelfs de trouwste opdrachtgever gaat kennelijk wel eens vreemd. Dat deed Ferrari met Bertone in 1960 en 1962, overigens zonder dat hij daar zelf veel aan kon doen. Het waren namelijk cliënten van Nuccio Bertone die graag wilden dat hij, en niet Pininfarina, een koets bouwde voor de 250 GT chassis' die zij bij Ferrari kochten. Bertone gaf de klus in beide gevallen aan zijn jongste bediende Giorgetto Giugiaro, die op basis van de 250 GT twee blaartrekkend mooie koetsen boetseerde. Naar verluidt was een van die klanten trouwens Nuccio zelf, die wel in een Ferrari wilde rijden, maar niet eentje die door concurrent Pininfarina was gestileerd. 

De geschiedenis herhaalde zich in 1973, het jaar waarin de nieuwe Ferrari 308 GT4 werd onthuld. Een bijzonder belangrijke auto voor Ferrari, omdat het de eerste was met een midscheeps geplaatste V8 - de layout die de komende decennia kenmerkend zou zijn voor vele modellen. De zeer strakke lijnen van de 308 GT4 vergden gewenning voor de fans van het merk, omdat de auto een breuk betekende met de zwierige, wulpse vormen van diens voorganger, de Dino 246 gt. Bijzonder aan de nieuwe 308 GT4 was verder dat hij plaats bood aan twee volwassenen en twee kinderen - en dat met een V8-middenmotor! De 308 GT4 was een ontwerp van de bij Bertone werkzame Marcello Gandini, die op het technische thema van zijn eigen geesteskind nog eventjes fantasievol aan het  voortborduren sloeg.

Hij maakte daarbij korte metten met iedere ronding die de auto mogelijk had kunnen krijgen; op de banden en het stuurwiel na is alles met liniaal en geodriehoek getekend. Zelfs in het hart van de wielen zijn louter rechte strepen te herkennen! Serieproductie stond niet op de planning voor de concept car, die in 1976 als Ferrari 308 GT Rainbow werd gepresenteerd op de Salon van Turijn. Drie jaar na de introductie van de 308 GT4 dus, en een jaar dat Ferrari de 308 GTB aan de wereld had getoond, een auto die gewoon weer van de hand van Pininfarina was. De Rainbow had daarmee geen andere rol dan teruggrijpen naar een tijd die was geweest; dat gelukkige moment waarop Enzo Ferrari Bertone boven Pininfarina verkoos. De Rainbow Concept lijkt zelf verder niet van al te grote betekenis te zijn geweest, met uitzondering van een speciale voorziening om de auto van een coupé in een targa te veranderen: het dakpaneel kon eenvoudig aan de voorzijde worden opgetild, waarna het in verticale positie wegzakte achter de stoelen. Precies de constructie die de Ferrari 308 GTS een jaar later ook zou krijgen.