Gereden: Mazda MX-5

De derde generatie van de Mazda MX-5 is er. Bij de eerste aanblik zie je amper dat hij nieuw is, maar hij ziet er een stuk gemener uit. Eindelijk heeft de MX-5 een uiterlijk dat bij zijn karakter past. De vorige MX-5 ziet er veel tammer uit dan hij is, waardoor de MX-5 vaak onterecht werd uitgescholden voor dameskappersauto. Dat zal door het nieuwe uiterlijk met de nieuwe generatie minder snel gebeuren. Onaangetast blijft her roadsterconcept. Een lichte, compacte en lage bouw, twee zitplaatsen en aandrijving op de achterwielen. En het kapje? Terwijl de auto-industrie massaal overstapt op stalen constructies, houdt Mazda vast aan een linnen kap. De nieuwe MX-5 is leverbaar met twee motoren, de 126 pk sterke 1.8 en de 2.0 met 160 pk. We beginnen met de sterkste uitvoering. Van 160 pk zijn we tegenwoordig niet meer zo onder de indruk, maar als het mee te zeulen gewicht amper 1.100 kg bedraagt, verandert dat. Een gunstig koppelverloop en een lekker korte zesbak (alleen de duurste uitvoering) doen de rest. We duiken de bergen in en genieten daar urenlang van de prachtige balans en gewichtsverdeling. Je kunt bochten bovengemiddeld hard nemen, waarbij je met het gaspedaal tegen overstuur aan kunt drukken. Daarbij helpt ook de stevige, directe besturing goed mee; je bent echt aan het werk, voelt je als het ware één met de auto. De tweede dag stappen we in de 1.8, die het met 34 pk minder moet stellen. Een fors verschil, toch stelt de 1.8 allerminst teleur. In de bergen kom je weinig tekort. Toegegeven, met de ervaringen van de dag tevoren in het achterhoofd verlangen we soms even terug naar de 2.0, maar hadden we die niet gereden, dan hadden we hem niet gemist. De volledige rij-impressie van de Mazda MX-5 staat in AutoWeek 47, die op 15 november verschijnt.