BMW 315 (1983) - Liefhebber Gezocht

Lange tijd was de 3-serie het meest compacte model van BMW en de eerste generatie (E21) moest het nota bene zelfs altijd met twee deuren doen. Pas bij de E30, de tweede generatie, werd er ook een vierdeursversie leverbaar. De eerste 3-serie volgde immers nog duidelijk het voorbeeld van de gelauwerde 02-serie. Het was een sedan van een betrekkelijk bescheiden formaat, met een sportieve inborst. De nadruk lag toen nog wat minder op luxe of ruimte, het moest vooral lekker rijden. En vlot, dat was-ie voor zijn tijd wel. Zeker met de 2,0-liter of 2,3-liter zes-in-lijn in de neus. De jaren van absurd sterke M3's lagen nog ver in de toekomst, maar zeker met de 143 pk sterke 323i had je het goed voor mekaar: 0 naar 100 km/h in 8,7 seconden en een topsnelheid van 190 km/h.

Deze 315 uit 1983 is van een totaal ander kaliber. Met een 323i was je het mannetje, met een 315 was je in 1983 plat gezegd niet rijk genoeg om de inmiddels verschenen E30 te kopen. BMW schoof deze absolute instapversie namelijk in 1981 in het gamma onder de 316 van de E21-generatie, maar hij bleef ook nog een tijdje leverbaar naast de E30 als goedkoper alternatief. Normaal gesproken gaf de nummering de grootte van de motor aan, maar niet bij de 315. In de 315 lag namelijk de 1.6 vierpitter van de 316, alleen wel eentje die met zijn 75 pk vermogen 15 pk minder sterk was.

In 1982 zwaaide de E21 al goeddeels af ten gunste van de E30, maar tot begin 1984 werd deze 315 nog nieuw geleverd. We hebben hier dus één van de allerlaatste E21's ooit gebouwd. Dat maakt 'm al een beetje speciaal. De 315 had bovendien een voor een BMW-begrippen haast vertederende bescheidenheid. Zo was er standaard geen zijspiegel aan de passagierskant, zitten er geen kaartvakken in de portieren en heeft-ie gloeilampen in plaats van halogeen-units. Ook was de afwerking hier en daar wat kariger. 1983 is weliswaar lang geleden, maar met een 0-100 km/h-acceleratie in 14,8 seconden en een top van 154 km/h had de 315 ook weinig met sportief rijden van doen.

Kortom, een uitvoering die vooral rationele (en bovenal zuinige) kopers moest overtuigen en die door BMW-fans enigszins met de nek werd aangekeken. Juist daarom is het zo leuk dat dit exemplaar er toch nog is. Het lijkt ook nog eens een aardig netjes exemplaar met een lekker typisch goud metallic - dat dan weer wel - lakje. Echt een auto die schreeuwt om een baasje dat begrijpt waarom juist deze zo leuk is. Goedkoop is-ie alleen niet meer. De vraagprijs lijkt met €9.950 behoorlijk fors, al is er vast wel iemand die voor dat geld dit bijzondere stukje BMW-historie in huis wil halen. Bovendien moet je voor elke rijdende en enigszins nette E21 tegenwoordig al snel op zo'n prijs rekenen.