Uitvoering

V70 TDI 2.5 Comfort-Line

Versnellingen

4, Automaat

Bouwjaar

1998

Jaar van aanschaf

2017

KM-stand bij aanschaf

458.000 km

KM-stand laatst

459.000 km

De eerste kennismakingen

459.000 km

20 juni 2017

Als kind wilde ik altijd al een 'hoekige' Volvo hebben: als ik als kind een auto tekende leek het toch het meeste op een 940-achtig iets. Ik ben dan ook opgegroeid in een regio waar veel Volvo's met labradors achterin rondreden. Zo'n wagen voor het hele gezin plus de harige viervoeter achterin.

In 2014, toen de Opel Zafira uit 2004 toch te smal bleek te zijn voor drie kinderen (de derde was op komst), heb ik de stoute schoenen aangetrokken en ben ik eens gaan kijken voor een Volvo 850. In België, want we wonen nu al een tijdje in België. Met mijn naïeve houding en zonder kennis van zaken een donkergrijze 850 aangeschaft voor 1250 euro. Hij was door de keuring geraakt maar achteraf durf ik te beweren dat er tussen de tijd van de keuring en de verkoop aardig wat versleuteld was aan de 850. Een lang verhaal, misschien een andere review waard, maar om het kort te houden: we hebben de 850 opgeknapt bij een te dure garage maar rijden dat 'ie deed!

Een half jaar terug is onze vorige 'eerste wagen', een Kangoo uit 2004 waar mijn vrouw mee reed, kapot gegaan.en aangezien ik zicht had op een leasewagen hebben we maar een Matiz uit '99 gekocht. Prima wagen, maar voor tijdelijk. Nu de leasewagen er niet komt op zoek gegaan naar een monovolume. Maar met een laag busget kom je niet veel soeps tegen. Toen maar weer eens stiekem gezocht voor een 850 of V70 Classic, en daar zag ik toch iets moois staan op het internet. De volgende taak was om mijn vrouw te overtuigen om toch niet voor een monovolume te gaan maar dat ik een mooie V70 uit 1998 gezien had. Tegen alle verwachtingen in ging ze meteen akkoord. De 850 beviel haar kennelijk ook en deze had dezelfde motor, een TDI.

Ok, de wagen: een in 2014 geïmporteerde Volvo V70 Classic. Een TDI, net als onze 850, wél met 458.00 kilometers op de teller. Maar op de foto's zag hij (uhh zij?) er geweldig uit. Aan het interieur was niet te zien dat ze 'maar' 458.000 kilometers had gereden. Dus maar gemaild met de eigenaresse en ik kon meteen komen kijken. Wat een prachtauto! De wagen zag er in het echt nog mooier uit. En de eigenaresse was een autoliefhebster: De wagen had een gesloten geschiedenis en zij had ook de moeite genomen om een goede v70 te kiezen toen zij er één wilde aanschaffen. In 2014 was dat. Ze heeft er 27.000 kilometer mee gereden, en in die tijd is er ook genoeg aan gedaan om hem in goede conditie te brengen en houden.

Ik heb hem nu pas een week maar heb er geen spijt van. Aangezien deze V70 een doorontwikkeling is van mijn andere Volvo wist ik wat me te wachten stond. Tot nu toe geen spectaculaire zaken gevonden. Sowieso laat ik de wagen goed doorlichten bij mijn volvo specialist (mag ik reclame maken?) maar dit is wat ik nu heb gevonden:
- De motor draait stationair onregelmatig en het Lambda lampje brandt. Ik heb zelf de EGR slangetjes gecheckt en er was er één gescheurd. Ook moet de drukregelaar van de carterventilatie vervangen worden, die is ook losgescheurd. De wagen had pas een grote beurt gehad bij een erkende Volvo garage en daar was het kennelijk niet opgevallen(?)
- Verder kleine dingetjes die je mag verwachten bij een auto van deze leeftijd: sigarenaansteker die het niet meer goed doet, klep onder stuur die een beetje loskomt.

Verder lijkt de wagen in perfecte staat. Maar volgende week weet ik meer.

En oja, het is een automaat... Wow! Dat rijdt lekker!!! :)

Het comfort is geweldig, het gevoel van veiligheid is geweldig. Eigenlijk kan ik iedereen met een gezond verstand en een laag budget (en oppassen met wat je koopt) het aanraden om in oudere wagens te rijden van dit segment, mist goed onderhouden. Aankoop is laag. goed, je weet dat je wat meer moet uitgeven aan beurten, onderhoud. Maar wat je ervoor terug krijgt...

Hopelijk snel meer...

7,0