Volvo V40 1.8 Europa (2003)
autoreview
Signalement
| Uitvoering | V40 1.8 Europa |
|---|---|
| Versnellingen | 5, Handgeschakeld |
| Bouwjaar | 2003 |
| Jaar van aanschaf | 2014 |
| KM-stand bij aanschaf | 146.057 km |
| KM-stand laatst | 250.579 km |
Nederzweed met karakter
We springen terug in de tijd naar zaterdagmorgen begin januari 2014.
(Aanleiding aankoop auto)
Op zaterdagmorgen ben ik onderweg naar een cursus, maar net voor de bebouwde kom schiet er een auto vanuit de polder de provinciale weg op en is een aanvaring met deze auto niet te voorkomen. Gelukkig is er geen persoonlijk letsel, maar beide auto's zijn beschadigd. M'n eerste auto (Peugeot 206) is zodanig geraakt, dat starten en rijden niet meer mogelijk is. Even een telefoontje naar huis en een behulpzame broer heeft met de tractor de auto afgesleept naar een schadebedrijf.
De totale kosten voor reparatie waren na een eerste voorzichtige opgave hoger dan de dagwaarde, dus ik rekende de 206 eigenlijk al total loss.
De zoektocht naar een nieuwe auto was begonnen.
Eisen had ik eigenlijk niet. Als thuiswonend student heb ik gewoon een auto nodig voor dagelijks vervoer naar stage, vrienden en dergelijke. Een 206 is in principe meer dan voldoende, maar na drie jaar in zo'n koekblikauto wil je wel eens wat anders. In de Peugeot zijn de afgelopen drie jaren 30.000 kilometers gereden. De volgende auto moet gewoon een auto zijn die betrouwbaar is, weinig onderhoud behoeft en waarmee ik zelf eens wat personen of goederen kan vervoeren. Mijn voorkeur gaat uit naar een wat grotere auto, omdat dit gewoon beter rijdt dan die kleine Fransoos waarbij je bijna van de weg geblazen wordt bij een beetje zijwind.
Waar veel mede-jongeren in sportieve hatches rijden (Golfjes e.d.), zoek ik juist de comfort op.
Het merk Peugeot had ik eigenlijk wel een beetje gehad, totdat ik een paar mooie 407’s zag staan voor niet al te veel geld. Natuurlijk houd je altijd wat auto’s achter de hand als je gaat kijken. De V40 van Volvo heb ik altijd al een mooie auto gevonden. Degelijkheid, veiligheid en voldoende ruimte voor mijzelf. Verder stonden er op het lijstje nog een Mondeo, 307 (slag groter dan de 206 én betaalbaar), 3-serie (lekker pittig). Ook de Fiesta stond hierop, maar het nieuwe model was met dit budget niet haalbaar. Enfin, na een selectie besloten om in Utrecht de zoektocht te starten. Vanuit Zeeland eerst dus goed gekeken en afgewogen in welke volgorde we de auto’s zouden afgaan. Heb besloten om de Volvo V40 te Huizen als eerst te bezoeken, vervolgens richting Harderwijk voor een 407 en mocht dat niet lukken op de terugweg in Zuid-Holland nog wat occasions achter de hand.
Aangekomen bij de autoverkoper in Huizen stond de Volvo reeds buiten. Na een kleine proefrit hebben we de auto eens nader bekeken en geconcludeerd dat deze aan de buitenkant matig in de lak zat. Van deuken was nog geen sprake, maar de hele auto zat onder de krassen en de vegen. Binnenin was de auto nog als nieuw, alles werkte naar behoren en de motor + andere aanwezige onderdelen zagen er nog netjes uit. Ook de banden waren nog ruim voldoende. Samen met m'n broer besloten om er nog wat honderdjes af te halen, en bij een lage prijs toch mee te nemen. Uiteindelijk de auto toch meegekregen voor een schappelijke prijs, waarin ik me zeker kon vinden. De auto heeft 146.027 kilometer gelopen en rijdt erg vlot en strak in vergelijking met de 206.
Na de koop eerst even gaan tanken bij een lokaal tankstation. Broer was al vertrokken richting een paar vrienden. Bij het tankstation al meteen de mist in, reed de auto namelijk met de verkeerde kant richting de tank. Dat is even wennen, een tankdop aan de bestuurderskant! Enfin, even gedraaid en voilá. De volgende opdracht was de tankdop, gelukkig kun je deze zo opendrukken en vervolgens de dop opendraaien en de tank vullen. Hop 40 liter erin, moet genoeg zijn om thuis te komen, was mijn gedachte. Vol goede moed aan de terugweg begonnen. Even goed opletten en al snel zat ik weer op de goede weg, via de Ring van Utrecht richting Den Bosch/Breda, om vervolgens Roosendaal/Bergen op Zoom te volgen en uiteindelijk de afslag Vlissingen/Middelburg/Terneuzen (TOL) te pakken. Op de snelweg viel me op dat de benzinemeter niet werkte. 40 Liter moest toch echt genoeg zijn om de ongeveer 250 kilometers naar huis te overbruggen. Op het moment dat broer terugbelde, was de meter al aan het stijgen, traag en gestaag. Het euvel was dus verholpen. Halverwege moesten de beentjes even gestrekt worden; dit ligt overigens niet aan de stoelen, want deze zitten voortreffelijk goed. Bij het wegrijden was de meter weer op 0 blijven steken, maar na een km of 20 was deze weer gaan stijgen. Het maakte me opzich niet heel veel uit, want je hebt gauw genoeg door hoe de vork in de steel zit. Eenmaal in de vertrouwde omgeving eerst even door de carwash, voordat je hem thuis vertoont. Zo gezegd, zo gedaan. De Volvo blonk weer. Eenmaal thuis meteen de proef op de som genomen en een paar zakken was naar de drogerij in België gebracht samen met m'n vader. Hij was gelukkig ook zeer te spreken over de Volvo(hij rijdt zelf Ford). Tot zover op de brandstofmeter na niks noemenswaardig. Over het verbruik ben ik trouwens ook te spreken. Volgens de boordcomputer zou deze V40 1.8 Europa op de snelweg toch niet boven de 5.5L / 100 km uitkomen, wat me zeer meevalt.
Enfin, na een grondige inspectie en het een en ander thuis te hebben vervangen (allemaal klein grut wat de kosten niet zijn), zag de Volvo er weer picobello uit. De brandstofmeter baarde toch wat zorgen, omdat je niet goed kan inschatten wat er precies in je tank zit. Daarom voor de zekerheid maar wat bijgetankt hier en daar. Nu heb ik de Volvo twee weken geleden volgegooid en ben ik benieuwd wat deze verbruikt heeft de afgelopen periode. De ritjes liggen allemaal rond de 10km, dus het zijn niet echt dé zuinigste afstanden.
Leuk zijn ook de uiteenlopende reacties wanneer je als 21-jarige met een Volvo station aan komt rijden.
Banden
Wat me pas een week later opviel waren de banden, er zitten 3 Michelins onder en 1 Vredestein. Opzich geen probleem, want de auto ligt strak op de weg en stuurt fenomenaal. In feite is dit het tegenovergestelde van een 206.
Aanwezige luxe
De Volvo bevat de nodige luxe zoals navigatie en verwarmde stoelen. De 122 Pk’s zijn prima, maar niet overdreven snel. Het Peugeotje was met 110pk en nog geen ton aan gewicht wel een stuk sneller, maar daar is het mij niet om te doen.
Raar geklapper linksvoor
Na een paar weken de banden eens goed op spanning te hebben gezet, is er bij het voorwiel iets beginnen klapperen. Dit werd naargelang de tijd steeds luider, en dat maakte me serieus zorgen. Ik had een vermoeden, want het was na het op spanning zetten van de banden gebeurd. Na de bandenspanning te hebben verlaagd hoorden we nog geen verschil. Even het wiel eraf om er onder te kunnen kijken, ook niks raars kunnen vinden dus wiel er weer terug op. ‘’Vanavond even aan broer vragen, die heeft er verstand van’’. Op het moment dat we samen in de auto zitten en we rijden een stukje, komt het geklapper maar niet. Apart denken we. ‘’Heb na de bandenwissel niet meer gecontroleerd’’. Het euvel was dus weer verholpen en sindsdien ligt de Volvo weer strak en geruisloos op de weg.
20-02.
Precies 3 weken na mijn aankoop de Volvo naar de garage gebracht voor een APK-keuring. Met gekruiste vingers zat ik te wachten op het oordeel, want ik was niet veel goed gewend van de 206 (APK’s van minstens een paar honderd euro). Er kwam een telefoontje met goed nieuws, enkel twee rubbertjes bij de fuseekogels moeten vervangen worden en de totale kosten komen niet boven de 80 euro uit. Prima nieuws! Dit is nog eens service van de garage en Volvo. Tevreden staat de Volvo weer in de garage en thuis nog wat in de kofferbak gescharreld om twee lampjes aan de gang te krijgen. Even loskoppelen, vastklikken en ze deden het weer. Op de achterruitenwisser na is de auto weer helemaal compleet. Deze wist helaas niet goed de achterkant, dus daar nog eens voor kijken of het aan het blad ligt of dat de wisser misschien niet genoeg drukt op het blad.
Kosten (€82) uitgesplitst:
- €13 APK-keuring
- €6 Materiaal
- €45 Manuren
- €18 Btw
02-03.
Na 604 kilometer en nog geen werkende benzinemeter werd het tijd om eens te tanken. Tot mijn verbazing ging er ruim 53.5 liter in de tank, wat een gemiddeld verbruik van 1 liter op 11,3 kilometer of 8.8 liter op 100 kilometer is. Hier toch van opgekeken, maar het is niet schrikbarend hoog. Toch even goed in de gaten houden dat 600 kilometer toch wel het maximum is wat er met één tank gereden kan worden.
Ook kwamen we er tijdens een rit achter dat de stoelverwarming aan de passagierskant het niet of matig doet.
Bijna 3 maanden in bezit
Inmiddels staat de teller op ruim 148 duizend kilometer, en deze ruim 2000 kilometer zijn zonder problemen gereden in de Volvo. Het verbruik schommelt rond de eerder genoemde waarde. De auto wordt grotendeels gebruikt voor kleine afstanden in het Zeeuwse land.
In de afgelopen dagen zijn er tal van mooie (warme) dagen geweest, en dan is de automatische airco van de Volvo toch een luxe. Je stelt hem in op de gewenste temperatuur en je hebt er geen omkijken meer naar. De airco koelt erg goed.
Over het weggedrag ook erg te spreken, vooral op langere stukken ligt de Volvo heerlijk rustig op de weg. Het schakelen gaat mooi recht, maar je moet hier wel wat kracht bij zetten. Het koppel is meer dan voldoende. In de bebouwde kan je hem gerust in de 5e versnelling laten staan, om bij 50 km/h weer vlot naar de 80 te versnellen.
Niks nieuws onder de zon
De anderhalve ton is inmiddels gepasseerd. Nu bijna 7 maanden in bezit vallen er een paar dingen op. De altijd zo ''aangeprezen Volvo-stoelen'' vallen me tegen. Het is zeker niet slecht, maar het is veel minder comfortabel als ik de stoelen vergelijk met die mijn vader in zijn auto heeft (Mondeo 2007, nog met de ronde achterlichten. In deze auto heb ik genoeg kilometers doorgebracht om hier duidelijk een verschil in te voelen. In 2012 was het Zuid-Frankrijk, en in 2013 Istrië in Kroatië. In deze stoelen kun je makkelijk een hele rit zitten. Bij de Volvo is dat wat minder, maar niet om nu echt over te vallen.
Ook de korte eerste versnelling is bij een koude motor niet zo fijn. Er moet vlot naar de twee worden geschakeld, want de auto valt na het indrukken van het koppelingspedaal vrij snel terug in snelheid en voor je het weet sta je stil. Ook schakelt het mechanisme stroef als het koud is. Vooral bij het wegrijden probeer ik erg rustig en beheerst te schakelen, vaak kom ik niet boven de 2000 toeren.
Verder ben ik nog erg tevreden met mijn Volvo, verbruik schommelt zo rond de 1 op 12 en olie verbruikt de auto niet. De auto is goed in zijn element op de lange rechte wegen, maar ook een bochtje is geen probleem.
De winter overleefd
Na enige radiostilte weer een update op de review. De winter, die we eigenlijk geen winter mogen noemen, zit er in Nederland ver op. Omdat we de vorige winter ook geen sneeuw (West Zeeuws-Vlaanderen) hebben gehad en ik geen plannen had om verre reizen te maken met de Volvo, heb ik de zomerbanden lekker laten zitten. Deze hebben nog een mm of 4-5 profiel en heb er geen problemen mee gehad. De accu heeft ook geen kuren vertoond, maar de startmotor had een enkele keer een kuur door niet meteen aan te willen slaan, en dus stond je vijf seconden die sleutel op de II te houden voordat de motor aansloeg. Dit is misschien twee of drie keer gebeurd, dus zal geen hardnekkig probleem zijn.
Ruim 9000 kilometer verder nog steeds geen problemen of klachten over de Volvo. Over een paar weken een afspraak maken met de garage, daar de APK over een goede maand afloopt. Veel kan er, gezien de lage gereden kilometrage dit jaar, niet aan het licht komen.
Voorlopig nog geen kosten gehad aan de Volvo, laten we dit zo houden. Banden, schijven kunnen nog wel een jaar mee, blokken misschien eens vervangen. Heb het idee dat de remmen wat minderen in kracht.
Ook zijn er wat 'nieuwe', lees andere, foto's toegevoegd.
Na de APK zal ik even uitlichten wat er aan het licht is gekomen.
Leeglopende Vredestein en 'doe-het-zelf-proppen'.
Zoals eerder vermeld heeft mijn auto drie Michelin's en één Vredestein linksachter. De laatste dagen liep de laatstgenoemde steeds leeg (onder de 1 bar), dus vanmorgen even de krik onder de auto en de band eraf. Er zat een stukje metaal in (2 cm lang). Dit hebben we opgespoord door de band eerst op druk te zetten, vervolgens wat water met een vernevelaar (Glassex-fles) op de band te spuiten en te kijken waar het lek zit. Het metaal kun je met een tangetje eruit wrikken. Bij veel bedrijven kun je 'proppen' kopen, die je heel makkelijk zelf in je band kunt drukken. Je wrikt het gaatje wat open met een rasp en je drukt er zo snel mogelijk de prop in. Dit is niks meer dan een pasta die hard wordt in je lek. Het is vanmorgen gerepareerd, ben benieuwd of dat het leeglopen heeft opgelost. Hierover later meer..
APK en onderhoud
Vandaag heeft de auto een dag in de garage doorgebracht. Het was weer tijd voor de Algemene Periodieke Keuring of APK. Op de remblokken voor na (gepland onderhoud) wederom géén mankementen of gebreken. De betrouwbaarheid is 100%!
In de onderhoudshistorie zag ik dat er bij 135.899 kilometer er voor het laatst onderhoud heeft plaatsgevonden. Daarom ook direct olie laten verversen en een nieuw oliefilter laten plaatsen.
Vorig jaar heb ik hem geen beurt gegeven bij de APK, dit vond ik niet nodig.
Nu bijna 14 maanden later ben ik nog steeds niet door de magische grens van 10.000 gereden kilometers heen, maar dit zal niet lang meer duren!
Kosten (€303,--) uitgesplitst:
- €34,50 De-/monteren remblokken + banden
- €64,50 remblokkenset
- €50 APK incl. afmeldkosten en 4-Gastest
- €67,52 Olie (Agip 5W40) + milieutoeslag
- €22,50 Oliefilter
- €6,50 Vloeistoffen
- €54 BTW
Voorbereid de winter in
We schrijven de eerste november, dat betekent dat de winter weer om de hoek komt kijken. Er is (wederom) niks nieuws te melden wat betreft de Volvo, hij doet gewoon wat hij moet doen. Per 1 september werk ik nu op 20 kilometer van huis, wat betekent dat de kilometers wat harder op de klok komen. De weg bestaat uit grotendeels 80/100 km/h tweebaans, dit beïnvloedt het verbruik positief. Er kan 1 op 13 worden gehaald met rustig rijden.
Op marktplaats vond ik een set lichtmetalen velgen met redelijke winterbanden. Voor dat geld kon ik ze niet laten schieten, de velgen zijn onbeschadigd en het profiel op de banden is genoeg om een paar winters mee voort te doen. Voor het eerst na bijna twee jaar op de zomerbanden te rijden, komt er nu dus een andere set onder. We gaan zien wat dit in verbruik en comfort oplevert. Het belangrijkste is natuurlijk de bevordering voor de veiligheid. In de polder begin je de beperkte werking van de zomerband te merken in bochten met modder.
Waar de benzinemeter het eerste jaar nog wel eens omhoog kroop, zit er dit jaar geen leven meer in. Op de lange stukken blijft hij steevast op de reserve-stand staan. De reparatie is me toch wat duur voor hetgeen dat het een bijdrage levert aan de auto, het rijden op de tripmeter is immers een ander middel dat hetzelfde werk kan doen.
De auto staat elke nacht warm in de garage, wat 's morgens weer wat tijd bespaart wat betreft ontwasemen of krabben. Dit is geen sterk punt van de Volvo wanneer je de auto buiten stalt en deze moet ontwasemen.
APK '16
De jaarlijkse apk is weer een mooi moment om de draad op te pakken in deze review.
Het laatste schrijven dateert alweer van november, dus kijken we terug op de winterperiode. Zodra de kou zich begon in te zetten eind november en er een rit naar Keulen op de planning stond, heb ik de zomerbanden voor de winterwielen gewisseld. Hierbij viel mij direct op dat de zomerbanden stugger zijn dan de winterwielen. Vooral bij drempels veren de winterbanden een stuk prettiger mee. Dit had ik juist niet verwacht. Over de prestaties kan ik niet expliciet een mening geven, omdat we hier in Zeeland noch sneeuw noch ijzel hebben meegemaakt. Je merkt in natte periodes dat hij toch wat meer grip heeft dan zijn zomercollega. Ook het verbruik is nauwelijks beïnvloed. Doordat de winterbanden van een andere auto kwamen en ik ze zelf verwisseld heb, was er wel een trilling in het stuur waar te nemen. Om hiervoor een afspraak te maken om deze wielen te laten balanceren vond ik overdreven. Verder weinig te melden over de winter.
Omdat de kou begin maart al snel plaats maakte voor lekker weer, heb ik de banden toen direct terug gewisseld. Zowel links als rechts zijn de achterbanden voor gelegd, omdat deze een veel dieper profiel hadden. Achterop liggen nu dus de nagenoeg afgesleten ex-voorbanden (2 mm). De trilling in het stuur was toen ook weer verholpen.
Vandaag 13-04-2016 is de auto weer naar de garage geweest voor zijn APK en daar is deze weer glansrijk doorheen gekomen, niet dat ik anders had verwacht. Ook de RDW heeft er zijn oordeel over gegeven, omdat hij in de steekproef viel. Adviespunten waren banden achter (goh!) en in het kader van de APK zijn de volgende gebreken hersteld: 1 kentekenlicht, 1 stadslicht ,1 groot licht en de lamp in de mistlamp rechtsvoor vervangen -waren defect- en het afstellen van het linkerdimlicht.
Ook al was het nog maar 13.000 kilometer geleden dat de olie gewisseld was, vond ik die 7 tientjes voor olie + filter niet de kosten om op te besparen en dus is dat ook gebeurd.
Kosten (234,32) uitgesplitst:
- APK 32,50 - Afmeldkosten 2,90 - 4 Gastest 16,00
- Oliefilter 10,10 + Olie 5W40 61,00 + Toeslag milieu 6,50
- 4 Lampen; 1,04 - 1,30 - 3,25 - 14,04
- Controle + uitlezen computer 45,00
- Bijdrage aan de staat 40,00.
Ruim 2 jaar later nog steeds écht tevreden met mijn koop.
Still going strong
Een kleine update van de afgelopen maanden.
Sinds deze zomer enige 'problemen' met de knipperlichten. Soms doen ze het wel, soms hele ritten niet en soms doen ze het nadat je het alarmlichtknopje indrukt, wacht tot dat je een slecht stuk asfalt treft en door de schok spontaan de alarmlichten beginnen te branden, waarna je ze weer uitzet en je de knipperlichten ook de rest van de rit kunt bedienen. Het relais of de schakelaar maakt dus geen best contact meer.
Sinds augustus werk ik nu 5 dagen op ruim 60 kilometer van huis, en de weg bestaat uit enkel 100 km/h tweebaansweg en stukken vierbaans om vrachtwagens in te halen. Ook zit er een flink stuk trajectcontrole in rond de Westerscheldetunnel. Tot aan de zomer stond de verbruiksmonitor op 7.2 l per 100 kilometer. Op een goede maand is deze gezakt naar 6.4 l en ik verwacht dat het nog wel iets zakt. Het echte verbruik ligt nu rond de 1 op 14 / 15 wat erg netjes is. Met een tankinhoud van 60 liter ligt de actieradius dus op ruim 800 kilometer. HELAAS werkt de benzinemeter niet en durf ik niet verder te rijden dan 650 a 700 kilometer per tank, maar dan zie ik aan de pomp dat er nog wel wat liters inzaten. Niks om me druk over te maken.
Kilometers komen nu lekker vlot op de klok.
Knipperlichtenraadsel
In de vorige alinea meldde ik dat de knipperlichtwerking steeds minder zijn functie naar behoren uitoefende. Uiteindelijk hebben ook de alarmlichten de geest gegeven. Doordat soms een beetje duwen en trekken aan het relais onder het stuur uitkomst bood, dacht ik aan een slecht contact. Nu is vanmorgen in de garage gebleken dat een van de soldeerpuntjes op het printplaatje van het relais los zat. Dit hebben ze ter plaatse gerepareerd door het geheel weer vast te solderen.
Kosten voor een 20-tal minuten zoekwerk + solderen: €15,00.
APK '17
Op het moment van schrijven is het Goede Vrijdag, en de auto is zojuist opgehaald uit de garage voor de jaarlijkse keuring. Dit keer kwam hij er niet helemaal glansrijk doorheen, er waren zogenaamd wat afkeurpuntjes, te weten: kentekenlampje, aandrijfashoes linksvoor, uitlaatflens achterdemper en een actiepunt bij het aanspannen van de handrem. Ook zijn na advies de remblokken achter vervangen. Kosten voor de onderdelen liggen rond de 90 euro + 200 aan montagekosten.
Voor de eerste keer heb ik ook nieuwe zomerbanden onder de auto laten leggen. De vorige set was van 2010 en tot op de draad afgereden. De auto staat weer op nieuwe Continentals en kosten voor die banden + montage waren 300 euro, wat het totaal voor deze apk/bandenbeurt incl. btw op net geen 800 euro brengt.
Omdat mijn vaste garage niet op korte termijn kon keuren i.v.m. vakantie, is de onderhoudsbeurt uitgesteld. Echter zal dan ook nog eens de distributieriem moeten worden vervangen, maar met deze forse investeringen hoop ik dan weer wat jaren zorgeloos te kunnen doorrijden.
Over het rijden weinig te melden; het verbruik schommelt rond de 1 op 14 met zo'n 700 kilometer woon/werkverkeer per week over N-wegen aan 100 kilometer per uur. Auto kan altijd mooi worden warmgereden en files kom je onderweg niet tegen. De zitpositie is verre van optimaal, dit is geen auto om een hele verre reis in te ondernemen, want het is duidelijk voelbaar als je lang in de auto zit.
De Volvo is inmiddels 14 jaar oud, maar nog elke dag geniet ik van het weggedrag van deze auto. Qua grootte is deze auto natuurlijk niet overdreven, maar praktisch is een station wel en het geeft ook de nodige rust aan boord. 's Winters is de stoelverwarming i.c.m. de cruisecontrol een verademing en voor je het weet ben je weer op je bestemming aangekomen. Dit maakt het rijden wel zo ontspannend.
Nu de nodige investeringen zijn gedaan, is het zeker de wens om de auto zover mogelijk door te rijden. We gaan al snel richting de 2 ton, maar de auto zal het niet gauw opgeven.
Onderhoud met een grote O
Enige weken terug, op 22 juni precies, kwam de tweehonderdduizendste kilometer op de klok van de V40. Deze mijlpaal betekende ook dat er weer onderhoud gewenst was, daar het servicelampje weer brandde. Er begon zich de laatste maanden een vreemd geluid te ontwikkelen onder de motorkap, waarvan niemand kon zeggen hoe dit ontstond. Na een kort bezoekje bij de garage werd duidelijk dat het uit de buurt van de nokkenasversteller kwam. Er werd besloten om naast een grote beurt en deze reparatie, ook direct de distributieriem en waterpomp te vervangen, gezien de hele zaak toch open moest om de kwaal op te sporen. De distributieriem is ruim een ton geleden voor het eerst vervangen, dus het is geen onnodige vervanging geweest. De nokkenasversteller was inderdaad defect, en met de riemen en een grote beurt was het weer een flinke uitgave, maar dat heeft hij wel verdiend door er elke morgen zonder brommen weer tegenaan te gaan.
De kosten voor deze extra reparatie waren rond de 300 euro. Dit was de eerste echte uitgave buiten regulier onderhoud, dus op 60.000 kilometer valt dit natuurlijk in het niet. Betrouwbaarheid blijft dus 5-sterren!
Over ruim een week ''beginnen de scholen weer'', zoals het bekende blauwe spandoek ons vertelt en kunnen de kilometers weer vlot worden bijgeschreven.
Thermostaat defect
Afgelopen weken kwam de motortemperatuur niet meer mooi op 90 graden Celsius. Op vlakke stukken of vol in de wind zakte de temperatuur terug naar waarden tussen de 70 en 80 graden en bleef schommelen. Vandaag heeft een garagebezoek uitsluitsel gegeven en heeft geconstateerd dat de thermostaat defect was en deze keurig vervangen, waarna vanmiddag de naald weer keurig in het midden van de koelwatertemperatuur stond. Kosten voor deze reparatie: 74,00 inclusief BTW.
APK '18
De grove investering heeft zich terugbetaald. Dit jaar is de auto goed door de APK heengekomen. Enkel een gescheurde stofhoes op de aandrijfas en 2 lampjes zijn vervangen en in combinatie met een oliebeurt waren de kosten voor deze beurt op 50 cent na 300 euro.
De totale (garage)kosten voor APK, onderhoudsbeurten, banden en bijkomende reparaties zijn momenteel 3200 euro op 80.000 kilometer, wat nog geen 4 cent per kilometer is.
APK '19
Afgelopen week heeft de auto twee keer de garage bezocht. Het servicelampje brandde weer sinds enkele weken en de APK-datum was nu ook binnen twee maanden. De afkeurpunten waren een gescheurde aandrijfashoes, een kapotte reflector in de koplamp en een lek bij een flens in de uitlaat. Verder was het weer tijd voor een kleine beurt en zijn zodoende olie en filters vervangen. De flens is dichtgesmeerd en de aandrijfashoes vervangen. Omdat de reflector niet gelijmd kon worden, is een nieuwe koplampunit geïnstalleerd. Al met al bleef de rekening binnen de 500,-- voor de apk-herstellingen inclusief onderdelen en de kleine beurt.
Beoordeel deze review
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
Uitgelicht aanbod
Lees ook
Klokje rond Volvo V40 1.9D Europa Nordic (2003)
Praktijkervaring Honda Jazz: eigenaren over hun hybride mini-MPV
Designreview Volvo C40: ‘voldoet aan alle verwachtingen, en dat is een probleem’
De Citroën Méhari is 55: op pad met de leukste badeend
Deze topsedan van Nissan uit 1985 was geavanceerder dan de Audi V8
