Uitvoering

740 GL 2.3

Versnellingen

4, Automaat

Bouwjaar

1989

Jaar van aanschaf

2006

KM-stand bij aanschaf

283.500 km

KM-stand laatst

0 km

ERVARINGEN

10 april 2006

Nadat ik met mijn Subaru Legacy op een andere auto ben geklapt die mij geen voorrang verleende zocht ik een veilige, grote bak. Verdere eisen zijn voor mij: betrouwbaar, goedkoop in aanschaf en onderhoud, en liefst nog een beetje een karakteristiek uiterlijk.
Het werd een mooie Volvo 740 GL blackline uit 1989. Donkerblauw metallic, lpg installatie met een dikke 70 liter tank in de kofferbak, electrische raampjes voor en mooie 5-spaaks lichtmetalen velgen.
De Volvo heeft een 2.3 liter 4-cilinder motor met niet zo gek veel pk’s (116) gezien zijn gewicht (totaal 1366 kg). De trekkracht van deze motoren is echter behoorlijk. Met de 4-traps automaat is het heerlijk relaxed cruisen. De stoelen zitten heerlijk, en zijn voorin geschikt voor zeer lange mensen. In Zweden is de stoelverwarming vast een noodzakelijk voorziening, maar ik gebruik ’m nooit omdat ik het absoluut niet comfortabel vind. Met een fanatieker gebruik van de rechtervoet wil de Volvo nog best vlot optrekken, en een kruissnelheid van 140-150 is ook beslist comfortabel. Het lekkerst rijdt de Volvo echter bij een beschaafd rijgedrag. De automaat schakelt dan soepeltjes en vrijwel onmerkbaar. Overhellen die de Volvo graag, maar de wegligging van de is boven verwachting goed. In tegenstelling tot wat je zou verwachten bij een achterwiel-aangedreven auto heeft de Volvo eerder de neiging om bij snellere bochten over de voorwielen te gaan schuiven.
De kofferbak is -ondanks de 70 liter lpg tank- nog altijd bovengemiddeld ruim.
Het geluidsniveau in de auto is beslist laag te noemen, zeker in de stad. Door de overdrive op de automaat draait de motor bij 60 km/u maar 1500 toeren. Op de snelweg is er wat meer motorgeluid te horen, bij 120 op de teller draait de motor nét geen 3000 toeren per minuut.
Het verbruik (op lpg) is sterk afhankelijk van de rijstijl en of er lange ritten gereden worden, of alleen kortere (stads-)ritjes. Mijn uiterste verbruikscijfers tot nu toe: 1:6 in de stad en bij veel korte ritten in de winter, en bij rustige langere ritten en veel snelwegkilometers is 1:8,5 haalbaar. Let wel: dit is op lpg, en met een automaat.
Ik verwacht dat deze cijfers nog iets gunstiger uitvallen in de zomer.
Laat je niet misleiden: deze Volvo heeft een kleinere draaicirkel dan de meeste middenklassers. Er is uitstekend mee in te parkeren ondanks zijn lengte van bijna 4.80 meter.
Het uiterlijk tenslotte: óf je vind ’m bloedmooi of je vindt ’m afschuwelijk. Een tussenweg bestaat bijna niet, en daarmee heeft de auto beslist karakter.

PROBLEMEN

10 april 2006

- slecht stationair lopen bij koude start
- slecht lopen op benzine

Ik heb zelf reeds diverse onderdelen vervangen en/of gereinigd (o.a. gasklephuis, gasklep, luchtmassameter, luchtfilterhuis, luchtfilter, bougies, bougiekabels, lambda-sonde). Doordat de vorige eigenaar kennelijk nooit op benzine heeft gereden is de in-tank opvoerpomp drooggelopen. Daardoor loopt de auto slecht op benzine.
Ik ben slechts een beginnende sleutelaar, maar de meeste klussen zijn gemakkelijk uit te voeren. Bovendien is de Volvo voorzien van ’On Board Diagnosis’, waarbij middels een diagnose-doosje foutcodes uit de computer zijn uit te lezen. Deze foutcodes geven vaak een goede indicatie wat er loos is.
Verder is het beslist raadzaam om lid te worden van de Volvo 700 Vereniging. Niet alleen beschikt deze vereniging over een forum voor hulp bij problemen, maar bovendien worden er ook sleuteldagen georganiseerd waar het mogelijk is om onder begeleiding van ervaren 740-kenners aan je auto te sleutelen.
Onderdelen zijn over het algemeen prima verkrijgbaar en betaalbaar, ook tweedehands.

7,5