Volkswagen Polo 1.2 TDI BlueMotion Comfortline (2010)

autoreview

10 september 2011 om 18:02

Uitvoering	Polo 1.2 TDI BlueMotion Comfortline
Versnellingen	5, Handgeschakeld
Bouwjaar	2010
Jaar van aanschaf	2011
KM-stand bij aanschaf	16 km
KM-stand laatst	25.000 km

Hart versus verstand

15.000 km
10 september 2011

Ik ben nooit een pure Volkswagen-fan geweest. Volkswagen belichaamt voor mij de ultieme grijze Hollandse saaiheid: "Doe maar gewoon, dan doe je gek genoeg". Voor mij is een auto een statussymbool, een spiegelbeeld van de ziel, een vriendje waarmee ik als forensende detacheringsslaaf meer tijd doorbreng dan mijn familie. Daarbij erken ik meteen dat ik een ietwat vreemde eend ben, ik hecht veel belang aan het uiterlijk van mijn auto. Als ik met mijn laatste duizend euro moet kiezen voor de airco of die dikke 18 inch velgen, dan kies ik de velgen. Daarmee ben ik op papier dus meer een Alfa-type: dat het matig rijdt maakt niet uit, als het er maar goed uitziet. Ik heb ook een broertje dood aan termen als 'degelijkheid' en 'echte rijdersauto'. Als ik plezier heb gehad aan de rit dan neem ik de pijn in de onderrug voor lief, zeg maar.

In mijn autokeus (en ik heb veel auto's gehad) had ik nog nooit een Volkswagen overwogen. In de Volkswagens Golf en Passat van vrienden constateer ik steevast de eerste 10 minuten van de rit dat het toch eigenlijk wel erg goed rijdt, om vervolgens stilaan in een sluimerende saaiheidsslaap gesust te worden. Als ik na honderd kilometer uitstap (zonder pijn in de rug) denk ik elke keer: wat ben ik blij dat dit niet mijn auto is.

Maar sinds een paar jaar constateer ik een omslag bij het merk. Toen de Golf 5 op de markt kwam, merkte ik tot mijn verbazing dat ik me aangetrokken voelde tot het model. Ik schaamde me er zelfs een beetje voor. Net alsof je jezelf betrapt dat je net iets te lang naar een 15 jaar oudere vrouw kijkt, dat gevoel. Met de Golf 5 zette Volkswagen een design-trend in die een stuk Franser en daarmee frivoler oogt: rondere en speelsere vormen, het merk heeft zichzelf bevrijd van het degelijkheidsdogma.

En zowaar begon Volkswagen te passen in mijn definitie van een auto: Een auto is een partner waar je van wilt houden, waar je trots en verliefd op wilt zijn. Waarvan je tegen je vrienden wilt zeggen: zie je haar? Ze is van mij! Platonische liefde past niet bij een auto: iedereen die een auto ziet als een gebruiksvoorwerp dat je van A naar B brengt heeft het niet begrepen. Je kiest je vrouw toch ook niet alleen omdat ze zo lekker kan koken? Verliefdheid komt uit het hart, niet uit het verstand.

Halverwege 2010 mocht ik een leaseauto uitkiezen om mijn Smart Roadster gezelschap te houden op de oprit. Ik heb lang getwijfeld tussen een keuze vanuit het hart (Peugeot RCZ, Mercedes CLC, Mazda MX5) of een vanuit het verstand. Uiteindelijk won de ratio en ik besloot voor een auto te kiezen die praktisch, degelijk en goedkoop was. Ik heb immers al een auto die onpraktisch, frivool en fun is, dus waarom zou ik er nog een bijnemen?
Maar het moest nog steeds wel een mooie auto zijn! Op het moment van kiezen waren er 4 auto's beschikbaar met een bijtellingspercentage van 14%: De Volkswagen Polo, de Volkswagen Ibiza en de Volkswagen Fabia (want technisch zijn deze drie modellen hetzelfde ook de marktproposities van respectievelijk Volkswagen-'degelijk', Seat-'sportief' en Skoda-'economisch' zijn steeds minder duidelijk zichtbaar) en de Fiat Punto Evo. Van deze vier vind ik de Polo gewoonweg de mooiste auto. Na een wachttijd van vier maanden gebeurde wat niemand in mijn omgeving vijf jaar geleden zou hebben verwacht: een Volkswagen op mijn oprit, mijn Volkswagen.

De Volkswagen Polo Bluemotion is wat betreft uitrusting en compleetheid een volwassen auto. De carrosserie oogt naar mijn mening erg mooi en volwassen, de auto is ruim (de binnenruimte is gelijk aan een Golf 4!) en praktisch. Het lijnenspel is uiteraard een kwestie van smaak, maar ik vind de Polo gewoon een van de mooiste auto's in het B-segment. Zeker de Bluemotion oogt sportief, doordat de auto extra verlaagd is en voorzien is van een voor- en achterlip onder de bumper en een setje sideskirts. Zet je er zoals ik dikke 17-inch velgen onder dan is de auto in weinig te onderscheiden van de Polo GTI. Ook nu heeft Volkswagen weer durven kiezen voor een aantal designstatements waar men tien jaar geleden niet aandurfde: aparte vorm van de achterlichten, sportieve geprononceerde schouderpartij, sportieve aluminium inzet in het stuur. Ik wil, na een lange dag werken, uitgeblust naar het parkeerterrein sjokken en daar, elke dag spontaan weer opnieuw, verliefd worden bij de aanblik van mijn auto. Mijn Polo slaagt daarin.

Het interieur is zakelijk, maar niet zo saai als ik van Volkswagen gewend ben. Mijn Polo is van alle opties voorzien: het navigatiepakket met cd/mp3 speler, aux- en USB-aansluiting. Ik heb stoelen met stoelverwarming, lichtpakket, regensensor, middenarmsteun en asferische binnenspiegel. Dat maakt mijn Polo tot een mooie en complete auto, voor weinig geld. Het verbaast me alleen enorm dat ik in mijn Polo keiharde kunststoffen aantref. Dezelfde keiharde kunststoffen die Fransozen, Italianen en Japanners in de autobladen jarenlang verweten werden, vaak met de toevoeging dat men eens een voorbeeld zou moeten nemen aan Volkswagen. Ook hier heeft bij Volkswagen kennelijk een omslag plaatsgevonden, en dat terwijl auto´s als de 207 en de Clio ondertussen echt mooiere en hoogwaardiger materialen gebruiken. Grappig is dat de autobranche, Autoweek incluus, de Polo nog steeds blijven aanvoeren als de benchmark voor kwaliteitsbeleving in het B-segement, voor mij volkomen ten onrechte.

Valt de afwerking een beetje tegen, gelukkig is de Volkswagen Polo Bluemotion een echte rijders-auto... toch? Nee hoor. Daarvoor is de motor te zwak (het is hard werken om fatsoenlijk met het verkeer mee te rijden, vooral onderin ontbreekt elke vorm van koppel), de vering te slap (de auto rolt om de lengteas), de stuurbekrachtiging gevoelloos en het schakelmechanisme te hakerig (ik bots regelmatig tegen de vertanding van de derde versnelling). Slechter dan een Japanner of Franzoos? Nee. Maar ook niet beter.

De Bluemotion is in de markt gezet als de ultieme zuinige auto. Een vriend van me heeft al jaren en Lupo 3L, die bewijst dat waarden van 1 op 33 daadwerkelijk mogelijk zijn. Hoe anders is dat in de Polo. Dergelijke waarden zijn enkel mogelijk als je:
a) exact 80 kilometer per uur rijdt EN
b) je in je eentje in de auto zit EN
c) het buiten 25 graden is EN
d) je geen tegenwind hebt EN
e) je de airco en stoelverwarming op standje uit laat staan EN
f) je liefst nog bult-af gaat.
Ontbreekt een van bovenstaande factoren dan ga je de 1 op 33 niet halen! Ik ben nu een paar keer van Apeldoorn naar Den Haag gereden met 100 kilometer per uur op de cruise control. De beste waarde die ik daarbij gehaald heb is 1 op 27. Daarbij valt op dat als je op de terugweg wind tegen hebt, je met hetzelfde rijgedrag maar zo op 1 op 22 uit kunt komen. In de winter, als de verbranding door de kou minder efficient is, mag je bij een snelwegrit van 120 kilometer per uur echt in je handen knijpen als je de 1 op 20 haalt. En ga ook niet met zijn vieren in de auto zitten, daarvoor moet de van Moulinex geleende motortje simpelweg te veel moeite doen.

De auto is oncomfortabel traag. Rijd je in een file per ongeluk te laag in de toeren achter je voorganger aan, en begint het voor je onverwacht weer te rijden, dan kan het maar zo gebeuren dat er een gat van 100 meter valt. Onder de 2300 toeren gebeurt er helemaal niets, en dat is opvallend voor een diesel, zelfs als deze maar 68 pk heeft.

De wegligging is redelijk, maar zeker niet meer dan dat. De vering is comfortabel, maar slap. Het gebeurt regelmatig dat de auto bij het passeren van een drempel of een flinke kuil in de weg onzacht met de neus in het asfalt bijt, waarbij het onderstel een flinke klap doorgeeft aan de ruggegraat van de berijder. De vering is te slap of de veerweg te kort, of beide. De bochtstabiliteit van de auto is overigens prima, de auto ligt prima op de weg, blijft ook bij hoge snelheden goed in balans en wordt niet zweverig. Dat kan overigens ook liggen aan dat de standaard 185/55/15 velgen en banden vervangen zijn door 215/45/17's.

De opties van de Volkswagen zijn prima. De stoelen zitten uitstekend, de auto heeft een lekker dik en prettig stuurwiel met bediening voor de radio, de middenarmsteun is prettig en de auto heeft standaard een goede audioset. Het navigatiesysteem is touch-screen en makkelijk te bedienen. Wel wat langzaam, overigens. En jammer dat je voor elk land een nieuwe cd moet kopen a 150 euro. Het audio/navigatiesysteem is direct je carkit, maar daarvoor is wel een extra adapter nodig. Het audio/navigatiesysteem zelf bleek namelijk niet overweg te kunnen met de Bluetooth-versies van de meeste telefoons. Volkswagen schroeft om die reden een soort ipod tegen je dashboard, die je voor 200 euro kunt bijkopen. Vreemd dat je als klant moet bijbetalen voor een oplossen van een falend systeem. Overigens valt deze bluetooth-adapter in de categorie lapmiddelen. De adapter verbindt zichzelf eerst met het audiosysteem van de auto en maakt daarna een separate verbinding met je telefoon. Een dubbele connectie dus. Voor iedereen die wat ervaring heeft met het gevoelige Bluetooth-protocol: het zal je niet verbazen dat dit dus regelmatig fout gaat. De auto en de adapter kunnen elkaar niet vinden, of de adapter en de telefoon leven in onmin. De enige remedie als dit gebeurt: auto weer uitzetten, sleutel helemaal uit het contact halen, sleutel er weer in en opnieuw starten (de MS Windows methode: have you tried turning it off and on again?).

Op het gebied van betrouwbaarheid doet de auto recht aan het imago van Volkswagen: probleemloos, daarbij aangetekend dat er slechts 15.000 kilometers onder de wielen doorgerold zijn. Ik houd u op de hoogte van mijn ervaringen mbt de duurzaamheid.

Begrijp me niet verkeerd: Alles bij elkaar ben ik best tevreden over mijn Polo. Het is geen auto die je hart doet overslaan, maar ik stap er dankzij het mooie lijnenspel en het rijke uitrustingsniveau met plezier in. Dat het matig rijdt maakt niet uit, het ziet er immers goed uit!

Probleemloos

25.000 km
16 november 2011

Tienduizend kilometer verder dan ten tijde van het schrijven van de review is er weinig veranderd in mijn beeld van de auto. Mijn hart slaat er niet van over, maar de auto doet zijn werk en doet dat onberispelijk.

Met de betrouwbaarheid van de Polo is het tot nu toe prima gesteld, probleemloos zelfs. Geen kinderziektes gehad. Wel weigert het start-stop-systeem af en toe dienst. Sowieso werkt dat systeem niet als de motor nog koud is, maar ook als de motor warm gereden is slaat de motor niet altijd af wanneer de auto ontkoppeld wordt. Ik vermoed echter dat dit geen foutje is, maar dat er nog een algoritme in de logica van het systeem zit dat ik niet ken.

De bluetooth-adapter die (op je eigen kosten) meegeleverd wordt is echter een draak van een ding en drijft me regelmatig tot razernij. Regelmatig is het ding de bluetooth-connectie met de radio of de telefoon kwijt (zoals ik eerder schreef verbindt de adapter zich eerst met het audiosysteem van de auto en daarna met je telefoon). Gevolg is dat je wordt toegesnauwd door een blikkerige engelse dame: no phone connected, main menu, for help press one, for... enzovoorts. Je kunt deze dame slechts met moeite de mond snoeren. Tip: laat je dit ding niet aansmeren, ik ken collega's die de adapter niet hebben en probleemloos de telefoon met de bluetoothvoorbereiding van de auto zelf kunnen verbinden.

7,0