SsangYong Rodius SV 270X (2005) #2
autoreview
Signalement
| Uitvoering | Rodius SV 270X |
|---|---|
| Versnellingen | 5, Automaat |
| Bouwjaar | 2005 |
| Jaar van aanschaf | 2006 |
| KM-stand bij aanschaf | 19.000 km |
| KM-stand laatst | 156.000 km |
ERVARINGEN
De Rodius is met recht een slagschip op wielen. De enorme binnenruimte - en toch met een geborgen gevoel - maakt het rijden en reizen tot een waar feest. De stoelen zitten prima en ook de achterbank biedt een volwaardig comfort. Jammer dat de veelzijdigheid van het interieur minimaal is. Weliswaar kunnen de captainseats op de tweede rij 180 graden gedraaid worden, maar dat bevalt niet zo tijdens de rit. Ook jammer is dat de achterbankleuning niet in delen neerklapbaar is. Wel handig is dat de bank verschoven kan worden. De toch al grote kofferbak wordt dus nog groter.
De motor presteert gewoonweg goed. Veel trekkracht voorhanden, zodat de automaat is alle rust kan schakelen. Dat schakelen gaat boterzacht overigens. Natuurlijk is het geen zuinigheidskampioen. Dat kan ook niet bij een wagengewicht van 2009 kg leeg. Gemiddeld rijd ik 1:10. Niet slecht, vergeleken met de Windstar.
De motor laat zich af en toe flink horen, maar niet irritant. Zodra je rond de 3000 toeren komt, valt het geluid weg. De snelheid is dan rond de 140 km op de teller. Een prima kruissnelheid.
Sturen, remmen, bochten of rechte weg, de Rodius doet precies wat ik wil. En dat zonder noemenswaardige inspanning. Het kost allemaal geen moeite. Het rijden is dan ook niet vermoeiend. Ik denk dat de achterwielaandrijving ook bijdraagt aan het rustige rijgedrag. Geen reacties in het stuur.
De uitrusting is compleet maar onevenwichtig verdeeld. Wel climatecontrol en een buitengewoon slimme interval op de ruitenwissers, maar geen verlicht make-up spiegeltje of interval op de achterruit wisser. Wel parkeersensoren achter, maar geen fabrieks audiosysteem of een automatisch lampje in de kofferbak. Dat moet je met de hand doen en dus vergeet je die uit te zetten.
Wat mij betreft, niet belangrijk.
Het uiterlijk is op z’n minst bijzonder te noemen. Je trekt veel bekijks. Tot nu toe geen negatieve reacties gehad. Gek eigenlijk, want het uiterlijk van deze auto is in de media zwaar bekritiseerd. Feit is evenwel dat de Rodius een zeldzame verschijning is.
Last but not least: er zijn maar weinig MPV’s die echt veel mogen trekken. De Rodius mag 2500 kg aan de haak slaan met een maximale kogeldruk van 140kg. Kom daar maar eens om bij de andere merken. De gemiddelde MPV rijder heeft een groot gezin en wellicht een grote caravan. Dan zit je zo aan de limiet. Bij de Rodius is daar geen sprake van.
Kortom, tot nu toe dik tevreden en meer dan dat.
Update:
De teller staat inmiddels op ruim 38000 km (was ongeveer 24000)en de Rodius gaat onverstoorbaar verder. Inmiddels de nodige sleurervaringen opgedaan. De Rodius presteert ook dan boven verwachting. Moeiteloos wordt een 2300 kg zware boottrailer op snelheid gebracht om dan vervolgens even moeiteloos 100 km/u of meer te kruisen.
Zonder aanhanger zijn hoge reisgemiddelden te halen. Dat alles met groot comfort en rust voor de passagiers.
Het uiterlijk van de Rodius blijft nieuwsgierigheid en vragen oproepen. Het komt geregeld voor dat de Rodius wordt aangezien voor een Infinity. Een compliment dus.
De eerste grote beurt is probleemloos verlopen. Nieuwe filters etc. en dat was het.
Vol vertrouwen en met veel plezier zal ik mijn weg met de Rodius vervolgen.
Update: 8 augustus 2008
De kilometerstand is nu 56000 km en nog wat. De driejarige garantie is sinds begin juni verlopen. Aan het einde van de garantie zijn nog de nodige dingen vervangen en/of gerepareerd. Kortom, de garantie wel nodig gehad. De betrouwbaarheid moet ik dus wel wat gaan bijstellen. Overigens is er geen enkel probleem geweest met de motor, transmissie en dergelijke.
De auto ziet er nog steeds mooi uit. Zowel exterieur als interieur zijn nog als nieuw.
De auto heeft wel enorm afgeschreven. Ik meen gelezen te hebben dat de Rodius zelfs koploper is bij waardevermindering. Doorrijden dus. Dat is nog steeds geen straf; in tegendeel!
PROBLEMEN
Kromme remschijven voor. Deze zijn onder garantie vervangen.
Gecorodeerde deurcontacten achter. Onder garantie vervangen.
Update:
Kromme remschijven achter. Onder garantie verholpen.
Lekkage in het aircosysteem. Onder garantie verholpen.
Update:
Motorsteunen vervangen, gasveren achterklep, mechanisme van rechter buitenspiegel, luidspreker.
update
Jammer dat de garage een steek heeft laten vallen. Ik had al eerder gerapporteerd over de airco. Pas onlangs is het werkelijke lek gevonden. Knullig. Nu nog de strijd aangaan over "wie wat gaat betalen".
Bij 60.000 km een zeer uitgebreide beurt gehad. Alle vloeistoffen werden vervangen en een waslijst aan controles zijn uitgevoerd. Slechts 1 reparatie was nodig. Het stadslichtje rechts voor.
De auto presteert nog steeds buitengewoon goed. Ik kom steeds meer Rodiussen tegen. De meesten als taxi overigens.
Kortom; ik ben een tevreden rijder.
UPDATE
Zoals vermeld in de vorige update, was het probleem met de airco eindelijk gevonden. Dat is inmiddels voortreffelijk gerepareerd en dan ook nog geheel kostenloos. Goede service van Bossen & de Bakker in Noord-Scharwoude.
Het brandstofsysteem is uitgerust met een filter (natuurlijk) en een waterafscheidingsfilter. Als er teveel water in het reservoir zit, wordt de bestuurder gewaarschuwd met een piep en een rood lampje. Dit heb ik inmiddels twee keer gehad, tussen de beurten door. Het aftappen is zo gepiept overigens. Een lampje verwisselen is moeilijker. Of het reservoir is wat aan de kleine kant of er zit teveel water in de nederlandse diesel. In ieder geval zal ik "witte pompen" in het vervolg mijden.
Geen mankementen of bijzondere dingen te melden. Alles werkt naar behoren. De koets noch de bodem vertonen sporen van roest. Zelfs de LM-velgen zijn nog als nieuw. Ook het interieur vertoont geen enkel slijtagespoor. De professionele poetsbeurt van onlangs heeft de auto weer in showroomstaat gebracht.
Ik denk wel eens na over een opvolger. Ik kan geen andere auto bedenken, die zo veel kracht en praktische bruikbaarheid geeft. Dus blijf ik er maar lekker in rijden. Ik vind de Rodius een topper.
UPDATE
Eigenlijk maar bar weinig gereden de afgelopen tijd. Het was een mooie zomer, dus werd de fiets veel vaker gepakt. De Rodius staat geduldig te blinken voor ons huis en als ie dan op pad moet, gaat dat zonder morren of gezeur. Ons nieuwe gezinslid heeft haar eigen plekje en alle bijkomende bagage (kar, bedje en zo) verdwijnt met gemak in de kofferbak tezamen met de bagage van de vijf medepassagiers. De Rodius blijft een wonder van gebruiksgemak.
In en rond Amsterdam verschijnen opeens Rodiussen in taxi-uitvoering. Ik heb al die jaren nog nooit zoveel gezien. Eindelijk erkenning?
MANKEMENTJE
Tocht een mankementje. Al eerder heb ik bericht dat ik nogal snel een melding krijg van een volle waterafscheider. De sensor bleek toch wat te snel te reageren. Deze is vervangen en omdat ie aan het dieselfilter is gemonteerd, ook direct het filter vervangen. Verder viel mij op dat de klepstoters wat hoorbaar waren. Een blikje bij de motorolie gevoegd en de tikjes verdwenen snel. Wel even olie verversen over een paar duizend kilometer. De winterbanden zitten er ook weer op, dus ik ben er klaar voor.
STILL GOING STRONG
Deze winter veel profijt gehad van de winterbanden. Alhoewel nou geen wonderen van dergelijke banden verwacht mag worden. Onlangs mazzel gehad met een extra set velgen voor de zomerbanden, dankzij het faillissement van de voormalige importeur. Een set origineel lichtmetaal voor slechts 200 euro!
Mijn jaarlijkse Dolomietentrip weer probleemloos volbracht, zij het dat de wastunnel aldaar, mijn dakspoiler er af rukte. Toen ik terug kwam van skitocht, stond ie weer keurig hersteld klaar. Binnenkort de steenslagschade laten herstellen, zowel op de lak als de voorruit. Deze auto trekt veel parkeerschade aan, blijkt uit alle krassen en butsen in de portieren. Is het nou zo moeilijk om even op te letten, mede-automobilisten? Laat ik meteen ook even aanpakken. Dan staat ie er weer tiptop bij.
Kortom, nog steeds zeer goede prestaties en geen problemen. Het interieur is nog als nieuw.
KLEINE BEURT
Ik was iets te laat met de kleine beurt. Die moest plaatsvinden bij 90.000 km en ik was er circa 2000 km doorheen geschoten. Nu wel een wat serieuzer mankement. De rechterstuurkogel had speling. Deze is vervangen, waarna de auto uitgelijnd moest worden. Dat laatste heeft tot ontevredenheid geleid. Toen ik mijn auto terugkreeg, constateerde ik (weer) veel onbalans. Raar eigenlijk. Uitlijnen heeft niets te maken met balanceren. Terug naar de garage, die de wielen balanceerde. Dat hielp niet en dus weer terug. Naar zeggen, is de uitlijning iets aangepast en zijn wederom de wielen gebalanceerd. Bovendien werd geadviseerd om de banden onder de aanbevolen spanning te houden. 2,1 bar ipv 2,3 bar.
Daar word ik dan wat iebelig van. En terecht, want nu staat het stuur scheef, loopt bij maximale stuuruitslag naar links de linker voorband aan in de wielkast en trilt en schudt de hele boel bij snelwegsnelheden.
Daar ben ik dan mooi klaar mee!
De auto zelf kan er niets aan doen, natuurlijk. Voor het overige, niets te melden, behalve dan dat de Rodius mij/ons trouw dient. Hulde!
KLOKJE ROND
Niet echt natuurlijk, want de odometer telt door tot en met 999.999 km. Maar goed, zo noemen we dat.
Omdat ik wat roest meende te bespeuren aan het subframe voor, heb ik besloten om de hele onderkant en de wielkasten tegen roest te laten behandelen.
Er bleek toch behoorlijk wat meer roest en corrosie aanwezig te zijn, dan gewenst. Alles kon echter goed ontroest en behandeld worden.
Er deed zich echter ook een veel serieuzer mankement voor. Een leiding naar de oliekoeler vanuit de versnellingsbak, bleek vlak bij de oliekoeler zodanig gecorrodeerd, dat er al sprake was van lekkage. De olie werd keurig opgevangen door de onderbak van de bumper, zodat er geen druppel op straat is gevallen. Deze leiding had de volle mep aan pekel en strooizout voor de kiezen gekregen.
Voor de rest niets spannends te melden. Binnenkort kunnen de zomerbanden er weer onder.
ZONDER ZORGEN
Probleemloos het voorjaar, de zomer en herfst doorgekomen. Kleine beurt gedaan zonder bijzonderheden.
Onlangs de winterwielen er weer onder gezet en preventief alle lampen vervangen. Hoef ik dat tenminste niet in bar winterweer te doen.
Kortom, niets bijzonders te melden en de Rodius "is still going strong".
Deze zomer nog uitgebreid met een andere Rodiusrijder gesproken. Was uiterst tevreden. Hij had al meer dan 2 ton op de teller.
LANDELIJKE BEKENDHEID!
Ja, dat is natuurlijk gewoon leuk. Dankzij mijn reviews en ook dankzij alle reacties daarop, waarvoor dank, heeft Autoweek een artikel aan ons (mijn Rodius en ik) gewijd. Verschenen in de Autoweek van deze week (nr 4 van 2012).
Iets meer dan 2000 km gereden in twee maanden tijd. Niets te melden dus, behalve dan dat de Rodius ons trouw dient. O ja; setje ruitenwissers gemonteerd. Weer glashelder zicht.
APK
Door omstandigheden de APK datum laten passeren. Vorige week alsnog goed gemaakt dankzij een snelle actie van de garage. Probleemloos door de APK gegaan.
Naast de grote beurt, die eraan zit te komen, nog geconstateerd dat de stuurkogel links speling begint te vertonen en dat wederom de aircoleiding naar de achterpassagiers lekkage vertoont. Hoe is dat nou mogelijk? Deze leiding was vernieuwd. Daar ga ik eens uitgebreid aandacht aan besteden.
Ik trof het dat bij de APK keuring net een vertegenwoordiger binnen stapte met het nieuwste van het nieuwste op het gebied van electronische uitlezing en aansturing van de boordcomputer. Dat was wel heel bijzonder en al gauw bleek dat de gloeistift van cylinder 4 niet meer goed werkt. Niets van gemerkt, maar het zal wel zo zijn.
Tot de volgende update.
OP HERHALING
Nadat een Italiaanse wastunnel mijn dakspoiler eraf gerukt had, besloot ik nooit meer met de auto in een rollover wasmachine te gaan. Dus uitsluitend in de echte tunnels, waar je voort gesleurd wordt door een ketting.
De afgelopen week even heerlijk uitgerust in Turkije. Al jaren parkeer ik dan op P3. Dit jaar mijzelf eens getrakteerd op Valetparking, wat overigens uiteindelijk niet of nauwelijks duurder bleek te zijn dan P3. De luxe en het gemak zijn echter ongekend. Vooral ook als je dan 's nachts weer aankomt en moe van de reis gewoon naar huis wilt.
Afijn, ik had ook nog wasbeurt buiten en binnen bijgeboekt en de Rodius stond dan ook diepzwart te glanzen met een superfris interieur. Geweldig dus allemaal, zij het dat de spoiler er weer enigzins af ligt. Er was een rollover wasmachine gebruikt. Ik was het helemaal vergeten te zeggen.
Of ik laat het repareren of ik ga iets anders verzinnen. Ik ben er nog niet helemaal uit. De spoiler is een onding en ik heb 'em altijd al lelijk gevonden. Het is dat mijn derde remlicht daarin zit, anders had ik 'em er al lang afgehaald.
TWEEDE GROTE BEURT
Bij een dergelijke beurt wordt een hele waslijst afgewerkt. Alle vloeistoffen (op koelvloeistof na) worden vervangen met alle filters, zeven en wat dies meer zij. Aan de voorzijde nieuwe remblokken gekregen.
Ik heb nieuwe banden laten monteren, ook omdat wij voornemens te zijn een lange autoreis te gaan maken. Stevige Uniroyal Rallye 4x4 Street. Het voelt erg goed aan. Comfortabel, stil en heel koersvast. In ieder geval een stuk lekkerder dan de Goodyear Eagle NCT5, die ik hiervoor had.
Ik heb natuurlijk ook de aircoleiding laten repareren. Eigenlijk een zelfde euvel als de leiding van de oliekoeler van de automaat. Te dicht langs de wielkast en daardoor de volle mep pekel en bende. De leiding gemodificeerd en nu is het definitief goed.
Kortom, alles gecontroleerd en waar nodig aangepakt. Vol vertrouwen beginnen we straks aan de reis. Ik verwacht toch wel een kleine 5000 km te gaan rijden. We hebben er vreselijk veel zin in. Wel even wat extra 12Volt aansluitingen gekocht, zodat een ieder op de lange stukken naar believen kan gamen, DVD kijken of muziek luisteren. Met een koptelefoon op natuurlijk, anders wordt papa gek van de herrie.
De achterspoiler weer vast gezet en nu echt nooit meer in een rollover wastunnel.
Onlangs nog even gekeken naar algehele veroudering. Het interieur blijft keurig. Ook de zittingen van de stoelen vertonen geen moeheid. De vloermatten zien er ook nog keurig uit. Alleen aan het rubber van het rempedaal is beginnende slijtage waarneembaar. De buitenzijde ziet er ook nog goed uit. Je zou niet zeggen dat de auto alweer 7 jaar oud is en een dikke ton op de teller heeft. Ik vind dat een compliment waard!
VAKANTIERIT
Opeens bedachten we dat het hoog tijd werd om de oudste broer van mijn vrouw eens op te zoeken. Hij en zijn vrouw werken en wonen rond Benidorm (Spanje). Eigenlijk niet direct een bestemming van onze keuze. We bedachten om de reis in etappes te doen en onderweg van alles te bekijken en te beleven. Niettemin blijft het ruim 2100 km heen en terug.
De reis was een succes. Hele leuke ervaringen gehad en leuke dingen gezien. De Rodius moest vaak hele hoge temperaturen trotseren. Op enig moment in Clermont Ferrand zelfs 42* Celsius. De airco moest zwoegen en bevroor zelfs af en toe. Simpel op te lossen door de airco even uit te schakelen.
Verder gaf de auto geen krimp en heeft de bijna 5000 km (met de uitstapjes) totaal probleemloos afgelegd.
Wederom werd bevestigd dat het concept van de auto geweldig is. De kinderen hadden soms best wel een moeilijk moment en wij ook wel (zo gaat dat bij die lange afstanden), maar uiteindelijk is het comfort in samenhang met de ruimte zo geweldig dat de rit niet als belastend of zwaar is ervaren. We fantaseren nu al over de volgende reis, terwijl we net een dag terug zijn.
Wat ik zelf weer leuk vond, was het verkeer in en rond Parijs. Heerlijk dynamisch en chaotisch met een zekere structuur. Natuurlijk even op snelheid een rondje Arc de Triomphe gedaan. Af en toe even lekker gebruik maken van de imposante verschijning, zodat de Cliootjes en dergelijke schielijk ruim baan geven. Gewoon meegaan in de flow! De parkeergarages zijn wat krapjes, maar hebben voldoende ruimte tegen redelijke prijzen.
In Spanje is de Rodius veel populairder dan elders. Ik zag ze in alle kleuren, zowel van binnen als van buiten. Ook de tweede generatie (andere neus en achterspoiler) is ruim vertegenwoordigd. Kortom, geen bijzondere verschijning daar.
De Uniroyal banden bevallen goed. Stil en heel koersvast en comfortabel. Helaas, ondanks alle inspanningen toch onbalans.
Wederom een leuk avontuur met onze trouwe Rodius.
BARRE TOCHTEN
Het werd weer tijd voor mijn jaarlijkse Dolomietentocht. Mijn Michelin winterbanden dateren nog uit 2006, toen ik de auto kocht. Bij inspectie bleken de banden nog gemiddeld 5 mm profiel te hebben, zodat we kunnen concluderen dat deze banden erg slijtvast zijn. Niettemin (besloten op basis van ouderdom) nieuwe winterbanden gemonteerd. Het zijn Semperit Speedgrip 2 banden geworden. Uitstekende banden en veel grip op sneeuw en ijs. Aangeschaft via een Duitse banden webwinkel, wat zomaar tientjes per band scheelt.Ik heb dan het geluk dat de banden door een bevriende garagehouder op de velgen gedrukt worden.
Hoewel de tocht, zowel heen als terug gekenmerkt werd door sneeuw, harde wind, gladde wegen en ijsregen op de Brennerpas, gaf de Rodius wederom geen krimp. Probleemloos dus.
Voor het dossier moet ik nog even melden dat de multiriem vervangen is. Deze zat er al ruim 70.000 km op en begon wat te piepen. Kort hiervoor beide dimlicht lampen vervangen. De Osram Nightbreakers, die ik eerder gemonteerd had, gingen tegelijkertijd kapot. Heel bijzonder.
Verder niets te melden. Alles verloopt probleemloos.
Ik weet nu al dat voor de zomer weer een leuke rit op stapel staat. We hebben er zin in!
DE NEW RODIUS "RECREATION BASECAMP"
Dat wil niet zeggen dat ik nu direct naar de "winkel" storm, maar oei wat vind ik het nieuwe model van de Rodius aantrekkelijk.
Ik vrees wel dat de New Rodius een te kleine motor heeft. Het huidige blok, de 2.7 liter vijfcylinder, presteert best goed, maar met 165 PK niet echt een "strepentrekker". In de New Rodius ligt de viercylinder 2.0 liter diesel met circa 12 pk minder. Niet een heel groot verschil, maar toch minder. De praktijk zal het uitwijzen.
Grappig is dat de New Rodius wordt aangeduid met "Recreation Basecamp". Dat is een mooie benoeming van het gevoel wat de Rodius geeft. Een basis waarop je kunt terug vallen.
Laatst een rit gemaakt met een groep mensen van Latinsport.nl naar een zgn. Crossout XXL. Na 5 minuten was de unanieme mening dat het een geweldige auto is! Op de terugweg zaten ze met z'n allen genoeglijk naar de gemaakte foto's en video's te kijken. De Rodius heeft nu het predikaat "The Perfect Crosssport Car".
Kijk; dit doet nou een Rodius met passagiers.
Als ik thuis eens opper dat een bepaalde auto wel eens een geschikte opvolger zou kunnen zijn, krijg ik direct protesten. De Rodius mag niet weg.
Vooralsnog is er niet een directe aanleiding om onze Rodius te vervangen. De auto presteert gewoon goed en er is geen mankement te bespeuren.
SAAIE APK
Wat een saaie APK weer. Alleen de koplampen iets moeten afstellen. Dat moet eigenlijk altijd, als de lampjes vervangen zijn.
De winterbanden zitten er nog op, wat geen overbodige luxe is met die lage temperaturen. Overigens bevalt de Semperit Speedgrip 2 uitstekend.
De Rodius rijdt heerlijk en zo lekker dat ik opeens boetes binnen krijg. Hier iets te hard daar iets te snel. Zondegeld en ik moet dringend mijn gedrag aanpassen. Maar ja; zij rijdt zo lekker.
Tot de volgende update.
BAH BAH BAH!!!!
U zult inmiddels wel begrijpen dat ik mijn Rodius tamelijk zorvuldig behandel. Ik houd niet van zinloze ruwheid en lakse slordigheid. Ik ben overigens niet dwangmatig in dat opzicht.
Zo heb je ook vriendschappen waarmee ik zorgvuldig om ga. En dan heb je die enkele vriend, die je niets weigert. Ook niet als hij vraagt de Rodius een dag te mogen lenen. Dus ik kreeg dan die dag zijn Citroen C1 en hij de Rodius.
Het ging direct mis. Hij besloot te keren op het erf van de buren. Dat kan op zich wel, maar waarom nou de hardstenen brievenbus daarbij omver rijden? Hij hoorde gewoon de pieper niet van de achterbumpersensoren! Een doffe klap en de brievenbus, een soort pilaar, lag om.
Afijn, deuk in de bumper en een forse deuk in de achterklep.
Ik kon niet eens boos worden, zo ongelooflijk stom, vond ik het.
Het ziet er vreselijk uit en onze trouwe Rodius is meteen jaren ouder geworden.
BAH BAH BAH!!!!
SHOWROOMSTAAT
In een soort opwelling - normaal heb ik daar niet zo snel last van - het plaatselijk autopoetsbedrijf opdracht gegeven om de hele auto in showroomstaat te brengen.
Toen ik de auto weer ophaalde, had ik echt het gevoel een nieuwe auto te hebben. Werkelijk van binnen en van buiten en zelfs onder de motorkap een en al glans, reinheid en frisse geuren. GEWELDIG!
Vooralsnog is er een verbod om tijdens de rit koekjes, chocola en soortgelijk vervuilend en kruimend snoepgoed te consumeren.
Binnenkort naar de garage voor een vakantiebeurt. Schone olie, filters en wat dies meer zij. Ook nog nieuwe ruitenwissers aangeschaft voor helder zicht.
En dan kan de leuke vakantierit beginnen. We hebben er weer heel veel zin in.
WE ZIJN ER KLAAR VOOR
De auto is helemaal nagekeken. Olie werd vervangen en diverse nieuwe filters gemonteerd. Het interieurfilter zat vol met viezigheid en was weer aan vervanging toe.
Nieuwe ruitenwissers voor en achter voor optimaal zicht. We hopen natuurlijk die dingen helemaal niet nodig te hebben op onze vakantiebestemming.
De bestemming is Cote d'Azur. We hebben in Cannes een "basecamp", van waaruit we diverse tripjes zullen maken. Dat moet weer een leuke vakantie worden met onze trouwe Rodius.
ZOMERVAKANTIE 2013
De trip was dit jaar nagenoeg 4000 KM en ging vice versa naar de Cote d'Azur, met als basecamp Cannes. Aldaar nog diverse tripjes gemaakt, zodat dus uiteindelijk best veel kilometers zijn gemaakt.
Wederom een volstrekt probleemloze rit. Werkelijk helemaal niets bijzonders te melden. Alles verliep weer in rust en comfort en de kinderen hadden zich weer voorzien van de nodige gadgets. Dit jaar eens een koelbox midden in de auto gezet, tot de nok toe gevuld met drinken en dergelijke. Dankzij de 12V aansluiting alles lekker koel. Echt een aanrader, mits je zo'n groot ding kunt plaatsen. En dat kan dus bij onze Rodius, zonder in het looppad te staan.
Nogal wat kilometers gemaakt op bochtige en slingerende binnenwegen. Daarbij viel mij op dat de Rodius goed in staat is om een bochtig traject te rijden zonder dat je alsmaar het gevoel hebt met een zeilschip onderweg te zijn, die dan weer op bakboord leunt en dan overstag gaat naar stuurboord en weer terug. Natuurlijk is het geen bochtenridder, zoals een sportieve auto dat kan zijn, maar je kunt gewoon vlot de bergwegen berijden.
De Rodius is daar beslist exclusiever dan Ferrari, Rolls Royce, Bentley en Lamborghini. Zelfs Mclaren F1 rijdt daar rond. Al die kilometers maar eentje gezien; een grijze Rodius als VIP-taxi in Cannes.
Toegegeven; de Rodius is daar niet zo'n nekkendraaier als al die exoten, maar door de afmetingen en de mooie zwarte lak hoef je niet bang te zijn te worden weg gedrukt. In tegendeel.
Alleen al die verschillende typen Ferrari's. Ongelooflijk!
Kortom ook in dat opzicht was onze roadtrip een bijzondere ervaring.
Op de terugweg, kort naar Dijon gekozen voor de route via Reims. Wel wat om, maar lekker rustig, dus uren kilometers vreten, wat via Nancy en Luxemburg, altijd maar weer de vraag is. Daarbij houd ik 132 KM/uur aan, wat iets te hard is dan toegestaan, maar niet te hard voor een boete. Er wordt goed gecontroleerd, zag ik! Verbruik is al jaren 1 op 10 a 11, afhankelijk van de omstandigheden.
Wederom een leuke ervaring met onze hondstrouwe en comfortabele reisgenoot, de SsangYong Rodius.
AFSCHEID
Ja, u leest het goed. We nemen afscheid van onze Rodius. Niet omdat "zij" opeens ontrouw is of mankementen gaat vertonen (de uitlaat is wel kapot), maar simpelweg omdat in de zeven jaar de kinderen groter zijn geworden en dus meer hun eigen weg willen gaan.
Op de vakanties na, gebeurt het nog zelden dat we met volle bak op pad gaan. En naar het zich laat aanzien, gaat de oudste straks ook niet meer met de vakantie mee. Zo gaat dat en zo hoort het ook te gaan.
En dan wordt een dieselauto van ruim 2000 kg en zeven zitplaatsen wat overdreven.
Downsizen dus.
Bij de zeer vriendelijke garage, tevens SsangYong dealer van der Pouw Kraan te Soest de Rodius ingeruild tegen een gewone vijfpersoons auto. Hoewel; gewoon .....?
De Rodius hebben we ruim zeven jaar gehad. Een ongelooflijk trouwe metgezel die ons overal heeft gebracht, waar we naar toe wilden. De lange ritten zijn memorabel en worden ook vaak herdacht. Het gevoel van veiligheid en onverzettelijkheid waren rustgevend.
De afmetingen daarentegen waren vaak buitengewoon onhandig voor een parkeerplaats, parkeergarages en dergelijke. We hebben vaak verzucht "waren we maar met de Swift gegaan".
Dit is dus het einde van mijn review. Alle lezers en commentatoren bedankt voor hun bijdrage. Ook al waren de reacties vaak niet heel erg aardig noch enthousiast, toch stimuleerde mij dat om door te gaan.
Autoweek zeer bedankt voor deze mogelijkheid en natuurlijk het artikel wat in het magazine over onze Rodius is verschenen. Dat was wel heel speciaal.
U allen fijne en veilige kilometers toegewenst in een auto, die verbonden is met uw hart.
Lang leve de SsangYong Rodius!
- Betrouwbaarheid
- Prestaties
- Comfort
- Kosten
- Zou u weer een auto van dit merk kopen? ja
Beoordeel deze review
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
Lees ook
Test: SsangYong Rodius SV 270X (2005)
Wegafsluitingen voor NAVO-top gaan in, forse hinder verwacht
Test: Ford Ranger PHEV - plug-in pick-up met voor dit genre behoorlijk wat hightech
Praktijkervaring Renault Austral: wordt eigenheid gewaardeerd door gebruikers?
