Seat Ibiza ST 1.2 TDI Ecomotive Style (2010)
autoreview

Signalement
Uitvoering | Ibiza ST 1.2 TDI Ecomotive Style |
---|---|
Versnellingen | 5, Handgeschakeld |
Bouwjaar | 2010 |
Jaar van aanschaf | 2010 |
KM-stand bij aanschaf | 60 km |
KM-stand laatst | 10.000 km |
Prettig cruisen
- 900 km
Vorige week de sleutels van m'n nieuwe Seat Ibiza ST Ecomotive Style in ontvangst genomen en ondertussen de eerste tank diesel leeggereden. Gemiddeld verbruik op de boordcomputer: 1 op 20, niet gek, de auto is immers nog lang niet ingereden.
De eerste ervaringen zijn heel positief. De auto is beslist niet traag, ik doe nu nog rustig aan, maar ik kom goed mee met het overige verkeer. Vlot doortrekken tot 3.000 tpm als je haast hebt, de indicator geeft dan pas het advies om op te schakelen en als je rustig aan doet, dan kun je al bij 2.000 tpm naar een hogere versnelling (eerder kan niet, dan komt ie onder de 1.000 tpm). Hij geeft ook een terugschakeladvies, zodra de 1.000 tpm nadert moet je een stap terug.
De drie-cilinder bromt er lustig op los, als je gas geeft hoor je hem goed, rij je stabiel, dan valt het heel dik mee. Volkswagen, uh, pardon Seat heeft er veel aan gedaan om de Ibiza stil te maken. Voorheen hadden de auto's van het VAG-concern nogal eens last van veel rolgeluiden, da's nu echt een heel stuk minder. Misschien komt dat ook door de Dunlops, de Conti's staan niet echt bekend als stille banden.
Bij 120 km/h draait de motor slechts 2.400 tpm, heerlijk rustig en qua trekkracht een gunstig gebied, geef je gas, dan trekt ie nog behoorlijk. Het motortje lijkt niet sterk met 75 pk, maar hij heeft wel 180 Nm trekkracht en slechts 1.100 kg voort te stuwen (nu ja iets meer met een bestuurder). Een VW Golf Variant weegt minstens 1.350 kg en dat maakt wel wat uit.
Je moet er van houden, maar ik vind de drie-cilinder brom prachtig.
De Ibiza heeft het onderstel van de nieuwe Polo en dat merk je. Hij ligt echt goed op de weg, is comfortabel, maar toch stevig. Tis absoluut geen deinbak, oneffenheden op de weg voel je best wel, maar het wordt nooit storend. Het leren stuurtje voelt goed aan. Ik heb een Design-pakket genomen met een middenarmsteun en samen met de fijne stoelen geeft dat een goede zit. Ik heb tot nog toe geen last gehad van m'n rug en da's wel eens anders geweest.
De ST is geen grote auto, besef dat wel. Achterin kunnen drie kinderen, het wordt dan wel krap. Maar het past wél. De kofferbak is wel ruim, 430 liter is groot genoeg voor een kinderwagen of de wekelijkse boodschappen. Dat de auto compact is heeft ook wel weer voordelen, parkeren is niet moeilijk.
De afwerking van de nieuwe Ibiza valt me dik mee. Misschien niet zo mooi als de nieuwe Polo wat materiaal betreft, maar toch heel netjes en degelijk. Scheelt misschien dat er veel onderdelen (vooral de knoppen) van de VW-schappen komen.
Ik heb gekozen voor de Style-uitvoering met Design-pakket, metallic-lak en Climatronic. Daarmee zit de ST goed in z'n spullen. Lichtmetalen velgen, alu-dakrail, getinte ruiten achter, electrisch bedienbare ramen, uitgebreide boordcomputer, centrale vergrendeling met afstandbediening, luxe radio/CD/MP3-speler, cruise-control, armsteun en veiligheidsvoorzieningen als ABS en ESP. En natuurlijk de onvermijdelijke airbags.
Het Technic-pakket hebben we laten schieten, parkeerhulp heb ik niet nodig, de ruitenwissers kan ik prima zelf bedienen en door de getinte achterruit heb ik geen anti-verblinding nodig op de binnenspiegel.
Heeft de nieuwe ST dan helemaal geen nadelen? Natuurlijk wel, maar ik ben ze nog niet echt tegenkomen. Dat komt wel, ongetwijfeld, maar tot nu toe ben ik aardig tevreden.
Weer genieten
- 10.000 km
De eerste 10.000 km zitten er op en ik zit nog steeds met een grote smile achter het leren stuur. De Ibi voldoet nog steeds aan alle verwachtingen, gisteren de auto afgetankt, 900 km gereden op een tank van iets meer dan 40 liter (1:22), da's precies waar ik hem voor gekocht had. Ik gebruik hem voor woon-werkverkeer, dagelijks ongeveer 200 km snelweg. Ik rij rustig, maar niet tergend langzaam, da's ook helemaal niet nodig in deze auto om toch een leuk verbruik te halen.
De beloofde 1:30 zit er niet in, maar hij kan het wél. Als ik 80 km/h in de polder rij, dan schommelt het verbruik rond de 1:30.
In drukke spitsen, waarbij de snelheid rond de 100 km/h blijft hangen is een verbruik van 1:25 mogelijk, maar dan moet je geen wind tegen hebben.
Bij aanschaf ben ik uitgegaan van een gemiddeld verbruik van 1:22. Daar zit ie nu al aan en wat dat betreft voldoet ie helemaal.
De Ibi heeft geen problemen gehad tot nu toe.
Met mijn 1,78m zit ik perfect in de Ibi. Dit is de eerste auto waarin ik na een uur rijden geen rugpijn heb. De stoelen voelen hard aan, maar blijkbaar is dat voor je rug helemaal niet slecht. De passagiersstoel is helaas niet in hoogte verstelbaar en staat wat mij betreft te hoog.
Het rijden in de Ibi is nog steeds prettig. De zit is goed, de middenarmsteun is heel bruikbaar, het leren stuur ligt lekker in de hand, schakelen gaat helaas wat stroef, remmen en koppeling zijn goed te doseren, de bediening zit goed onder handbereik.
Van de driecilinder ga je houden, maar je moet het wel leuk vinden om op het juiste moment te schakelen. Om zuinig te rijden schakel je zo snel mogelijk naar een hogere versnelling, maar daardoor zit je vaak in een toerenbereik (< 1.800 tpm) waarin de trekkracht nihil is. Wil je versnellen, dan kan dat best, maar moet het allemaal vlot, dan ontkom je er niet aan om terug te schakelen. Je merkt dat de grotere diesels wat meer reserves hebben.
Maar vergis je niet, in de praktijk is de driecilinder een prima motor voor de relatief lichte Ibi, je kunt heel goed meekomen met het verkeer en de wagen trekt ook goed door tot 140 km/h of sneller. Waarbij opvalt dat het comfort bij hogere snelheden prima is. Seat is er goed in geslaagd om de auto stil te houden, althans, vergeleken met eerdere modellen.
De Ibi is wel klein van stuk en eerlijk gezegd ben ik dat steeds meer als een plus gaan ervaren. Ik kan hem nu in gaatjes drukken in krappe parkeergarages waar ik voorheen niet eens naar keek. De ruimte voor de kinderen op de achterbank houdt overigens niet over. Wat ouderen kinderen zullen prima zitten met z'n drieën, maar als je kinderzitjes gaat gebruiken, dan wordt het voor nummer drie wel krap in het midden. Het kan wel, maar de Ibi is geen Ford Mondeo Wagon.
Al met al bevalt de Ibi ST nog steeds prima.
- Betrouwbaarheid
- Prestaties
- Comfort
- Kosten
- Zou u weer een auto van dit merk kopen? ja
Beoordeel deze review
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.