Saab 9-3 Cabriolet SE 2.0 t (1999) #2
autoreview
Signalement
Uitvoering | 9-3 Cabriolet SE 2.0 t |
---|---|
Versnellingen | 5, Handgeschakeld |
Bouwjaar | 1999 |
Jaar van aanschaf | 2018 |
KM-stand bij aanschaf | 262.206 km |
KM-stand laatst | 290.332 km |
Eerste twee jaar
- 280.166 km
In juni 2018 op goed geluk een leuke Saab 9-3 cabriolet van de 1e generatie gekocht als eerste eigen auto. Toen al ruim 19 jaar oud, 262 duizend op de teller en zonder onderhoudshistorie. Niet geheel bewust van alle risico’s, maar de prijs was in orde en gaf de nodige ruimte voor onvoorziene kosten. De auto was full options (SE variant) mét houten stuurwiel, stond op – weliswaar bijna versleten - pilot sport banden en had slechts één eerdere eigenaar gehad die hem ingeruild heeft bij een Porsche dealer. Hieromheen zelf dus maar het sprookje bedacht dat deze cabriolet wel van een echte liefhebber geweest moest zijn. Op wat lampjes en een ruitenwisserblad na kwam de auto dan ook zonder problemen door de apk, wat mij voldoende zekerheid gaf om tot aankoop over te gaan. Tja, ik was nog echt nog een echte leek ;)
Inmiddels bijna twee jaar en zo’n 20.000km verder, een goed moment om de balans op te maken. Het slechte nieuws is dat de Saab en ik een beetje een moeizame start gekend hebben. Net een maand trotse eigenaar en ik stond al gelijk voor een redelijk dure reparatie. De aircopomp was vastgelopen tijdens uitschakelen van de motor voor een tankbeurt in Oostenrijk. De auto wilde niet meer starten, afgesleept naar een lokale garage die zijn brood verdient met gestrande vakantiegangers op weg naar Italië. Communicatie was niet top, dus als remedie is er een geheel nieuw aircosysteem er in gezet à 1600 euro. Oef, dat was wel even slikken! Ik weet nog dat ik aanvankelijk heel boos was dat ze er niet gewoon een kortere multiriem op hadden gelegd, dat zou met evt. vervangen van de spanrollen voor maximaal 200 euro gekund moeten hebben. Al snel ging deze frustratie over in zelfverwijt dat ik niet vooraf een aircocheck had laten uitvoeren en inmiddels kijk ik er gewoon op terug als een mooi avontuur. Weet je nog, die vakantie dat we 3 nachten gestrand waren in die camping in Oostenrijk? ;)
Het goede nieuws is dat de auto tot op heden voor de rest eigenlijk enkel regulier onderhoud bij de saab-specialist nodig gehad heeft. Naast de standaard oliewissels moest er enkel een nieuwe accu (71Ah) in om de eerste winter door te komen en leek het mij verstandig het rem/koppelingssysteem te verversen bij de eerstvolgende jaarbeurt. Hierbij kreeg ik tevens het advies om de poreus ogende retourslang van de stuurbekrachtiging te vervangen. That was it voor jaar 1. Kleine dingen, zoals het verversen van de lucht en interieurfilters, het vervangen van de gasveren van motorkap/achterklep, een lampje verwisselen hier en daar en het onderhouden van het volautomatische cabriodakje zelf opgepakt. Dit om de kosten iets te drukken en omdat dergelijke “reparaties” gewoon erg veel voldoening geven.
Nu net de tweede jaarbeurt achter de rug. Geen rare dingen. Fuseekogel linksvoor en achterste motorsteun preventief laten vervangen en ook de remvoeringen waren aan vervanging toe. Uitgespreid over twee jaar komt dit alles, inclusief een set van vier hagelnieuwe banden (215/45/17), neer op precies 125 euro per maand. Lang niet slecht voor een auto van deze leeftijd en kilometrage denk ik zo. Immers, deze luxebak behoeft geen afschrijving meer. Merk op dat dit bedrag ongeveer de helft zal zijn geweest als het aircosysteem niet vervangen hoefde te worden, maar ik moet bekennen dat ik vooral ’s winters toch wel heel veel profijt van deze reparatie heb. In no-time zijn ruiten ontwasemd en mediterrane autosnelwegkilometers in de zomer zijn toch vaak veel te heet om open te rijden, dus is het echt wel fijn dat er weer een ijskoude airco in zit.
Tot zover het leed, dan nu tijd voor het lief. Om maar met de deur in huis te vallen: wat rijdt deze auto lekker zeg! Zeker na het plaatsen van vier nieuwe banden is het echt een genot om heerlijk mee te cruisen. Toegegeven, er hoort een kleine handleiding bij. Maar als je eenmaal gewend ben aan de positie van het contactslot, de relatief zware besturing, het feit dat je diezelfde versnellingsbak per se in z’n achteruit moet zetten voor je de sleutel uit het contactslot te halen en de extra handelingen die een auto zonder achterruitwisser/elektrisch inklapbare spiegels met zich mee brengt, wordt je al gauw op slag verliefd op deze karakter-bak. De 154 pk sterke lagedruk 2,0-liter turbomotor maakt de auto verrassend snel, vooral de sprint van 80 naar 130 is zo gemaakt. Een snelheid van 100 km/u doet die in z'n vijf geruisloos op 2100 rpm in de vijfde versnelling, 130 km/u bij nog geen 2900 toeren. Hierbij valt het brandstofverbruik ook nog eens enorm mee: met behulp van de Autoweek verbruiksmonitor kom ik op een gemiddeld verbruik tussen ergens tussen de 1:11 en 1:12 afhankelijk van de hoeveelheid korte ritjes en filerijden. Ook heb ik op het uitrustingsniveau heb ik niets aan te merken: ACC, PDC, cruise control, verwarmbare voor en achterruit, verwarmbare stoelen, centrale deurvergrendeling met elektronisch ontgrendelbare kofferbak op de afstandsbediening: het zit er allemaal op. Hierdoor heb je vaak helemaal niet door dat je in een alweer 21-jaar oude auto rijd. Helaas wordt je er sporadisch dan toch plots weer aan herinnert dat de auto ook zeker niet nieuw meer is. Om de zoveel tijd gaat er wel weer iets kleins kapot als een lampje in een schakelaar of begint er weer iets in het interieur te kraken smekend om een drupje siliconeolie. Maar door hobbymatig probleem voor probleem deze punten aan te pakken wordt de auto wel steeds een beetje beter. Zo heb ik vrij snel alle lampjes van het instrumentenpaneel vervangen. Een hoop werk, maar gaf zeker voldoening. Wat een verschil kunnen een paar van die kleine gloeilampjes maken! Ook kwam er al vrij snel een nieuwe velours mattenset in en een paar nieuwe badges op de auto gekomen om hem weer fris te laten ogen. Nog even en hij is weer helemaal nieuw! Zonder gekheid, laten we hopen dat met deze liefde de techniek het nog lange tijd volhoud en dat ik bij de volgende update kan melden nog steeds met veel plezier in deze prachtige bolide rond te rijden.
Is er dan echt niets waar ik na twee jaar echt klaar mee ben? Natuurlijk wel! Zo is het zicht naar achter echt belabberd door een enorme dode hoek die gecreëerd wordt door het cabriodakje. Dit vind ik met achteruit in parkeren mateloos irritant (immers met 4 meter 60 is hij net zo lang als een hedendaagse compacte station), maar is sporadisch ook lastig tijdens het ritsen. Maar ja, dit belabberde zicht schijnt weer helemaal hip te zijn met de in populariteit toenemende shooting-brakes of zogenoemde sedan-coupe’s, dus misschien moet ik er maar gewoon mee leren leven. Plus dat als je met het dak open rijd, je hier totaal geen last van hebt ;)
Het derde jaar
- 290.332 km
Weer een jaar en precies 10.000 km verder. De Saab nog steeds in mijn bezit. Afgelopen zomer heb ik veel hobbymatig aan de auto geklust om hem optisch weer in zo goed als redelijkerwijs mogelijke ‘nieuwstaat” te brengen. Zo heb ik de elektrisch inschuifbare antenne gereviseerd, de transponder voor de centrale deurvergrendeling vervangen (was gestopt met werken), het cabriodakje geïmpregneerd en de voorstoelen vervangen voor sportstoelen voorzien van een vers laagje lederverf voor een betere zit en een wat frissere look. Ook weer zelfstandig het luchtfilter en de bougies vervangen, de rest van het preventieve onderhoud aan de garage overgelaten.
Ondanks dit heeft de Saab mij tweemaal in de steek gelaten: eenmaal bij 285.000km (defecte brandstofpomp) en twee weken terug bij 290.000km (defecte dynamo). Brandstofpomp gebeurde op doorreis in Bordeaux, Dynamo tijdens een rit in eigen land. Bij beide pechgevallen uitstekend door de ANWB wegenwacht geholpen, maar de frequentie van eenmaal pech in twee jaar naar tweemaal pech in een jaar tijd staat mij en vooral vriendinlief niet bepaald aan. Nu voor het dilemma: preventief de waterpomp, thermostaat, DI-casette etc. laten vervangen om meer pechgevallen te voorkomen en weer zorgeloos van de auto te kunnen genieten, of besluiten van nu af aan minimaal in de auto te investeren en bij de eerstvolgende grote kostenpost afscheid te nemen. Ik ben er nog niet uit. Voorlopig rijdt ik er in ieder geval nog gewoon mee door. Auto kwam dit jaar weer zonder op- of aanmerkingen door de keuring dus dat maakte de keuze niet makkelijker of moeilijker. Zodra de covid maatregelen aflopen en ik weer dagelijks een auto nodig heb voor werk, ben ik echter op zoek naar meer betrouwbaarheid. Oja, qua brandstofverbruik komt ik nu uit op gemiddeld 1:11,3 en aan onderhoudskosten (incl. upgrades en beide pechgevallen) zit ik nu op gemiddeld 129 euro per maand. Toch netjes.
- Betrouwbaarheid
- Prestaties
- Comfort
- Kosten
- Zou u weer een auto van dit merk kopen? ja
Beoordeel deze review
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.