Menu
| Uitvoering | Vel Satis 2.2 dCi 16V Privilège |
|---|---|
| Versnellingen | 6, Handgeschakeld |
| Bouwjaar | 2003 |
| Jaar van aanschaf | 2005 |
| KM-stand bij aanschaf | 41.000 km |
| KM-stand laatst | 0 km |
Zo’n 5 jaar en 240.000 km bracht mijn MPV-middenklasser me overal waar ik zijn moest. Weinig problemen, geen gedoe, prima weggedrag. Een betrouwbare goede auto, maar wel een beetje saai. Tijd voor iets nieuws!
De keus is uiteindelijk gevallen op een Noir Nacre Vel Satis 2.2dCi Privilege met diverse opties. Geen andere auto biedt zo veel comfort, ruimte en luxe voor zo’n aantrekkelijke prijs. Mijn Vel Satis is een Privilege met een aantal opties: de 18 inch Villa d’Este velgen, metallic lak, navigatiesysteem, lederen bekleding en een Cabasse audio-systeem met 6-cd wisselaar. Ten opzichte van de Initiale mist ie alleen de verchroomde portierhandgrepen, antiverblindingsfunctie in de buitenspiegels, memo-functie in de stoel en zonneschermpjes.
De Franse kathedraal op wielen, zoals Bas van Putten de Vel Satis ooit terecht betitelde, is een vreemd geval in zijn klasse. Het interieur is ontworpen als een huiskamer met voorin grote fauteuils die in alle standen verstelbaar zijn. Het dashboard is een waar kunstwerkje: overzichtelijk en toch voorzien van de nodige luxe. Ook de achterpassagier hebben niets te klagen op de grote bank en met een zee aan ruimte. Minpunt is de te harde zitplek in het midden van de bank. Het valt me op dat meer auto’s in deze klasse daar last van hebben: de Opel Signum moet zelfs de derde zitplek ontberen. Alsof in deze klasse gezinnen met drie kinderen niet voorkomen.
Het ruime en sfeervolle interieur draagt sterk bij aan het gevoel van luxe. De talloze gadgets spelen natuurlijk ook mee. In het plafond is bijvoorbeeld unit aangebracht die continu een subtiel rood licht uitstraalt, puur en alleen om de juiste sfeer te creëren. Het zijn die kleine details die het luxe maken en de Vel Satis onderscheidend maken ten opzichte van ‘normale’ auto’s.
Over de uitrusting is weinig te zeggen, die is gewoon goed. Een sprekende boordcomputer, automatische parkeerrem, xenon met lichtsensor, regensensor, follow-me-home functie, cruise control, keyless entry, sprekende boordcomputer, automatisch dimmende binnenspiegel, parkeersensoren en de nodige veiligheidsvoorzieningen zijn natuurlijk aanwezig. Alleen een radargestuurde cruise control ontbreekt.
Maar genoeg bekeken, hoe rijdt dat ding nou? De Vel Satis is duidelijk gemaakt voor de snelweg en niet voor het betere bochtenwerk. De goede geluidsdemping en comfortabele afstelling bewijzen zich het best op de snelweg. Hij kan heel goed (erg hard desnoods) de bocht door zonder te veel overhellen. Maar de besturing is gewoonweg niet communicatief genoeg voor het beter bochtenwerk. Iemand die graag hard bochten rijdt moet maar een BMW kopen.
Onder de kap ligt de viercilinder 2.2dCi is met 150pk en 320nm. Deze is sterk genoeg om de 1635kg wegende Vel Satis prima prestaties te bezorgen. De diesel is gewoon gemaakt om veel snelwegkilometers af te leggen, met 320nm zijn de tussenacceleraties uitstekend maar minder geschikt voor stoplichtsprintjes. De Vel Satis moet gereden worden op de manier waarop de dame op de promotie-CD ’Vel Satis’ uitspreekt: verleidelijk en soepel.
Kent een Vel Satis dan geen nadelen? Toch wel. De besturing had bijvoorbeeld directer gekund, zeker op lage snelheden, en het overzicht rondom de auto kan beter. In woonwijken met drempeltjes voelt de Vel Satis zich helemaal niet thuis, uit het dashboard komen bij het nemen van drempeltjes soms wat kraakjes uit het dashboard.
De 18 inch wielen zijn erg mooi en passen fantastisch bij de auto, maar de bijbehorende banden zijn érg prijzig, ook bij Kwik-Fit en Profile. Bovendien kunnen er, volgens Renault, geen sneeuwkettingen gemonteerd worden om deze maat wielen omdat anders de wielkasten zouden kunnen beschadigen. De enige optie voor wintersport is dus het aanschaffen van 17 inch wielen mét winterbanden waar wél sneeuwkettingen omheen mogen. Een duur grapje!
Door het zware gewicht en de ruimtelijke vorm is de Vel Satis ook geen zuinigheidswonder, een vergelijkbare 5-serie, A6, 607 of S80 is zuiniger. Bovendien is de wegenbelasting ook hoger dan van veel concurrenten. Daar staat natuurlijk wel de lagere aanschafprijs tegenover.
En dan de kwaliteit: Renault staat de laatste jaren niet bekend om de kwaliteit van haar high-tech auto’s. Zeker de Laguna’s uit de eerste series kennen veel problemen. Mijn Vel Satis is twee keer door Renault teruggeroepen om zaken preventief aan te laten passen.
Bij de aflevering liep niet alles even netjes: één Renault Card bleek kwijt (ik mocht gratis een nieuwe laten maken bij mijn eigen Renault Dealer in de buurt) en naderhand bleek dat de velgen niet recht bleken. Dat veroorzaakte op bepaalde snelheden trillingen in de auto. Na het laten repareren van de velgen is probleem verdwenen.
Ik heb tot nu toe voornamelijk kleine problemen gehad zoals een lampje achter het display van de Climate Control, lampje linkerachterlicht, lampje kentekenverlichting en een afneembare trekhaak die er niet meer af te krijgen was. Trillingen in het stuur tijdens het remmen zijn vanzelf weer verdwenen.
Ik heb één groot probleem gehad bij 100.000km. Na een beurt bij de dealer kreeg ik de auto terug met een vreemd rateltje, vooral bij lage toeren. Na inspectie van de dealer bleek dat de versnellingsbak niet in orde was en dat een compleet nieuwe versnellingsbak gemonteerd moest worden. Gelukkig heeft Renault alle kosten op zich genomen en kreeg ik twee dagen een Megane als vervangend vervoer. Prima opgelost dus.
Toch geeft zo’n kapotte versnellingsbak twijfel over de gehele kwaliteit: haal ik hier 200.000km mee zonder al te veel problemen? En hoe lang gaat ie door ná 200.000km? De tijd zal het leren.
---
Update 28 april 2007 (140.000)
In de tussentijd (bij 120.000) is de auto bij de dealer geweest voor APK en een grote beurt. Daarbij is o.a. de distributieriem vervangen, een deurvanger (waarvan ik geen idee had dat daar iets mis mee was), rubber van een motorsteun en een koppelingsveer. Dat laatste is een metalen stangetje dat ergens bij het koppelingspedaal afbrak tijden het rijden. Zonder dat stangetje werkt het ook prima; je merkt eigenlijk geen verschil. De service van de dealer is erg goed: de distributieriem moest natuurlijk bij een bepaalde kilometerstand vervangen worden, maar zo snel had mijn dealer geen tijd. Ze zorgden er voor dat de werkzaamheden bij een zuster-dealer verricht zouden worden en dan kreeg ik gratis een leen-clio mee. Netjes! Al mocht dat ook wel voor zo’n prijzige beurt.
Bij de grote beurt was dus iets hersteld aan het koppelingspedaal, maar opnieuw is dat stangetje weer afgebroken. Ook nu maakt het eigenlijk geen verschil tijdens het rijden. Wat wel opvalt is dat de auto dezelfde ratel lijkt te maken als bij 100.000km: de bewuste ratel die duidde op een kapotte lager (ofzo?) in de versnellingsbak. Vooral bij lage toeren kan je het horen. Bij de eerstkomende beurt moeten ze daar maar weer eens naar kijken. Het is niet te hopen dat de bak opnieuw kapot is!
Over het comfort ben ik nog steeds heel erg te spreken, de Vel Satis is bijzonder prettige auto voor veel snelweg-kilometers! Op de AutoRai heb ik ook eens gekeken naar concurrenten: een 5-Serie, A6, S80 en C6. Maar in deze klasse is nergens een auto te vinden die zoveel binnenruimte biedt: na de Vel Satis stoelen en interieurruimte voelt elke andere auto in deze klasse haast klein aan. De Vel Satis mag voorlopig nog blijven!
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
