Uitvoering

Clio 16V

Versnellingen

5, Handgeschakeld

Bouwjaar

1991

Jaar van aanschaf

2003

KM-stand bij aanschaf

125.000 km

KM-stand laatst

0 km

ERVARINGEN

2 januari 2004

Wie van sportief (lees hard) rijden houdt en hard werken niet schuwt, komt volledig aan zijn trekken bij de Clio 16v. Veel toeren maken, veel schakelen, snel reageren op het gas maken van dit autootje een feestbeestje.

VERMOGEN:

Blijf je met de Clio onder de 4500 toeren is er nog niet veel aan de hand. Ga je volgas over de 4500 toeren heen, trakteert de Clio je op een flinke portie trekkracht en blijft dit zo, totdat bijna de toerenbegrenzer bij 7200 toeren wordt aangetikt. De trekkracht wordt in de laatste 200-300 toeren wel wat minder, maar ruimschoots voldoende om lekker door te trappen, om vervolgens in de volgende versnelling direct lekker op te pakken boven de 4500 toeren. Daarbij is het lekkere geluid dat onder de motorkap vandaan komt boven 4500 toeren zeker een genot, een soort van metaalachtig gebrul.

Op de snelweg sla je met de Clio 16v ook geen slecht figuur. Tussenacceleraties op de snelweg zijn leuk om te doen, vooral als je de mogelijkheid hebt om nog eens terug te schakelen naar de 3e versnelling (als je bijvoorbeeld achter een inhalende vrachtwagen aan rijdt). Zelf heb ik een acceleratietijd van 80 km/u tot 120 km/u in de 3e versnelling geklokt op een kleine 6 seconden. Maar ook in de 4e versnelling en 5e versnelling is acceleratie geen probleem. Een top van een kleine 210 km/u is dan ook in no time gehaald en op de teller zelfs hoger. Persoonlijk vind ik de topsnelheid van een auto eigenlijk niet belangrijk. We wonen namelijk niet in Duitsland.

WEGLIGGING/REMMEN:

Waar ik na aanschaf van de Clio ook aan moest wennen is de superstugge vering. Verwacht je van de Clio 16v een enigszins comfortabele auto, dan kom je bedrogen uit. De vering is zo hard dat je vrijwel ieder insektendrolletje op de weg al voelt. Met redelijke vaart over verkeersdrempels gaan, is dus uit den boze. Daartegenover staat dat het bochtengedrag van deze auto subliem is en de auto mede door de stugheid van de vering als een bezetene op de weg blijft plakken. Van overhellen is dus ook nauwelijks sprake.

De remmen werken zoals ze moeten werken. Wat niet onbelangrijk is, is dat de remkracht makkelijk te doseren is. Mijn Clio heeft geen ABS, maar ondanks de verschillende weersomstandigheden en verschillende verkeerssituaties die ik met de Clio al heb meegemaakt, heb ik het ook nog steeds niet nodig gehad.

UITERLIJK:

De Clio is een echte auto voor jongens (of mannen die zich nog als jongens voelen). Met zijn brede verschijning, als gevolg van brede spatborden, een overgrote luchthapper op de motorkap en zijn standaard verlaging laat ie zien waar ie mogelijk toe in staat is. Geen schaap in wolfskleren, maar een wolf in wolfskleren!

PROBLEMEN

2 januari 2004

Wat betreft problemen aan de Clio 16v is dat wel een heel lijstje inmiddels. De auto is dan ook reeds 12 jaar oud en bij ieder 2e handse auto neem je altijd de problemen van een ander over.

Wat de problemen tot nu toe zijn geweest zijn de volgende zaken:

* Versnellingsbak defect, vervanging 875 Euro.
* Aandrijfas rechts versleten, vervanging 90 Euro.
* Startmotor defect/los, vervanging 35 Euro zelfmontage.
* Lekkage dakraam, zelf opgelost.
* Uitlaat los, vastgelast 15 Euro, wel nog achterste gedeelte vervangen op den duur.
* Roest op linker achterscherm, nog te vervangen, kosten ca 450 Euro.
* Dashboardverlichting weigert soms aan te gaan
* Voorbanden toe aan vervanging, kosten ca 150 Euro

6,5