Uitvoering

308 Blue Lease Executive 1.6 e-HDi

Versnellingen

6, Handgeschakeld

Bouwjaar

2012

Jaar van aanschaf

2015

KM-stand bij aanschaf

159.000 km

KM-stand laatst

414.800 km

Na 250,000 km afscheid van de 308

414.000 km

20 juli 2020

Mijn eerste review hier over een auto. Al jaren kijk ik hier mee en lees de ervaringen van anderen. Nu is het mijn beurt om maar zo te zeggen.

Goed, de 308 is mijn derde Peugeot geweest. De eerste twee een leasebak 307 1.6 HDI en een eigen 307 2.0 HDI Met de 307 heb ik in 6 jaar tijd ongeveer 320.000 km meegereden voordat de koppeling helemaal naar zijn gootje was. Totaal iets meer dan 400.000 km op de teller. De 307 beviel goed en de garage had de opvolger in de vorm van de 308 staan. De Peugeot 308 e-Hdi 1.6 Blue lease-editie dus. Gekocht als ex-lease auto met bijna 159.000 op de teller. Door de garage zelf onderhouden en zoals ze aangaven: De 4 ton moet je wel kunnen halen. Toen was de auto een goede 2,5 jaar oud. Voor een diesel goed ingereden.

Peugeot's zijn echt Franse auto's. Dat merk je vooral als ze wat ouder worden. Comfortabel om mee te rijden. Goed voor de lange stukken om te rijden. Niet zo heel strak afgeveerd als bijvoorbeeld de Duitse wagen. Goed, het is maar waar je aan went zeggen ze dan. De stoelen zijn goed, na jaren kan de bestuurdersstoel wat inzakken maar wat wil je na zoveel jaren. Een bekend iets is de elektronica. Deze begon in de laatste twee jaar op sommige punten wat kuurtjes te krijgen. Opnieuw opstarten van de radio onder het rijden bijvoorbeeld. In het laatste jaar wat meldingen van motorstoringen waarbij het vooral om foute sensormeldingen ging. Veel meldingen kwamen en gingen om de 5000 - 6000 km. Een teken was dat de cruisecontrol er af ging en niet meer op. De motor reageerde gewoon goed, volledig vermogen nog. Geen overige zaken. Na een kleine reset bij de garage gewoon weer verder rijden. Dat was een eerste teken om verder te kijken.

De 308 met de 1.6 e-Hdi motor had geen problemen om lekker mee te komen. Rustig 100 km/u in zijn 6 maar ook met gemak 130 - 135 km/u. Allemaal zonder echt veel geluid van de motor. In Duitsland op de autobaan lekker meerijden was ook geen probleem. Het maximum lag op iets van 190 km/u maar dat vond ik zelf niet echt fijn rijden.

De 1.6 e-Hdi motor was betrouwbaar. De motor deed goed zijn werk. De motor liep (loopt) mooi rustig en erg soepel. Zoals een vriend van mij ooit zei op de snelweg "Is dit wel een diesel?". In begin is het even wennen aan het start-stop-systeem daarna is het gewoon een onderdeel van het rijden. Met mijn rijstijl reed ik er redelijk zuinig. Gemiddeld 1:20 (5,00 l/100). Ik kon gemiddeld 1000 km met een tank doen voordat ik er 50 tot 55 liter in moest gooien. De laatste maanden met de verplichte 100 km overdag doet het erg goed voor het brandstofverbruik. Gemiddeld deed ik 100 tot 200 km extra op een tank.

Het onderhoud bestond vooral uit het gemiddelde van twee beurten (vaak een kleine en grote beurt) per jaar. Een zomercontrole voor de vakantie. En het wisselen van de banden voor winter en zomer. Dit probeerde ik altijd zoveel mogelijk bij een beurt te doen. Naast een keer de distributieriem te vervangen, één keer de remschijven (voor en achter) en een keer iets in de motor geen echt grote reparaties gehad.

Het echte afscheid.
Uitstellen en nog eens uitstellen. Ondanks de 400.000+ kms reed de auto nog goed. Nog geen echte problemen dus waarom zou je hem weg doen? Corona zorgde ervoor dat ik wat minder reed wat de noodzaak om hem weg te doen uitstelde. Bij de laatste beurt gaf de garage aan dat er lekkages van olie en mogelijk koelvloeistof waren. Ze konden de oorzaak zonder het demonteren van de halve onderzijde van de auto niet vinden. Dat zou een behoorlijk bedrag kosten aan demonteren en monteren zonder het eigenlijke repareren. Met 414.000 op te teller is het dan een goed moment om verder te kijken. De auto heeft het goed gedaan. De afgelopen 5 jaar gemiddeld iets meer dan 50.000 km gereden. Het ene jaar wat meer dan het andere. Een zoektocht naar een jonge diesel met een automaat. Of het weer een Peugeot gaat worden? Dat ligt aan het aanbod van leuke tweedehands diesels met een automaat.

Verkocht

414.800 km

24 juli 2020

Vandaag (24-07) afscheid genomen van mijn Peugeot 308. Een andere auto gekocht. We gaan Ford rijden.

Een keer niet de auto "ingeruild" maar verkocht via een bemiddelingswebsite. Natuurlijk een aantal websites gevraagd voor een bod. Daarbij viel het op dat er grote verschillen zijn tussen de handelswijze van de websites. De ene website vraag bijna niets (wijkopenautos.nl) en geven dan bijna een onrealistisch hoog bod (iets van 15 tot 20% van de nieuwwaarde) Met de opmerkingen van dat de auto bijna in nieuwstaat moet zijn. Goed, als je zelf al niet de kilometerstand kan invoeren alleen maar kan kiezen tot 200.000 en dan meer kilometers. En deze het dubbele heeft gemaakt. Ook geen foto's kan bijvoegen. Hoe goed is dan de aanbieding? Bij de ANWB-verkoopservice moet je behoorlijk wat gegevens invoeren en foto's uploaden. Bij een andere handelaar (Thijskooptuwauto) mag je veel gegevens en foto's aanleveren. Deze twee zaten bij elkaar in de buurt. Het werd de ANWB-verkoopservice. Een afspraak voor vrijdagochtend gemaakt. Naar toegereden. Bij het innamepunt reden ze nog een rondje over het industrieterrein, een korte inspectierondje om en in de auto. Een handtekening zetten en de auto is verkocht.

Tevreden? Ja. Altijd met veel plezier in deze Peugeot 308 gereden.

8,0