Peugeot 306 Break XT 2.0 HDI (2001)

autoreview

Gebruikersreview

26 augustus 2010 om 12:53

Uitvoering	306 Break XT 2.0 HDI
Versnellingen	5, Handgeschakeld
Bouwjaar	2001
Jaar van aanschaf	2010
KM-stand bij aanschaf	135.509 km
KM-stand laatst	185.000 km

Alleejoep - TADAA!

136.200 km
26 augustus 2010

't Lijkt wel tovenarij, zo heb je een afgeleefd aftands uitgewoond hondenhok op wielen, stevig afgeblust met de nodige deuken en krassen, zo heb je opeens een keurig goed onderhouden 99,9% schadevrij goed rijdend paleisje op wielen, ra ra hoe doe je dat. Wel, eenvoudig, men neme een snelweg, wacht op een niet overstekend hert (zie eerdere review) en voilà, het recept voor de zoektocht naar een alternatieve bron van vervoer is geschreven.

Nu klinkt dat natuurlijk alsof dat allemaal heel makkelijk ging, maar er kwam toch nog wel het nodige bij kijken. a) was er geen geld voor een nieuwe, b) hou ik ook helemaal niet van nieuwe auto's, c) d) en e) daarbij ben ik ook tamelijk kieskeurig als het gaat om de kwaliteit die ik wil hebben in combinatie met het optimaal zijn van het aangehechte prijskaartje.

Dat het weer een Peugeot 306 break diesel moest zijn was wel duidelijk. Geen normale, want dat is me te langzaam, dus of turbodiesel of HDi. HDi is in alle opzichten beter, dus hoe dan ook die en dan liefst nog één van het laatste bouwjaar. Niet duur en niet te veel kilometers. Een recept inderdaad, voor narigheid, dat wel.

Het budget was in eerste instantie beperkt, 2500-3000 harde Eurootjes. De echt nieuwe laag gekilometerde exemplaren vielen daarmee wel af. Wekenlang internet afgestruind, wat een drama's allemaal. Werkende airco's; een pot goud aan het eind van de regenboog. Twee exemplaren aangeboden met een kilometerstand onder de twee ton, bleek van beide niet te kloppen. Een andere mooie, 226k km van het laatste model, alle lichten op groen, behalve dat bleek dat één of andere onverlaat er een custom made navigatiesysteem in had gebroddeld. Hele dashboard verbouwd, nooit meer goed te krijgen. Een andere aardige bij autohandelaar X; geen radio en bij nazien van alle andere aangeboden auto's; geen enkele auto met een radio. Kortom, bij elke occassion haal je de radio eruit om die vervolgens tegen meerprijs weer aan te kunnen smeren aan de eerstbeste naïeve klant. Zo'n typ gun ik 't niet, al is de auto nog zo mooi. Verder; wat ik ook afschuwelijk wantrouw zijn auto's met wat hogere kilometerstanden waar óf geen vloermatten inzitten, óf niet originele óf vloermatten die niet versleten zijn. De vloermat van de 306 is namelijk het enige waar je ongeveer het afgelegde aantal kilometers - en dus een kloppende kilometerstand - aan af kan zien. De rest van de auto, bekleding, lak, stuur, voorraam (kan al eens vernieuwd zijn) is ook bij hogere kilometerstanden vaak nog prima in orde. Kortom, op die grond viel echt al zo'n 50% van de aangeboden auto's af. Keep on dreaming leek 't een beetje te worden, totdat ik geheel per abuis een van mijn klassieke auto's (helaas bijna) verkocht. Cash in de pocket en een significante upgrade van het besteedbare bedrag voor de Peus. Ah, dat veranderde de zaak, toch nog maar eens kijken naar die allerduurste die werd aangeboden!

Prachtexemplaar, 9 jaar oud, maar met origineel 135.000 km op de teller, werkelijk uniek voor een origineel Nederlandse auto. Welke idioot koopt nou een diesel om er vervolgens nagenoeg niet mee te rijden? (Eh, ik ken er toch één geloof ik). De vorige eigenaar blijkbaar, want het geheel werd keurig onderbouwd door een uitdraai uit het NAP register. Eerste drie jaar 110.000 km, vervolgens elk opvolgend jaar zo'n 4500 km. Het ding is nog niet eens ingereden!

De verkoper had er allemaal mooie verhalen bij, topstaat, alles in orde, bla bla bla. Eigenlijk moet je bij aankoop van een auto een paar watten in je oren doen, want het geleuter van zo'n verkoper leidt alleen maar af. Er zat bijvoorbeeld een geheel nieuwe airco in (de condensor was vervangen). Kortom, gewoon zelf even een rondje lopen, proefrit maken en dan kijken wat je er van vindt. Na 1 miljard keer te zijn opgelicht weet ik ondertussen wel enigszins waar ik op moet letten, maar zelfs dan kan je er eigenlijk niet van uit gaan dat je de auto in één keer goed kan beoordelen, het blijft altijd ergens een beetje een gok. Na schouwing en proefrit; het lampje van de kilomterteller deed het niet, de remmen kleefden een beetje, er zat een klein deukje in het rechter voorportier en de voorbanden zaten op nog zo'n 30%. Maar.... de airco deed het, evenals de achterruitenwisser, de toerenteller, alle (electrische) ramen en hij reed prima zonder bijgeluiden en rammels. Verder optisch geen enkele vorm van vroegere schades, dus: VERKOCHT!

En rijden doet hij lekker, bovendien flink zuinig! Tank vol en nu 700 kilometer later nog dik over een kwart op de meter. Uiteraard ga je vergelijken met het vorige exemplaar, de meest opvallende dingen;

- Ten eerste; deze rijdt in tegenstelling tot de vorige (nog steeds pissig op dat hert), dus afgelopen met dat irritante ge-openbaarvervoer
- Stuurt wat zwaarder (bredere wielen op 15" ipv 14)
- Wat straffer geveerd (door de banden en wellicht ook de hulpveren achter)
- De koppeling gaat soepel! (na jaren geen pijn meer in mijn linker enkel)
- Is een stuk stiller, ik versta eindelijk mijn vrouw bij 130. (Zou je ook als een nadeel kunnen zien)
- Heeft meer kracht onderin de toeren.
- Topsnelheid zou hoger moeten zijn, maar bij deze schiet het nog niet zo op, ik denk dat hij nog even wat meer losgereden moet worden.
- Het ding heeft een regensensor. Meestal doe ik de dingen liever zelf (kan nu eenmaal zelf alles veeeeel beter), maar ik moet toegeven dat het zowaar erg prettig werkt. Af en toe verslikt 't zich of gaat 't als een dolle tekeer, maar al met al niet tot irriterens aan toe.
- Electrische spiegels, bij de oude was het elke keer rug verkrampen om de rechter buitenspiegel in te stellen (elke keer als mijn vrouw er in heeft gereden) of ruzie met mijn vrouw; iets naar links, NEE, niet zoveel naar links, sjemig, nu weer teveel omhoog......
- Automatische airco (in tegenstelling tot de van airco in arko omgebouwde versie van de de oude), heerlijk, nu alleen mijn vrouw nog wijs zien te maken dat dat betekent dat je constant de juiste temperatuur hebt ÉN ontwaseming van je voorruit, in plaats van dat een airco alleen maar KOUDE lucht geeft, ze gebruikt 'm dus niet in verband met str...eigenwijsheid.
- En last but not least; nog nooit ergens anders tegengekomen, electrische ramen die zowel handmatig als volautomatisch op en neer kunnen. Als ik iets haat zijn 't electrische ramen die alleen maar automatisch bewegen en waar je dan weer moet klikken om de beweging te stoppen. Het is nagenoeg niet te doen om dan de gewenste opening in te stellen. Als (excuse me, sorry) roker wil ik tijdens het roken altijd het raam op een bepaalde opening hebben, namelijk zo dat het niet tocht, maar toch de rook uit de auto wordt gezogen. Dat luistert best nauwkeurig en met die verfoeide volautomatische ramen loop je zolang te rotzooien tot je de juiste stand hebt dat je sigaret dan al lang op is en of alle (vieze) rook in de auto hangt of dat je een verkoudheid of gehoorbeschadiging te pakken hebt. Maar niet hier! Eén of andere franse (denk ik toch) zelfdenkende ingenieur heeft 't bedacht dat bij een beetje indrukken van het knopje het raam beweegt totdat je loslaat en bij helemaal indrukken volautomatisch. Chapeau!

Eigenlijk; in alles prettiger en beter dan de voorloper. Dus, uitgaand van elk nadeel hep s'n voordeel; in dit geval wel, oude auto naar de gallemiezen en gedwongen een veel prettiger exemplaar retour. Kost wat, maar wast een beetje... eh.., dan heb je ook wat! Misschien toch mijn mening over dat hert maar herzien.

Aan de andere kant; elk voordeel hep ook s'n nadeel; helaas denkt mijn vrouw ook dat ze er in mag rijden. Zou het mijn lust tot af en toe een gokje wagen zijn? IJdele hoop dat we hier wél een jaar of vijf zonder carroseriële kleerscheuren mee door kunnen brengen? Geen deuken, geen herten, maar gewoon een tonnetje probleemloos over 's Herens wegen boenderen? Ik zal 't u vast nog wel een keer vertellen.

Vette pech!

185.000 km
9 oktober 2012

Niet met de auto trouwens.

Wat ziet mijn oog? Hebben we dus in iets meer dan 2 jaar tijd gewoon 50.000 kilometer gereden. Nou ja, we.... en dat is ook de pech, maar daarover later meer.

Ik moet zeggen dat die kilometers, voor zover ik ze zelf gemaakt heb, prettig en probleemloos verlopen zijn. Daarnaast ook nog aardig economisch, de auto rijdt bijna 1 op 20, alleen in de wintermaanden zakt 't richting de 1 op 18.

Over onderhoud en probleempjes kan ik eigenlijk kort zijn, twee keer een beurt waarbij normale slijtagedelen zijn vervangen (set banden, remblokken), helaas wel een keer pech met de voorruit (vervangen) en schade (achteruit tegen paaltje gereden, waardoor de bumper - flink - gerepareerd en gespoten moest worden - wie mijn andere reviews heeft gelezen kan zich voorstellen wie er verantwoordelijk voor was :)).

Eigenlijk het enige wat buiten normaal onderhoud gerepareerd is; de bestuurdersstoel. Deze zat niet (meer) goed vast. Oplossing: vastgezet. Tsja...

Wel zit er al enige tijd een rammel (alleen hoorbaar bij drempels) in de achterwielophanging, geen idee wat 't is en de paar mensen die ik er naar heb laten kijken konden 't niet vinden. Ik vermoed een rubber van de as, maar 't zal zich op termijn wel openbaren. In ieder geval geen APK afkeurpunt, q.e.d.

Wat de voorruit betreft heb ik nog wel wat te vertellen. Zo'n ruit zelf is niet zo duur, maar het plaatsen, dat is een ander verhaal. Waar ik uitermate niet over te spreken ben zijn de ruitkwikfitachtigen, zoals Carglass en Autotaalglas. Als je ze belt, vraag 1: Bent u verzekerd tegen ruitschade? Zo ja, dan rekenen we u 8 miljoen Euro voor een nieuwe ruit - maakt u zich geen zorgen; de verzekering betaalt! Ah, u bent niet verzekerd, wel, dan geven we u een aantrekkelijke korting op de nieuwe ruit, wilt u een afspraak maken? Nee, ik wil weten wat die ruit kost! Oh, nou, tsja, weten we eigenlijk niet, moeilijk moeilijk moeilijk, je weet nooit wat je tegen kan komen, misschien snijdt de monteur zich wel aan 't glas en tsja, dan is 't natuurlijk duurder, pleisters, bloed van de auto wassen, dat soort dingen, dat snapt een kind... toch? Maar goed, omdat u 't bent, laten we zeggen tussen de 380 en 420 Euro, maar dat is dan wel alleen maar omdat u zo aardig bent en omdat we van u houden en omdat u voor ons daarom heel speciaal bent, met name als sukk... eh,.. als klant!

235 Euro bij mijn locale universeelgarage.

Dat was dus eigenlijk de enige autopech, maar zoals gezegd, niet de pech waar 't om ging.

Nee, dat ligt anders. Want eigenlijk komt 't er op neer dat ik mijn auto gewoon kwijt ben. Want hoe komt dat nou? Nou, het ding rijdt zo lekker dat moeders er achter is gekomen dat openbaar vervoer helemaal niet zo fijn is als ze je willen laten geloven. Deed ze vroeger alles met bus, trein en vliegtuig (da's toch ook een soort openbaar vervoer?), toen ze eenmaal de luxe had geproefd van, ik som 't voor u op:

- Altijd een zitplaats
- Zolang niet gestolen kan je 'm niet missen
- Doet 't ook bij bladeren op de weg
- Kruispunten hoeven niet voorverwarmd te worden
- Geen dronken, lallende, stinkende en schreeuwend telefonerende medepassagiers als je daar geen zin in hebt
- Gaat daarheen waar je wilt (moet je haar wel een tomtom geven, anders belt ze opeens op uit Groningen terwijl je dacht dat ze in Maastricht moest zijn)
- Je kan gewoon een patat met veel mayonaise eten zonder berisping of bekeuring
- Je kan met je voeten op de bank zitten (gaat wel lastig als je zelf rijdt trouwens)
- En zo kan ik nog wel even doorgaan.

... was ik de auto dus simpelweg kwijt. En dan kan je wel protesteren en proberen 't een andere richting op te masseren, maar elke man die al enige tijd is getrouwd - met een vrouw met karakter (of andersom, elke man zonder karakter die al enige tijd is getrouwd) - weet dat je de discussie wel aan kunt gaan, maar op voorhand dat dat tamelijk zinloos is. En dan blijft er weinig meer over dan de weg van de minste weerstand; 't gevecht opgeven en een andere auto kopen, één erbij dus. Maar dat is voor een andere review, die ik zo maar even zal gaan tikken. Oh ja, Autoweek vraagt bij het maken van een review of je denkt dat de volgende auto er weer één is van hetzelfde merk. Dat stond bij mij op "misschien", maar dat heb ik nu maar in "ja" veranderd.