Opel Kadett (1965) #2
autoreview
Signalement
| Versnellingen | 4, Handgeschakeld |
|---|---|
| Bouwjaar | 1965 |
| Jaar van aanschaf | 2019 |
| KM-stand bij aanschaf | 117.228 km |
| KM-stand laatst | 126.000 km |
Eerste auto
Deze Kadett zag het levenslicht in 1965 en is nu nog steeds in familiebezit. Het was een van de laatste van de A-Kadett serie. Mijn opa (nu 84) had destijds een garage en heeft deze auto nieuw verkocht. Na een aantal jaar is de auto weer ingeruild en vervolgens nooit meer verkocht. 30 jaar droog in de showroom zijn voorbij gegaan. Toen de garage in de jaren ’90 werd verkocht, is de auto naar een schuur in de buurt gegaan samen met drie andere auto’s uit de showroom. Hiervoor is de auto getectyleerd en helemaal overgespoten in de originele kleur (dolomitbeige).
In 2015 moesten de auto’s noodgedwongen verplaatst worden naar een andere schuur. Ik was toen 14 jaar en ben mee gegaan met m’n vader en opa. Samen met een oranje Opel Manta uit 1971 zijn ze naar een andere schuur gegaan. Sindsdien heb ik de auto’s nooit meer kunnen vergeten. Ook mijn voorliefde voor oldtimers en dan met name voor Opels begon te groeien. In december 2018 had ik bijna mijn rijbewijs en wilde graag met de Kadett rijden. De Kadett was namelijk in betere staat dan de Manta. Mijn opa, die eigenlijk niks meer met auto’s had, wilde de auto samen met mij gaan opknappen!
Dezelfde maand nog hebben we de Kadett samen met de Manta opgehaald uit de stalling. Vervolgens hebben we de auto gewassen, want wat was ze smerig! In de vrije uurtjes en op de vrije dagen van school ben ik naar m’n opa gegaan om eraan te werken. De vier wielremcilinders zijn vervangen samen met de remslangen en de rubbers in de hoofdremcilinder. Vervolgens de compressie van het blok gemeten; als een nieuwe! V-snaar, thermostaat en diverse slangen vervangen, carburateur schoongemaakt, nieuwe uitlaat eronder. Als laatste nieuwe banden eronder en nog een paar andere dingen. Het heeft uiteindelijk zo’n 6 maanden geduurd, wat erg meeviel. Omdat de Kadett een ‘slapend’ kenteken had, moesten we naar de RDW voor een identiteitskeuring. De APK hebben we bij een bevriende garage in het dorp laten doen. Echter, op de weg erheen begon de auto te stotteren en slecht te lopen. Er bleek brand te zijn bij de verdelerkap… Gelukkig viel het mee en kon het snel gemaakt worden.
Op 1 juni 2019 kwam opa de auto brengen. Hij wilde de auto als cadeau aan mij schenken; mijn dag kon niet meer stuk! We hebben de rest van de middag rondgetoerd door de Achterhoek met een constante glimlach. Mijn eerste auto was een feit!
Rijden met de Kadett:
Bij het instappen komt de geur van de skai-bekleding je al tegemoet. De deur valt ietwat blikkerig in het slot. De stoelen zitten heerlijk zacht en zijn zelfs in lengte verstelbaar. Achterin is de ruimte net voldoende als je niet te lang bent. De kofferbak is daarentegen groot genoeg voor zo’n acht kratjes bier.
Eenmaal gestart snort het 1-liter blokje als een tevreden kater. De snelheid wordt aangegeven middels een balkje dat van kleur verandert naarmate je harder gaat rijden. Snelheid maken duurt overigens wel even, vooral naar de 80 km/h. Veel harder dan dat gaat het ook niet meer. Het sturen gaat verrassend licht zonder stuurbekrachtiging. Remmen en koppelen gaan ook prima. Schakelen gaat met een lange pook die van versnelling naar versnelling ‘klikt’. Het gaat best trefzeker en het is geen pan soep waar je in zit te roeren.
Onderweg kijken de mensen je na of zwaaien ze naar je. Velen vragen zich af waarom iemand van 18 toch in zo’n auto rijd. Het is denk ik toch het gevoel van het autorijden op de meest simpele manier wat het (voor mij) zo leuk maakt. Voor de rest is het gewoon een onbeschrijfbaar gevoel wat je moet voelen.
Ik hoop deze zomer wat kilometers te kunnen maken en deze pagina up to date te houden.
Update zomer 2019
De afgelopen anderhalve maand is goed verlopen. Ondanks de hitte heb ik er ongeveer 1000 kilometer bij gereden, met veel plezier. Het is lastig om de auto te beoordelen, omdat ik natuurlijk geen referentiekader heb. Hieronder mijn bevindingen:
Bij het starten wil de auto nog wel eens slecht aanslaan. Eerst gaf ik iets gas bij, maar sinds ik dit niet meer doe gaat het beter. Starten met de koplampen aan gaat soms wat moeilijk. Ik denk dat dat te veel energie vergt van het 6 volt systeem.
Qua prestaties gaat het iets beter dan in het begin; het motortje komt iets meer los. Bij acceleratie tot 80 km/h kan ik menig (stads)auto wel bijhouden. Maximum snelheid die ik heb gereden ligt zo rond de 100 km/h. Veel harder durfde ik niet en dat wilde ik de auto ook niet aandoen. Volgens specs kan die 120 km/h.
Schakelen gaat soepel, maar soms gaat die wat lastig naar de eerste versnelling, ondanks dat deze ook gesynchroniseerd is. Kwestie van even terug in de neutraal zetten en ontkoppelen en terug in de versnelling, zoals ze dat heel vroeger ook deden.
Sturen gaat mooi direct en best licht. Het stuur staat wel iets scheef bij rechtuit rijden, maar dat is voor mij geen probleem. Het is wel oppassen dat je niet van de stoel glijdt bij scherp sturen (geen gordels!).
Qua ruimte is het voldoende. Als de voorste stoelen in de middelste positie blijven staan, kun je achterin ook prima zitten. Kofferbak is ook mooi groot. Het is mooi om de gezichten van mensen te zien wanneer er twee jongens van 18 jaar met een paar kratjes bier uit een Kadett komen. Verder krijg ik alleen maar positieve reacties van mensen. Ze kijken even om als ik langs kom rijden of ze zwaaien even.
In het donker rijden gaat ook prima ondanks de ‘zwakke’ lichtbundel. Bij dimlicht zie je meer dan bij grootlicht, omdat bij grootlicht de beide lichtbundels niet samenwerken.
Het verbruik is zo’n 1 op 12, wat me nog meevalt. Ik rijd namelijk niet per se heel zuinig. Het olieverbruik valt ook mee, ondanks dat hij iets lekt. Verder geen pech mee gehad. Altijd starten en lopen.
Conclusie: Na een aantal maanden gereden te hebben in een auto van ruim 50 jaar oud ga je beseffen dat de auto’s van tegenwoordig erg goed in elkaar zitten. Alles gaat zo soepel en makkelijk. Toch zal me dat niet weerhouden om gewoon door te blijven rijden met de Kadett. Zolang het weer goed is, blijf ik rijden tot de winter. Tegen die tijd zal ik weer een nieuwe update online zetten.
Winterupdate
Allereerst bedankt voor al jullie leuke reacties. Ik heb ze met plezier gelezen. We zijn inmiddels een paar maanden verder en er is al weer een hoop gebeurd. Om te beginnen vond ik dat er weinig slag zat ik het gaspedaal. Ik dacht dat dit normaal was, maar toen ik mijn opa vroeg om ernaar te kijken zei hij dat het gaspedaallager (plastic...) gebroken was. Tot mijn verbazing kon ik op internet gemakkelijk een nieuwe vinden. Die heb ik erop gezet en heb daarna meteen een stuk gereden. Hij gaat nu als de brandweer. Nou ja, het blijven nog steeds 40 pk's, maar het voelt al een stuk vlotter. Ik kan prima met het verkeer mee komen en de topsnelheid ligt nu op 130 km/h (122 op gps). Toch rij ik zeer weinig op de snelweg, omdat dat gewoon niet heel comfortabel is.
Op een mooie herfstdag reed ik van school terug naar huis toen ik op een gegeven moment een vreemd geluid hoorde. De wagen aan de kant gezet en geluisterd. Ik kon niet meteen horen waar het vandaan kwam en ik zag niets vreemds. Ik was bijna thuis, dus ik ben voorzichtig doorgereden. Eenmaal thuis aangekomen dacht ik dat het geluid van de dynamo kwam. Toen ik de v-snaar eraf haalde en aan de dynamo draaide met de hand hoorde ik niets vreemds. Vervolgens aan de ventilator waar de waterpomp aan zit bevestigd gedraaid. Daar kwam wel een geluid vanaf wat duidde op een kapot lager in de waterpomp. Ik op internet zoeken en al snel een nieuwe gevonden. Deze gemonteerd en meteen daarna een testrit gemaakt. Het was 's avonds na school en het begon al iets te schemeren, dus ik had de verlichting aan. Tijdens de rit kwam het geluid weer terug en er begon een rood lampje op het dashboard te branden; de dynamo laadde de accu niet meer op. Ook de verlichting begon steeds minder fel te branden. Eenmaal thuis aangekomen heb ik het een en ander uitgezocht en het blijkt dat het geluid van het lager van de dynamo af kwam. Doordat het lager kapot was, is er waarschijnlijk hitte ontstaan wat ook het anker kapot heeft gemaakt. Volgens het instructieboekje is de auto volledig zelfsmerend en ik heb dus geen idee gehad dat de dynamo eens in de zoveel tijd gesmeerd moet worden met olie. Op internet zoeken naar een anker of dynamo is lastig. Er zijn bijna geen 6 volt gelijkstroomdynamo's te vinden, alleen tegen veel te hoge prijzen. Een nieuw anker wikkelen loopt ook al gauw tegen de duizend euro aan. Na een aantal weken bellen en e-mailen heb ik uiteindelijk bij het Opel museum in Tijnje een gloednieuwe dynamo gevonden. Deze vervolgens gemonteerd en hij laadt weer als nieuw.
Als laatste merk ik dat de auto een beetje olie begint te lekken. Het valt mee, dus ik ben nog niet van plan de motor uit elkaar te halen en alle pakkingen te vervangen. Ook omdat ik ben ik begonnen met het opknappen van de eerder genoemde Manta.
Zolang het uit blijft met de sneeuw en er geen zout wordt gestrooid, blijf ik de auto gebruiken. Mochten er nog opvallende dingen gebeuren, dan zal ik wel weer een keer schrijven. Groetjes.
Voorjaar 2020
Het was van het voorjaar een beetje tussen de buien door rijden, maar er waren ook een aantal mooie zonnige dagen die ik goed heb benut. Er zijn in de tussentijd wel weer wat kleine gebreken bijgekomen. De schakelaar voor het dimlicht maakte slecht contact. Dit heb ik opgelost met behulp van wat contactspray. Ook de uitlaat rammelde in de metalen houder. Ik heb de houder iets verbogen en dat is nu ook opgelost. En als laatste doet de benzinemeter het nauwelijks meer. Er zit een vlotter van kurk in de tank die zich helemaal heeft volgezogen met benzine waardoor die te zwaar is om op de benzine te drijven. Ik heb een nieuwe vlotter besteld en het probleem is weer opgelost.
Ik reed laatst over de snelweg, ondanks dat dat niet de meest comfortabele optie is. Ik had wind mee en het jeukte toch wel om even een topsnelheidtest te doen. Resultaat: 140 op teller, 132 op gps (de test dateert uit de tijd dat er overdag nog 130 werd gereden op de snelweg). Het resultaat viel me niet tegen voor een auto van 55 jaar oud, waarvan de topsnelheid 120 zou moeten zijn. De wegligging en het geluidsniveau zijn echt dramatisch op die snelheid, maar het motortje presteerde prima.
Voor de liefhebber heb ik ook een Instagram aangemaakt, genaamd 'jerresopelgalerij'. Hier is ook de Manta te zien, die ik aan het opknappen ben. Als die klaar is, ga ik daar ook een review over schrijven.
Najaar 2020
Ouderdom komt met gebreken zeggen ze wel eens. De Kadett heeft de afgelopen zomer weer volle toeren gedraaid en dat was te merken. Er waren weer wat kleine reparaties noodzakelijk. Gelukkig is het een auto volgens het ‘wat er niet op zit, kan ook niet kapot’ principe. Er is een nieuwe benzinepomp gemonteerd. Deze begon te lekken bij de ontluchtingsgaatjes aan de onderkant, omdat het membraam iets gescheurd was. Ook is ze aardig nat. Er liggen regelmatig een paar drupjes olie onder waarvan ik dacht dat deze van de kleppendeksel kwamen. Vervangen, schoonmaken en klaar is kees dacht ik, maar de drupjes bleven maar komen. Het lekken aan de onderkant komt uit het koppelingshuis. Grote kans dus dat de krukaskeerring lek is. Balen, zou je zeggen, maar dat valt wel mee. Ik vind het eigenlijk wel leuk om iets te repareren. Het plan is dan om de hele motor eruit te halen en de pakkingen aan de onderkant te vervangen. Mooi project om de winter door te komen.
Gelukkig bestaat het overgrote deel alleen maar uit positieve ervaringen. Veel gepraat met mede oldtimereigenaren over hun auto en ervaringen. Ook veel rondgereden over de mooiste wegen in de Achterhoek, mensen weggebracht en opgehaald, naar feestjes, op de veerpont, aan het water, noem maar op. Overal waar ik kom delen mensen hun ervaringen over dat het hun eerste auto was of hun rijlesauto ‘met dat hoepelstuur en lange pook’. Dat vind ik natuurlijk prachtig om te horen. Maar niet alleen de ouderen vinden het leuk, ook de jongere generaties hier in de regio (waaronder ik) vinden het geweldig. Sommige mensen vinden het daarentegen helemaal niks en willen je zo snel mogelijk inhalen. Niet dat ik langzaam rij, integendeel, ik rij vaak iets boven de maximum snelheid, maar dat gaat voor de meesten niet snel genoeg. Voor hun gevoel is dat een trage rammelbak met een bestuurder van vooroorlogse afkomst. Ik trek me er niks van aan, ik haal ze bij het volgende verkeerslicht wel weer in. Tot volgend jaar!
- Betrouwbaarheid
- Prestaties
- Comfort
- Kosten
- Zou u weer een auto van dit merk kopen? ja
Beoordeel deze review
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
