Mercedes-Benz SLK 200 (2012)

autoreview

6 augustus 2013 om 16:03

Uitvoering	SLK 200
Versnellingen	6, Handgeschakeld
Bouwjaar	2012
Jaar van aanschaf	2013
KM-stand bij aanschaf	13.987 km
KM-stand laatst	0 km

(Almost) Always open

17.271 km
6 augustus 2013

Om de zoveel tijd huur ik wel eens een auto in Duitsland. Het voordeel is namelijk dat je naast het reguliere Ford/VW/Opel assortiment - waarmee je in NL geconfronteerd wordt - je ook wat extra leuks kan kiezen: zoals een BMW Z4 of een Mercedes SLK. Beiden zijn auto’s die ik niet als dagelijks woon/werk vervoer zou kiezen, maar ze zijn wel leuk om eens een tijdje mee op stap te gaan. De BMW Z4 heb ik vorig jaar mei een keer door stom geluk op de kop getikt (ik ging eigenlijk voor een Peugeot RCZ) en dit jaar wilde ik een auto in diezelfde categorie. Want dat is een beetje sneaky aan het huren van een auto; je huurt niet specifiek het voertuig, maar een categorie. Ik was dus op de BMW uit, maar aan de balie van Sixt in Aken kreeg ik de sleutel van een Mercedes overhandigd.

Mijn credo is nooit over een auto te gaan mopperen als je er niet in gereden hebt. En daarom was ik toch wat sceptisch. In 2011 had ik al eens een SLK mee, toen een van de allereersten die Sixt aanbood. Dat was nog een SLK180 met 7 traps automaat. Mijn ervaringen toen waren verdeeld: comfortabel en luxueus, maar helaas hield de automaat er niet van hard te werken en dwong je met lange verzetten en langzame reactietijden tot rustig toeren, ook als je dat helemaal niet wilde (bergop rijdend in de Alpen bijvoorbeeld; ik was constant bang dat het kreng stil ging vallen. Er zat zelfs geen sportstand op om de schakeltijden te verkorten. Zelf schakelen kon wel, je moest de pook alleen zijwaarts duwen ipv naar voor en achter.

Tweede eerste indruk

6 augustus 2013

Gelukkig is de “180” is als instapmodel vervangen door de iets sterkere SLK200 BlueEfficiency. De meest gangbare variant hiervan is opnieuw de versie met automaat, maar gelukkig had dit exemplaar een handbak met 6 verzetten. In het vooronder ligt een 1.8 blok met turbo dat er 183 pk uitperst. Heel behoorlijk, maar geen AMG power dus. Dit is dan ook geen verhaal over hoe ik door de geluidsbarrière brak en even tussendoor elk stoplichtsprintje won, maar wel een verhaal van lekker toeren door Duitsland en Oostenrijk, alleen over snelwegen rijdend als het vooruit moest gaan en zoveel mogelijk over b-wegen als er tijd over was. Erg nuttig op Zwarte Zaterdag toen ik weer vanuit Oostenrijk Duitsland inreed. Zo ongeveer van München tot de grensovergang met Oostenrijk een “blechlawine” van auto, trucks en caravans stond. Aan de andere kant was het door een ongelukkig pechgeval nauwelijks beter. Na een kwartier wachten waren de diverse files vóór mij uit al aaneengegroeid, dus zsm van de snelweg af en vanaf de Chiemsee tot voorbij München van dorp naar dorp gereden. Nauwelijks verkeer behalve de plaatselijke bevolking en heerlijk weer om even te onthaasten.

Zo’n beetje alles wat je aan gangbare en minder gangbare extra’s op een auto kwijt kan zit op de SLK:
- cruise control
- airconditioning en airscarf (blaast warme lucht in je nek, niet dat ik dat vaak nodig had met > 30 graden)
- parkeersensoren rondom
- Verwarmbare sportstoelen met lederen bekleding
- Becker multimedia systeem met cd wisselaar, subwoofer, navigatie, bluetooth en aansluitpunten voor ipod en usb-stick
- Licht en regensensoren, plus dimmende binnenspiegel
- Elektrisch inklapbare spiegels
- Het befaamde metalen vouwdak inclusief SkyRoof (glazen dak dat per knopdruk verduisterd kan worden)

Het “efficiënte” deel van de SLK bestond eruit dat er een ecomode inzat die de sportieve aspiraties van het 1.8 blok wat inperkte én helaas de toevoeging van Michelin Energy Saver lage rolweerstand banden. De 16-inch velgen stonden niet eens slecht maar ik vreesde het ergste als ik wat sportiever rijgedrag dreigde te vertonen. De kleur was een standaardje voor de Sixt-vloot: zwart. Stond hem wel goed, ondanks dat een zwarte auto met temperaturen boven de dertig graden niet echt aan te raden is.

Vanzelfsprekend

6 augustus 2013

Zo zou ik in één woord het rijden in een SLK200 met handbak omschrijven. Of je nu rustig door de stad toert, op bochtige b-wegen de volgende bocht weer net iets sneller probeert te pakken of juist volgas mee probeert te komen met de vloot Audi’s en BMW’s op de 2e en 3e baan, je zit eigenlijk nooit verlegen om acceleratie of snelheid. Het blokje doet zonder morren zijn werk; op eco-stand blijft ie tot 3000 rpm redelijk rustig versnellen, op de normale stand is de punch bij 2000 rpm al aanwezig en trekt ie vlot naar de 100 en er voorbij. De 'Tempomat' (zoals een cruisecontrol in het Duits genoemd wordt) is ook vanzelfsprekend. Op lange stukken snelweg heb ik hem zelfs veel vaker gebruikt dan het rempedaal, om geleidelijk af te kunnen remmen bij werkzaamheden. Zowel op de heenweg als op de terugweg ben ik in Beieren van de snelweg afgegaan en binnendoor gaan rijden. Hier kwam de SLK echt goed tot zijn recht in heuvelachtig en bochtig terrein. Motor doet goed zijn werk om de auto vooruit te krijgen en de bak schakelt kort en direct. Grip was voldoende aanwezig, maar je helt met de 16-inchers wat sneller over dan met 17 inch velgen. De lekker zwaar afgestelde besturing is vooral in korte bochtendraaierij erg fijn.

Grote voordeel van die banden was wel dat elke hobbel, drempel, scheur of gat in het wegdek (en wie het Duitse en Oostenrijkse wegennet kent weet dat er daar veel van zijn) netjes werd verwerkt zonder dat je rug de klappen moet opvangen. Toch had ik wel een schrikmomentje toen ik na pas een paar kilometer te hebben gereden al een melding over te lage bandenspanning kreeg. En die bleek helaas terecht, spanning in de achterbanden was veel te laag, in de voorbanden iets te laag. Oppompen dus en verder maar weer. Op de passen in Oostenrijk was ik extra blij met die handbak, want je kwam toch herhaaldelijk camperfiles tegen, of dagjesmensenfiles die bij elk bossie hooi een camera uit het raam steken en extra langzaam gaan rijden. Meest gekke file was een koeienfile. Ja ik verzin dit niet, ineens liepen er op de Nockalmstrasse een hele bende koeien op de weg waardoor twintig auto’s ineens een hellingproef konden uitvoeren tot die beesten zin hadden om aan de kant te gaan. Op zo’n moment vervloek je het feit dat je niet snel genoeg bent met je camera of smartphone maar ik had ook geen zin een levende biefstuk aan te rijden. Het verbruik bleef zo rond 1 op 13 schommelen, en met een 60 liter tank aan boord haalde ik er zo’n 770km mee. Ik heb een topspeed van 243 km/h geklokt, maar dat heb ik hoogstens 2 minuten gereden, je moet veel te veel opletten om dat lang vol te houden.

Multimedia-experience

6 augustus 2013

Ook de bediening ging vanzelfsprekend. Ruitenwissers, licht en binnenspiegel stemden zich steeds automatisch af op de omstandigheden, bluetooth koppeling verliep zonder enig probleem en zelfs met de kap open rijdend kun je tot 120 km/h nog goed verstaanbaar telefoneren. Radio deed zijn werk prima, al heb ik helaas niet de instelling kunnen vinden om de verkeersinfo de muziek op de usb-stick te laten onderbreken. De mappenstructuur die ik had aangemaakt werd zonder problemen herkend en de muziek was goed afspeelbaar. Helaas was de vorige berijder van de SLK erg “basverliefd”, dus kon ik even met de equalizer gaan rommelen zodat ik niet iedere keer een te overduidelijk gedreun achter mn rug had. Dankzij de bediening op het stuur ben je met geen enkele handeling echt afgeleid. Enige dikke minpunt dat ik heb kunnen vinden is de ingebouwde Becker navigatie. Volgens mij was dat nog een versie van eind 2011, begin 2012. Want enkele afslagen en knooppunten die sinds die tijd zijn aangepast, zijn nog op de oude manier weergegeven, zoals knooppunt Kerensheide, waar net een flyover is aangelegd. Ook de TMC-meldingen hadden een rare tic: als je een grens overging (Nederland-Duitsland, Duitsland-Oostenrijk en andersom) dan werden de TMC-meldingen niet gewijzigd, maar bleven info over het land geven waar je net weg was. Gelukkig had ik ook een eigen Tomtom bij die meer up to date was.

Ik had een tweede schrikmoment toen ik na een korte stop in Sinsheim de motor niet meer aan de praat kreeg. Had ik per ongeluk de Hold-functie ingeschakeld met een trap teveel op het rempedaal! Rempedaal stevig intrappen en opnieuw starten, en nu sprong de motor wel aan. In de tien dagen dat ik de auto heb gehad is het dak maar bij drie gelegenheden dicht geweest: op zaterdag toen ik hem afhaalde en het flink regende in Aken, op zondag toen ik tegen het einde van de eerste etappe in Speyer in een fikse onweersbui belandde én op de vrijdag toen het in Karinthië 40 graden warm werd. Ik vond het bijzonder leuk om met een cabrio te rijden, al was het wel een kwestie van goed smeren en een petje opzetten om de fel brandende zon te weerstaan. Toch slaagde ik er alleen op maandag in lichtjes te verbranden, maar daarna heb ik nauwelijks nog ergens last gehad. Verrassend was toch wel dat je met ingeklapt dak nog aardig wat ruimte over had. Een middelgrote koffer die niet helemaal volgestouwd was en een sporttas waarin alles zat wat niet meer in de koffer pastte gingen precies onder de afdekplank en ook een paar kleine tassen konden er nog in. Mn rugzak heb ik maar gewoon voorin gesmeten en alles wat ik verder onderhandbereik wilden hebben ging in de armsteun of de bekerhouder. Met zn tweeën zou het waarschijnlijk lastiger geweest zijn om alles mee te krijgen.

Auf wiedersehen!

6 augustus 2013

Gisterenmiddag heb ik de SLK weer ingeleverd in Aken. Ik heb me tien dagen kostelijk mee geamuseerd en heb dankzij de mooie weersomstandigheden eens flink kunnen genieten van open rijden. De SLK is zowel een rustige tourauto als een leuk speelkameraadje voor bochtenwerk gebleken. Hopelijk heb ik volgend jaar weer zoveel geluk. Nog even een opsomming van mee vallers en tegenvallers:

+ vanzelfsprekend goed rijgedrag
+ cruise control intuïtief
+ goede radio en muziekafspeelmogelijkheden
+ comfortabel op lange afstanden en slecht wegdek

- navigatie verouderd
- tmc meldingen gingen niet mee de grens over
- lage rolweerstand banden onder een roadster?

3,8