Menu
| Uitvoering | Defender 110 2.4 TD Station Wagon Rough |
|---|---|
| Versnellingen | 6, Handgeschakeld |
| Bouwjaar | 2011 |
| Jaar van aanschaf | 2011 |
| KM-stand laatst | 19.000 km |
Op het Brusselse autosalon werd begin dit jaar de Defender Exclusive voorgesteld. Toen ik vervolgens bij een dealer een testrit deed met een gewone Def 90 wilde ik al na 500 meter rechtsomkeer maken. Het lawaai! Die draaicirkel! Totaal geen comfort! It's a car Jim, but not as we know it, da's wat ik dacht. Maar omdat ik een taaie Belg ben, beet ik op mijn tanden en zie: ik kwam in een soort van toestand waar je normaal gesproken andere middelen voor nodig hebt. "Zen", noemen nette mensen dat, maar da's zo'n verschrikkelijk nietszeggend modewoord dat ik het niet wil horen. OK, Def 110 besteld en eind juni afgehaald. Na 6000 km en een trip naar de Ardennen, wil ik met geen andere auto meer rijden, zeker nu hij voorzien is van comfortabele Recaro stoelen. Hij maakt wat lawaai, maar het stoort niet. Vanaf 90 per uur heb je het gevoel op een trilplaat te zitten, maar het stoort niet (eigen schuld: rij met muds omdat ik die mooi vind). Als je afslaat, moet je oppassen dat je geen tegenligger ramt, maar het stoort niet, behalve voor de tegenligger misschien. Hij verbruikt veel, maar het stoort niet. Wat telt: je zit in een soort van parallel Defender-universum waar die hele opgefokte en dolgedraaide wereld je geen moer meer kan schelen. Of hij echt zo traag is? Hij heeft een koppel van 360, da's meer dan een gewone Audi TT. Eigenlijk is hij nog veel te snel, ofwel zijn de anderen zo traag geworden. In de bossen rijdt hij fantastisch, maar eigenlijk is het de ideale stadswagen (een BMW 5 is langer en breder). Hoge zit, dus goed overzicht, rustige motor die heel traag kan zonder stil te vallen, raampje kan open zonder last van tocht of uitlaatgassen. Rijd af en toe nog eens met een Audi of een BMW, en weet je wat? Het doet mij helemaal niets meer. OK, net als de meeste moderne wagens zijn ze snel, comfortabel, stil, maar om de een of andere reden blijf je er onverschillig bij. Met de Defender rijden is altijd leuk, vooral als de elementen zich laten gelden: regen, sneeuw, wind, modder, zon... het is allemaal even avontuurlijk. Ik denk dat je het nog het best kunt vergelijken met motorrijden met het verschil dat je droog zit en geen helm op hoeft. En je hebt bovendien een hele goede airco, radio, cd en ipod-aansluiting en achteraan kan je een kameel kwijt. Nu zou ik eigenlijk nog iets negatiefs moeten zeggen, maar ik weet echt niets, integendeel: veel clichés over de Defender kloppen niet: verliest geen olie, is niet traag, ligt goed in de bochten (met brede banden), zit comfortabel (met Recaro's), rijd zacht (tot 90), muziek klinkt goed (tot 90), airco werkt beter dan gemiddeld. We spreken elkaar weer over 5000 km.
Howdy Ho! Hier ben ik terug...en mijn Defender rijdt nog altijd voor geen meter, valt uit mekaar terwijl je d'r naar kijkt en bovendien is het kreng reteduur! Nou, DAT was dus maar een grapje. Gewoon, om de typische oudbakken & afgezaagde clichés van nette mensen (die dus NOOIT met een Defender rijden) even aan te halen. Hoewel, dat van dat duur is toch wel een beetje waar. Aan de andere kant: staat er een prijs op GELUK? Want dat is het toch wel, rijden met een Defender: puur en onversneden (mannen)geluk. Geen vrouw die zoiets begrijpt, behalve de mijne natuurlijk. Maar u verwacht natuurlijk concrete informatie over mijn wegschip, geen irrationeel gekreun. OK, Mr. Spock speaks: "De Defender is een betrouwbaar, onverwoestbaar 4x4 vervoermiddel uit de twintigste eeuw. Toen de Europese wegen door oorlog en crisis halverwege de 21ste eeuw onberijdbaar werden, was de Defender de enige wagen die je nog ter bestemming bracht." Tevreden zo? En nee, hij lekt gaan olie, is waterdicht, en ik heb nul kosten sinds aankoop, behalve onderhoud of course. Wél heb ik hem volledig "gepersonaliseerd", naar mijn hand gezet dus. Dino-sportstuur, Recaro CS sportzetels, Goodyear Duratrac banden, high-end muziekinstallatie. Vooral de banden maken een wereld van verschil. De BFG's MT's met Zu-velgen waren as HELL op de openbare weg. De Duratracs zijn, wat mij betreft, SUPERBANDEN. Kon ik ervaren op mijn ritten naar de Ardennen, de Franse Alpen en enkele dagen offroaden in de Champagnestreek. Zeer goed in sneeuw en modder, excellent in de regen, aanvaardbaar comfortabel op de weg. Gaat goed vooruit - enfin, ik word toch niet zo vaak voorbijgestoken - maar het liefst sjees ik aan 50 à 60 per uur met het raampje open terwijl "I just want to make love to you" van Foghat door de speakers knalt (zoek maar eens op iTunes, echt té gekke song). Reisplannen? To boldly go where no man has gone before, dat vat het goed samen. Bye bye till the next time.
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
