Honda Prelude 2.2i VTEC 4WS (1995)

• Gebruikersreview

• Meer
  • Linkedin
  • Telegram
  • Pinterest
  • Print
  • Kopieer link
  • Email
• Whatsapp
• Twitter
• Facebook

ERVARINGEN

• 224.500 km
• 10 juli 2007

Intro
Ik was een tevreden Toyota-rijder. Corolla Diesel, een vreselijk saaie auto, maar deze heeft me jarenlang en tot op de km-stand van 280.000 km altijd en overal zonder het minste probleem gebracht. Zo’n intrinsiek goede auto zal ik allicht nooit meer hebben – had ik de plaats, ik had ‘em overigens gehouden - maar als autoliefhebber zijn er natuurlijk wel leukere modellen te bedenken. Tussen droom en daad gapen vaak financiële bezwaren en dat was bij mij ook het geval op het moment van de aankoop van de Toyota. Na een aantal jaar viel het financiële bezwaar weg, maar intussen was ik erg gehecht aan mijn Corolla en bleef ik er mee rijden ondanks de spottende opmerkingen die ik vaak kreeg. Mijn repliek was dan steevast : zet goede banden onder zo’n auto en een ‘gemotiveerde’ chauffeur (ik ben ook eigenaar van een snelle motor) achter het stuur en je maakt het er op bochtige stukken - waar PK’s geen rol spelen - veel krachtigere wagens behoorlijk lastig mee. Ik speelde al een tijdje met de idee een tweedehands fun-auto te kopen ‘voor erbij’. Ik dacht o.a. aan een Porsche 944S2 of een MX5 1.8 waarbij ik de Toyota dan zou houden als daily driver. Maar een mailtje in februari 2006 van een goede vriend die bij Honda werkt, veranderde één en ander. Een collega van hem verkocht zijn Prelude (4th gen) omdat de kinderen te groot werden. Nu vind ik een Prelude van gelijk welke generatie eerder een object dat vooral dient om de zogenaamde creativiteit van tuners - niet gehinderd door enige vorm van smaak - te laten botvieren, dan een mooie auto. Maar in dit geval betrof het een 100% standaard wagen en bovendien voorzien van de 2.2 VTEC motorisatie. Aangezien dit model in 1994 incl. opties omgerekend de lieve som van 35.000 EUR kostte, zijn er maar bitter weinig van verkocht. Ondanks mijn scepsis t.o.v. Preludes toch een testrit afgesproken met de eigenaar en mijn broer (technische goeroe en CRX-eigenaar) meegenomen. Na een uitgebreide rit was de koop snel gesloten, ik heb de vraagprijs betaald, maar part of the deal was dat de wagen een groot onderhoud kreeg incl. vervanging van de distributieriem/versnellingsbakolie/kleppen stellen etc. Na 25.000 km is het tijd om een balans op te maken en net als bij de Corolla ga ik dit doen op basis van de tests in de autotijdschriften uit die tijd.

Pro
“Prestaties van een atmosferische motor” : de VTEC motor is gewoon een pareltje. Wie gedetailleerde info wenst over de werking van VTEC vindt via Wikipedia zijn gading, kort gezegd betreft het een veranderlijke instelling van in- en uitlaatkleppen : ongekruist bij lage en gemiddelde belasting, stevige overlapping bij vol vermogen. De omschakeling gebeurt bij 5.000 opm en is niet enkel voelbaar maar ook duidelijk hoorbaar. In de praktijk is de 2,2 liter een motor met drie gezichten : tot 3.000 opm rijdt de Prelude soepel en gewillig mee met de verkeersstroom en schakel je vanaf 65 km/h de vijfde versnelling in, zonder gemor vanuit de machinekamer voorin. Bij het rijden met koude motor schakel ik overigens al op bij maximum 2.500 opm. Ook bij stadsverkeer of filerijden is deze soepelheid bij lage toeren een troef. Het tweede gezicht van de motor is de zone tussen 3.000 en 5.000 opm : dan begint de (standaard) uitlaat sportief mee te brommen en gaat het zeer vlot vooruit. Ik ben allesbehalve een stoplicht-sprinter, maar in de praktijk volgen er niet veel auto’s als ik opschakel bij 5.000 opm. En als derde is er het VTEC-gezicht – ook wel Permagrin genaamd – dat begint vanaf 5.000 opm tot de toerentalbegrenzer er bij 7.800 opm er een einde aan maakt. In dat toerentalgebied maakt de motor een erg racy geluid en zelfs in vijfde versnelling (vanaf ca. 160 km/h) is het VTEC effect goed voelbaar. Qua prestaties : de Prelude sprint naar 100 km/h in 7,2 seconden, maalt de kilometer vanuit stilstand in 27,5 seconden af & topt op 228 echte km/h. Wat de flatterende tijd van de sprint naar 100 km/h betreft : dit is de niet de fabriekswaarde maar gechronometreerd door een autotijdschrift. Het geheim schuilt hem in de hoge toerentallen die de motor aankan, de Prelude haalt gemakkelijk 100 km/h in tweede versnelling, waar de meeste auto’s moeten doorschakelen naar derde.

“Schakelen” : snel (bij warme versnellingsbak tenminste), precies en met veel mechanisch gevoel. De slag van de versnellingspook is kort zodat je erg snel kan schakelen. Puntje van kritiek is de vrij korte vijfde versnelling, 135 km/h op de teller komt overeen met ca. 4.000 opm; het enige voordeel hiervan is dat je dan zelfs zonder terugschakelen redelijk wat punch onder de rechtervoet hebt; het maximumkoppel van 212 Nm wordt overigens bereikt bij 5.300 opm. Grappig is ook dat uit de testen van die tijd blijkt dat een Prelude 2.2 even goed herneemt als een Corrado VR6 bij de 60-90 (4de) en 90-120 (5de) tussensprints, ondanks de handicap qua cylinderinhoud en aantal cylinders. Ik moet wel nog opmerken dat gedurende de winterperiode de versnellingspook zeer omzichtig moet bediend worden de eerste kilometers : onvoorzichtig of te snel willen schakelen resulteert dan in gekraak & het schakelen gaat ronduit stroef totdat de bak op bedrijfstemperatuur is. Bij het groot onderhoud van 200.000 km is er versnellingsbakolie ingedaan die meer geschikt is voor auto’s met een hoge kilometerstand, maar ik merk eerlijk gezegd geen beterschap. Hierdoor is filerijden met koude motor/bak geen pretje : het is kiezen tussen moeizaam terugschakelen naar eerste of met de koppeling spelend in tweede blijven. Nu moet ik gelukkig zelden file rijden met koude motor. De bediening van de koppeling is overigens vrij licht.

“Schappelijk verbruik” : nu is verbruik niet direct een doorslaggevend criterium bij de aankoop van een Prelude VTEC maar - a rato van 20.000 km/jaar - is het met de huidige benzineprijzen wel een meevaller dat het verbruik niet de pan uitswingt. Ik haal een gemiddeld verbruik van 8-9L/100 km wat wil zeggen dat ik met een volle tank van 60L een actieradius haal van 600 km. En dat terwijl ik de VTEC-mode dagelijks meermaals aanspreek. Ik was er zelf verbaasd over, maar ik vermoed dat het geheim schuilt in een rijklaar gewicht van amper 1.300 kg in combinatie met een anticiperende rijstijl. Even ter vergelijking qua gewicht : een Alfa Brera 2.2 tikt vlot af boven de 1.800 kg... Nog een opmerking over het olieverbruik : dit hangt sterk samen met de rijstijl, ik had al gemerkt dat bij veelvuldig rijden in VTEC-mode het olieverbruik sterk toeneemt. Volgens wat ik las op auto-fora zuigt de motor bij het omschakelen naar VTEC zoveel lucht aan dat er een vacuüm ontstaat in de carterverluchting, waardoor langs die weg olie wordt opgezogen. Tot dusver ook nooit koelvloeistof moeten bijvullen

“Wegligging, remmen, vierwielsturing” : samen met de meeslepende motor eigenlijk HET argument waarom ik deze wagen heb gekocht. Het blijft uiteraard een voorwieltrekker – met alle beperkingen vandien -, maar dan wel eentje die messcherp stuurt. Ondanks of dankzij de vierwielsturing (4WS). Zie verder bij contra wat deze 4WS wat mij betreft… De stuurbekrachtiging is vrij sterk bij parkeer-manoeuvres en lage snelheden, maar verdwijnt compleet bij hogere snelheden. Zo heb ik het graag, al is de auto zeer spoorgevoelig ondanks zijn bescheiden 205/55 op 15 duimsvelgen. Ook hier heeft de 4WS volgens mij een negatieve invloed. De Prelude komt m.i. het best tot zijn recht op bochtige wegen met een gedreven rijstijl, waarbij veel moet geschakeld worden. De draaicirkel is door het 4WS overigens verbluffend klein en je kan al parkerend de achtertrein nog serieus corrigeren omdat de achteras bij snelheden < 30 km/h tot 6 graden kan draaien in tegenfaze met de vooras. Leuk om naar te kijken van buitenaf & een best listig stukje techniek. Vanaf 30 km/h gaat de achteras meesturen of tegensturen naargelang de omstandigheden, de stuurhoek is dan wel beperkt tot max. 1 graad. En als je iets te enthousiast tekeer gaat, is het goed om weten dat de remmen verwant zijn met de legendarische NS-X en op geen foutje te betrappen zijn. ABS is overigens standaard op de VTEC, niet op de basisversie.

“Lijn, uitrusting, afwerking” : zoals eerder vermeld heb ik de Prelude niet echt gekocht om zijn looks (understatement), maar toch lokt het model vrij veel positieve reacties uit, gek genoeg vooral van mensen die m.i. niet veel van auto’s afweten. Langs de snelweg is het trouwens opvallend hoe vlot andere weggebruikers aan de kant gaan, alhoewel ik allesbehalve een wegpiraat ben die zich grootlicht-knipperend, toeterend of bumperklevend een weg baant door het verkeer. Maar de lijn van de wagen laat me volslagen koud, de kriebels die ie me geeft zijn te wijten aan het rijgedrag. De standaarduitrusting is compleet te noemen voor het tijdvak waarin de auto op de markt kwam : ABS, 2x airbag, electrische ruiten/spiegels/antenne/schuifdak, centrale vergrendeling met afstandsbediening gekoppeld aan alarm, strak lederen stuurwiel. De standaard luidsprekers vooraan zijn ingewerkt in het dashboard, een grappig zicht, maar erg goed zijn ze niet. In mijn wagen worden ze aangevuld met 2 luidsprekers in de hoedenplank. De autoradio is door de vorige eigenaar vervangen door een exemplaar van Honda, dat niet erg mooi oogt met zijn oranje verlichting terwijl in de Prelude alles blauw/groen oplicht & ook weinig functioneel is. Er is vroeger blijkbaar wel wat geklooid met de audio want in de koffer vond ik een extra versterker en een CD-changer die beiden buiten dienst zijn. De link met mijn iPod gaat via een transmitter die in de sigarenaansteker klikt. De 1ste eigenaar van mijn wagen heeft ook de – in die tijd zeer dure (omgerekend 1.800 EUR) - optie airco aangevinkt op de bestelbon (zie ook verder bij Contra). Toch zijn er qua uitrusting enkele kleinere tekortkomingen zoals geen intervalstand op de wisser achteraan (klinkt als een detail, maar is erg vervelend in de praktijk), geen ontdooide spiegels, geen mistlichten voor, geen oliedruk- of olietemperatuurmeter. Ook beschikt het topmodel VTEC jammer genoeg niet over cruise control, terwijl het model daaronder dit wel heeft. Valt wat mij betreft onder de noemer “onverklaarbare Japanse logica” en dit foutje is rechtgezet bij de 5th gen. Met name bij autostradegebruik zou de cruise erg welkom zijn, anders ga je onbewust toch een stuk harder rijden dan toegelaten. De afwerking is opvallend goed : met > 200.000 km op de teller zijn er weinig parasietgeluiden te horen en het interieur is – met dank aan de vorige zorgzame eigenaars – zo goed als nieuw. Wat de kuipzetels betreft -> de rijhouding is wat mij betreft (176 cm/65 kg) perfect, door de lage zit glijdt het wegdek onder je door zonder dat je de motorkap ziet. Maar ik ben niet zo blij met de in de rugleuning geïntegreerde kopsteun. Een duidelijke misser qua veiligheid.


Contra:
“Mislukte irrationele boordplank” : 100% mee eens, ik vind het dashboard van een Prelude 4th gen een compleet foute mix tussen analoge (toerental/snelheid) en digitale (brandstof/koelvloeistoftemperatuur) informatie aangevuld met veel te grote verklikkerlampjes. Een echte miskleun, ze zijn er trouwens op teruggekomen voor de 5th gen Prelude waarvan ik het dashboard een stuk knapper vind.

“Beperkte zitruimte achterin / functionaliteit / ergonomie” : ook hier kan ik enkel beamen, onbegrijpelijk dat een auto van 444 cm lang het presteert van enkel 2 personen comfortabel te kunnen vervoeren, amper bagageruimte te bieden en binnenin nauwelijks opbergruimte te hebben. De zetels achterin zijn een lachertje : als je instapt blijkt er ruim voldoende zit- en hoofdruimte, tot je de voorstoelen terugklapt en er plots geen beenruimte meer overblijft. Totaal onbruikbaar dus. De 2 achterste zitplaatsen zijn trouwens gescheiden door het handschoenkastje, op de plaats waar je dit normaal verwacht is een klein bakje waar je volgens mij zelfs amper een paar handschoenen kwijtkan. Eveneens onbruikbaar. Ook de koffer is benepen : de 4WS-unit neemt redelijk wat plaats in & doorladen naar het interieur kan enkel via een skiluik. In aantal liter valt de koffer nog mee (241) maar de vorm is nogal ongelukkig. Maar dat weet een 2+2 geen people of luggage carrier is weet je op voorhand, maar als enige auto is het bij momenten knap vervelen.

“Matige verluchting” : klopt eveneens. De ventilatie is echt een misser, gelukkig hebben alle Preludes een schuifdak. Ik gebruik het schuifdak bij droog weer altijd, behalve bij vriestemperaturen. Dus ook bij niet te koude winterdagen staat het op een kiertje, het is echt een merkbaar verschil. Vanaf 15 graden rij ik meestal met het dak volledig open, behalve langs de snelweg want dan wordt de dB-productie vanaf 120 km/h onaangenaam. Zoals eerder gezegd heeft mijn wagen ook airco, die ik eigenlijk enkel gebruik bij regenweer (ontwaseming van de ruiten), filerijden (als het open dak geen verkoeling kan bieden) of het afkoelen van de wagen als die in de zon geparkeerd stond.

“Vier wielsturing” : ik vind het een overbodig gadget en zou het liever kwijt dan rijk zijn. Het neemt heel wat plaats in de koffer, beperkt de doorlaadmogelijkheid tot een skiluik, biedt behalve het kort indraaien bij parkeermaneuvres geen voordelen al rijdend en is niet betrouwbaar. Zo werkt het systeem in mijn auto 100% feilloos na een koudstart, maar bij warm starten na een korte stop (supermarkt/tanken) werkt het systeem maar 1 op 2 keer. Ik kan zelfs zonder naar het dashboard te kijken zeggen of het aangekoppeld is of niet, bij het starten hoor je bij het inschakelen vijf korte tikjes, als het inschakelen mislukt een luide tok. Het systeem is uiteraard beveiligd. Het grappige is als je op Prelude-forums leest en je geeft als zoekterm ‘engine problems/troubles’) je amper hits hebt, vul je 4WS in, dan heb je een weekend leesvoer. Het systeem kent meer dan 20 foutcodes die eenvoudig uit te lezen zijn via een connector die achter de middenconsole zit. Bij mij zou de unit moeten vervangen worden wat meer dan 1.000€ zou kosten, plaatsing niet inbegrepen. Ga ik uiteraard niet doen, ik laat het systeem wellicht desactiveren bij het volgende onderhoud : het verschil qua parkeren met /zonder 4WS is namelijk erg vervelend

“Zicht rondom/tijdelijk reservewiel” : het eerste valt me best mee en het tweede is zelfs beter dan wat vele auto’s vandaag bieden (spuitbus)

PROBLEMEN

• 224.500 km
• 10 juli 2007

177.500 km : groot onderhoud incl. vervangen distributieriem / bobijn / rotor : 661 EUR (betaald door vorige eigenaar)
190.000 km : klein onderhoud + vervanging ABS-pomp :1.574,48 (waarvan 1.250 EUR voor de pomp – zeer duur geintje, komt zelden voor, maar ik had dus pech)
193.000 km : vervanging remblokken voor : 149 EUR (lijkt veel, maar het is dan ook een sportieve wagen, ik heb de blokken gezien en die zijn een stuk groter dan bij een gezinswagen)
200.000 km : groot onderhoud : 171 EUR

Samengevat, ben ik een tevreden Prelude VTEC-rijder en als er nieuws over de VTEC te vertellen is, meld ik me weer.

update 27/08/2008 - de kilometers komen er vlotjes en probleemloos bij
210.000 km : onderhoud + nazicht keuring + keuringskosten (33€) + batterij (94€) + ruitenwissers V+A (38€) : 360,65 EUR
220.000 km : onderhoud : 89 EUR - vermeldenswaard is dat ik met mijn auto bij een Honda-specialist ging (erg tevreden van) & dat dit mijn 1ste ODH-beurt bij een officiële dealer was. Eveneens prima geholpen maar ik heb nu 1 jaar gratis Honda Assistance waardoor ik mijn pechverhelping kan opzeggen en deze ODH-beurt dus quasi gratis is...

Enige negatief punt is dat het roestspook de spatbordranden achteraan stevig in zijn greep krijgt. Verder heb ik intussen een andere 4WS unit gekocht voor 150€ via een Prelude-forum (Prelude Team Holland), deze unit is intussen gereviseerd (contacten kuisen, relais solderen ca. 1h werk met dank aan mijn handige broer) maar moet nog in mijn wagen gemonteerd worden.

Lees ook

Autotest

Honda Prelude 2.0i (1994)

Nieuws

Tesla Model Y nieuwe best verkochte auto ter wereld

Nieuws

Volkswagen Golf R 333 Limited Edition is 333 pk sterk feestnummer

Autovakantie

In deze gevallen moet je caravan een groene kaart hebben

Smart ForTwo Electric Drive - 2014 - 141.220 km - Accudegradatietest

Campers

Hoe moet je je camper verzekeren in een stalling?