Ford Ka 1.3i (1999)

autoreview

Gebruikersreview

31 maart 2011 om 22:44

Uitvoering	Ka 1.3i
Versnellingen	5, Handgeschakeld
Bouwjaar	1999
Jaar van aanschaf	2010
KM-stand bij aanschaf	117.000 km
KM-stand laatst	138.000 km

De vloek van de koppeling

121.000 km
31 maart 2011

Daar de koppeling van de Fiesta uit 1999 na bijna 2,5 ton trouwe dienst de geest had gegeven, was er behoefte aan een tijdelijke tweede auto. Daar de auto een periode van maximaal 1,5 jaar moet overbruggen waren de eisen niet al te hoog. Niet al te hoge kilometerstand en een niet al te uitgeleefd uiterlijk waren de basiseisen. De uitdaging hierin was dat het budget ook zo laag mogelijk moest zijn, maximaal €1.500. En ja, voor dat geld moet je natuurlijk geen wonderen verwachten. Of toch wel?

Aardig wat auto's bekeken, maar als je altijd "nette" auto's gewend bent wordt je daar niet vrolijk van hoor, "shoppen" binnen deze prijsklasse. Gebroken spiegels, gebarsten ruiten, wit uitgeslagen bumpers en uitgerookte interieurdelen lachten ons toe (en uit waarschijnlijk). De bezoeken aan lokale autobedrijven liepen dan ook uit op grote teleurstellingen.

Toen wat verder buiten de deur gekeken en een bedrijf bezocht waar we al eerder geweest waren. Een terrein vol automobielen in de goedkopere prijsklassen lag aan onze voeten. Ook hier moest weer wel het kaf van het koren gescheiden worden. Aan het begin van het terrein stond een alleszins redelijke Ford Ka in een paarse kleur. Uit het laatste jaar voor de eeuwwisseling en met slechts 117.000 km op de teller. Van binnen zelfs zeer netjes te noemen.

Deze Ka deelt het onderstel en de techniek met de eerder genoemde Fiesta. Uit ervaring weet ik dat dat dus gelijk staat aan "bijna onverwoestbaar". In het vooronder pruttelt een eenvoudige 4-cilinder met bijna 1.300 cc. Geen 16-kleppen techniek of distributieriem, wat natuurlijk een voordeel is qua onderhoud. Wel vreemd dat de Ka slechts 50 paarden uit hetzelfde blokje perst, terwijl de Fiesta toch echt 60 alles verpletterende paarden mobiliseerde.

In het interieur even terug in de tijd met maar liefst een airbag, geen dashboardkastje, slingers voor de ramen en een analoog klokje. Teruggeflitst naar het jaar 2010 waren ook de prachtige Ford fabrieksradio, met een AM/FM-radio en een cassettespeler om je favoriete nummers uit de jaren '80 af te spelen. En ja, deze had ook geen stuurbekrachtiging. Groot voordeel hiervan is wel dat de auto een zeer direct contact heeft met het wegdek, iets wat ik bij de huidige auto (Twingo uit 2008) wel mis. Bovendien heeft de Ka ook een lichtverklikker!

Het bescheiden leeg gewicht van het karretje, in combinatie met de bijna dynamische rijeigenschappen, zorgden voor een deja-vu tijdens de proefrit. Rijdt insgelijk hetzelfde als de eerder genoemde Ford. Helemaal niet verkeerd dus. Tijdens het rijden schakelde, koppelde en stuurde de auto goed en waren er geen vreemde geluiden te horen. Mijn vrouw even straatje laten keren zonder stuurbekrachtiging, terwijl de auto stilstond. Dit was iets minder succesvol. Even goed warm gereden om vervolgens bij de automobiel-sale terug te keren.

Het onderhoudsboekje vermeldde dat de auto zijn laatste beurt had gehad bij de merkdealer bij 66.000 km, vanaf daar zat er dus een flink gat. Huidige kilometerstand NAP gecheckt, dit klopte. Toch niet al te lang meer nagedacht omdat alles er goed uitzag en goed aanvoelde. Uiteindelijk de auto meegekregen, inclusief verse APK voor €1.700. Dat was dus al meer geld dan gepland, maar het leek me redelijk gezien de staat van de auto.

Over garantie was en is niet gerept, maar ja, wat verwacht je voor dat bedrag. Ter vergelijking: Voor een gelijksoortige Ka (die er een stuk beroerder uitzag) betaalde je bij een BOVAG-bedrijf alleen voor garantie al €450. Ik vindt dat dan ook niet meer in verhouding staan.

Toen we de auto net hadden zijn er in december wel twee nieuwe voorbanden onder gegaan, omdat de auto zoekerig werd op het gladde wegdek. Tijdens de APK was er al melding gemaakt over de rechtervoorband, dat zat eraan te komen. Dat betekende dus weer een kostenpost van €100, maar wel een stuk veiliger en dus prettiger rijgedrag als resultaat.

Na krap 2,5 maand sloeg het noodlot toe. Het lampje van de "handrem" begon af en toe te branden terwijl er gereden werd. Uit
eerdere ervaringen wist ik dat dit ook op een probleem met het remsysteem kon duiden. Zo spoedig mogelijk de auto weggebracht, ditmaal dus weer naar een lokale garage en niet naar het adres waar de koop afgerond was. Remvloeistof was nagenoeg weg, liep weg uit het reservoir omdat de koppelingscilinder kapot was. Reparatie, afhankelijk van het mechanische of hydraulische gedeelte, €600 tot €800.

De zwartgallige humor hierin was dat de Fiesta om precies dezelfde reden afgedankt was, alleen met een stuk meer ervaring. Blijkbaar was dit dus "voorbestemd", de man bij de garage herinnerde het andere voorval en vroeg of ik "iets met koppelingen had"! Hoe dan ook was het een zure appel, met als geluk dat het uiteraard het hydraulische gedeelte bleek te zijn. Uiteindelijk konden we dus weer
€800 op de koopprijs bijtellen. Pluspuntje was wel weer dat het complete remsysteem meteen "kosteloos" nagekeken is.

De verkoper kon hier (zonder garantie) verder niets mee, optie was om de auto naar "zijn" lokale garage te brengen om hem daar voor "redelijke" prijzen te laten versleutelen. Inmiddels lag de bak er al uit, dus ik heb dit fantastische aanbod niet meer aangenomen. Ik had er, eerlijk is eerlijk, ook niet meer van verwacht.

De hypermoderne radio was, omdat de stroom eraf geweest was, inmiddels op een 4-cijferig codeslot gesprongen. Jaja, in 1999 was dit een hot item voor Sjonnie de Inbreker maar anno 2011 inmiddels is dit toch wel triest te noemen. Radio hoort bijna in een museum thuis. Niet zo slim: Ik heb voor €25 de code opgevraagd bij de Ford-dealer, bleek de code op een briefje bij de autopapieren te zitten...

Inmiddels hebben we, godzijdank, geen verdere problemen met de auto gehad. Van tijd tot tijd maakt de auto een hoog piepend geluid, wat vanzelf weg gaat. Aangezien ik nog meer verstand heb van het splitsen van atomen dan van autotechniek, vermoed ik dat het de V-snaar is. Binnenkort maar eens naar laten kijken.

In de tussentijd heb ik ook pogingen gedaan om de auto optisch wat te "verbeteren". De gesloten wieldoppen zijn vervangen door sportief ogende "vijfspaaks" fake-lichtmetalo's, die helaas wel weer meer zicht geven op de diepbruin geroeste stalen velgen. Je mist
alleen de geperforeerde remschijven met
roodgelakte Brembo-remklauwen nog in het geheel! Nou goed, ik vindt het in ieder geval een verbetering. Ook is het Ka-logo achterop gesneuveld. Maar eerlijk is eerlijk, deze had weinig moeite met loslaten toen de auto gewassen werd.

Daar ik een poetsfreak ben beginnen mijn handen al weer te jeuken als de trots in het zonlicht staat, want de vorige eigenaresse was een fervent voorstander van de krasstraat. In het prille aprilzonnetje zal ik de auto eens goed polijsten, er is nog wel wat van te maken. Ook heb ik die enorm sexy verkleurde bumpers, die nagenoeg de helft van de auto opslokken al wat terug naar zwart kunnen kleuren. Maar dat kost nog wel een behandeling of twee voordat het naar mijn wens is.

En over een jaar of iets ga ik een betaalbaar sportieve auto kopen, wat weet ik nog niet. Ligt aan het budget dan en mijn wensen, want ik heb iedere maand wel weer een andere auto in m'n kop.

Wat er dan met de Ka gebeurt? Die ruil ik in, of ik verkoop hem... als nieuw inmiddels: Nieuwe bandjes, nieuwe koppeling en glanzend in het zonnetje. Tot die tijd heb ik er hopelijk geen problemen meer mee en de nieuwe eigenaar, ongetwijfeld nog veel probleemloze km's.

Exit Ka

138.000 km
16 februari 2012

De Ka heeft zich sinds het laatste verslag goed gedragen. Hij rijdt nog steeds erg lekker, ondanks de roest en eerder vermelde ellende. In april heb ik hem optisch onder handen genomen, vier dagen polijsten en detailen, bumpers aangepakt. Wielen gestaalborsteld en zwart gespoten. Resultaat zie foto, echter sindsdien niet meer gewassen (schaam schaam). Bumpers zijn dus ook weer terug naar witgrijs, blijft een probleem met deze auto's.

December afgelopen jaar werd ik helaas toch verrast door hoge kosten bij de APK. Remslangen waren gecorrodeerd (canvas was te zien) en over een lengte van 30 cm was de rechterdorpel doorgeroest. Dit bracht met een beurtje de lieve somma van €600 in het laatje bij de garage. Helaas koop je er ook geen andere auto voor, dus slikken en weer doorgaan.

Op moment van schrijven heb ik de Ka ingeruild voor keiharde Europese contanten, amper twee maanden na de APK. Dit had ik uiteraard niet van tevoren gezien. Ik was al op zoek naar een andere (sportievere en mooiere) auto, maar na de proefrit in een Alfa 147 2.0 is een en ander in een stroomversnelling gegaan.

Het bedrag wat ik voor de Ka terugkrijg is geen wereldbedrag. Achteraf gezien heb ik nogmaals de aanschafprijs betaald aan reparatie en onderhoud, maar ja, weer een les geleerd. Ik had geen tijd/zin om de auto weer in foto-staat te krijgen, ook al had het misschien wel geld gescheeld. Dat het bedrag iets tegenviel was volgens de inkoper eigenlijk omdat er geen stuurbekrachtiging op zit. "Tsja en een paarse Ka blijft populair bij de vrouwtjes", aldus de inkoper. Ik kan precies hetzelfde vertellen, de Ka was aanvankelijk voor mijn vrouw. Maar nadat zij een set spierballen van straatje keren opgedaan had was ik al snel de Sjaak en heb ik dus iets meer dan een jaar in deze paarse bolide gereden!

Gelukkig heb ik mijn gevoel van mannelijkheid nooit aan een auto gekoppeld, dus ik vond dit geen probleem. Sterker nog, de Ka vindt ik prettiger rijden dan de Twingo (2008), die nu officieel van mijn vrouw is. En tsja, de Alfa is nu lekker van mij. Goed geregeld dus! Het is natuurlijk niet te beschrijven hoe het is om van een Ka uit '99 naar een Alfa 147 uit '08 te stappen, maar reken maar dat ik er blij mee ben!

Jammer van de roest en reparatiekosten van de Ka. Afgezien van het vrouwenimago stuurt hij echt bovengemiddeld. Dus heb er toch nog iets van goede herinneringen aan. De nieuwe eigenaar heeft er nu technisch gezien een goede auto aan.

6,5