Ford Focus 1.8 TDdi 90pk Ghia (1999)
autoreview
Signalement
Uitvoering | Focus 1.8 TDdi 90pk Ghia |
---|---|
Versnellingen | 5, Handgeschakeld |
Bouwjaar | 1999 |
Jaar van aanschaf | 2002 |
KM-stand bij aanschaf | 49.000 km |
KM-stand laatst | 0 km |
ERVARINGEN
Een heerlijke auto, de Ford Focus Sedan. We hebben er zes jaar met veel plezier in gereden.
Bij aanschaf had de Focus een prettig lage kilometerstand van 49.000 kilometer. We kochten de Ford bij Peugeot-dealer Visser in Harderwijk, met 12 maanden Leeuwekeurgarantie.
Doel was om de auto langere tijd te gebruiken en ’m min of meer ’op’ te rijden. Om dat te laten slagen heeft de Focus altijd onderhoud volgens het boekje gehad, al heb ik de voorgeschreven interval van 15.000 km meestal verlengd tot 18.000 of 20.000 km. Op onderhoud heb ik verder niet bezuinigd.
Inmiddels kunnen we constateren dat het oprijden behoorlijk is gelukt. In mei 2008 is de Focus ingeruild, met inmiddels 303.500 kilometer op de teller. Voor zover bekend rijdt de wagen nu in Polen rond. Ik ben overigens erg benieuwd met welke kilometerstand op de teller!
De Focus is door ons gebruikt als gezinsauto, voor woon-werkverkeer en voor zakelijke ritten door heel Nederland en daarbuiten. We zijn ermee onder meer in Engeland, Zuid-Frankrijk, Denemarken, Duitsland, Belgie en Luxemburg geweest. Pech hebben we nooit gehad, op die ene keer na dat de wagen op een koude winterdag niet wilde starten vanwege een accu die op was. Dit was gelukkig voor de deur en is snel verholpen. Wel is de motor een keer uit elkaar geweest, zie daarvoor hieronder bij het kopje ’problemen’.
Voor wat betreft de uitrusting was ons model Focus een van de meest aangeklede. De wagen had een geheel lederen interieur, wortelnotenhouten panelen (oké, het hout was niet echt, maar goed), een elektrisch verstelbare bestuurdersstoel, airco, cruise-control en bediening van telefoon (carkit) en cd-speler aan het stuurwiel.
De cruise-control was een achteraf ingebouwde van het merk VDO Dayton. De afstelling is ondanks dat de garage hier een aantal keren naar gekeken heeft altijd een probleem gebleven: op de snelweg bleef de kilometerteller pendelen tussen pakweg 117 en 123 km/u.
De geluidskwaliteit van de standaard-stereoinstallatie is echt heel goed, ik ben dit in andere middenklassers nog niet weer tegengekomen.
Verdere positieve kanten zijn: De enorm stabiele en comfortabele wegligging, grote kofferruimte en het ruime aantal bergvakken.
Het brandstofverbruik was bij normaal snelweggebruik plusminus 1:18. Veel planken betekende een verbruik van ongeveer 1:16,5. Heel veel moeite doen om zuinig te rijden loonde niet echt, zuiniger dan 1:18,5 heb ik niet gehaald.
Het olieverbruik was overigens om over naar huis te schrijven: vrijwel niets. Zelfs na 300.000 km heb ik nooit tussentijds bij hoeven vullen.
Positief vind ik ook het remgedrag: bij een rijvaardigheidstraining met collega’s die in andere auto’s reden, stond de Focus altijd binnen de kortste afstand stil.
De meeste negatieve kanten vallen wat mij betreft in de categorie ’overkomelijk’. Zo is de TDDI-motor aan de rumoerige kant, echter zonder dat het hinderlijk wordt. De motor houdt daarentegen het prettige midden tussen behoorlijke prestaties en toch comfortabel, niet te nerveus reageren.
Opvallend vond ik dat de wagen vrij vaak is uitgelijnd, terwijl ik er over het algemeen meer mee op de snelweg reed dan in de stad. Kennelijk is dit bij de Focus al vrij snel nodig nadat je een keer een stoeprandje hebt meegepakt.
Daarnaast is het zitcomfort van de voorstoelen minder dan je zou verwachten bij een Ghia-uitvoering. Met name de zijwaartse steun is echt onvoldoende. De bijrijdersstoel voorin is niet in hoogte verstelbaar en is daarom niet comfortabel. Tenslotte laten de bekerhouders aan steun te wensen over; maar weinig bekers blijven er in overeind staan (Ford heeft dit vanaf modeljaar 2001 aangepast).
Het enige écht negatieve punt is... roest! De eerste roest troffen we in 2005 aan bij de chroomrand op de achterklep. In 2007 kwam daar roest bij op de spatborden links- en rechtsachter.
Met de eerste roestvorming ben ik bij de Ford-dealer geweest, omdat dit nog binnen de garantietermijn van zes jaar voor roest algemeen en twaalf jaar voor roesten van binnenuit viel. Aangezien we de auto 2e hands kochten bij een Peugeot-dealer en het onderhoud ook door een Peugeot-dealer lieten verrichten, was men niet bereid dit te verhelpen.
De Focus-sedan is in mijn optiek een ondergewaarderde wagen. Het model gaat in de occasionmarkt voor verhoudingsgewijs lage prijzen van de hand. Een goede keuze dus voor wie goedkoop in een luxe variant van de Focus wil rijden.
Na ruim 300.000 kilometer cruisen met de Focus beviel de wagen nog steeds prima. De handelswaarde, plusminus 2800 euro, gecombineerd met te verwachten kosten aan te vervangen schokdempers achter, remschijven, banden, koppelingsplaat en distributieriem zouden al met al een flinke kostenpost worden. Om die reden heb ik de auto vervangen terwijl hij nog reed. Ik heb nu een Opel Corsa C tdci van 2005 gekocht met 63.000 km. Bedoeling is dat deze wagen wat zuiniger is in het brandstofgebruik.
Tenslotte: als ik nu voor de vraag zou staan of ik weer een Ford Focus TDDI zou willen aanschaffen, dan is het antwoord volmondig JA.
Waar ik op basis van mijn ervaringen op zou letten zijn:
1. Roestvorming bij de chroomrand achter en rondom de spatborden/wielkasten achter.
2. Is de distributieriem tijdig vervangen. Vanwege de grote motorreparatie is dit bij mij eerder gebeurd dan de voorgeschreven 150.000 km. Volgens de Ford-dealer is dit waarschijnlijk de redding geweest van de brandstofpomp. Die schijnt aan de zwakke kant te zijn bij de Focus TDDI en krijgt een flinke opdoffer als een inmiddels flink uitgerekte distributieriem vervangen wordt door een nieuw, strak exemplaar.
3. En verder wat algemene slijtagepunten, zoals:
- blaast de airco koud genoeg
- pakt de koppeling goed op ivm slijtage (na 300.000 km was onze aan vervanging toe, als je volgas gaf pakte de motor maar plusminus 2/3 van het vermogen op)
- uitlijning
- lekkage bij de verstuivers (moesten wel eens worden aangedraaid)
PROBLEMEN
130.000 km: nieuwe gloeibougies (min of meer regulier onderhoud)
Bij 140.000 km is de motor helemaal uit elkaar geweest wegens startproblemen. Dit is uiteindelijk pas opgelost toen de motor weer in elkaar zat en een slangetje is vervangen waardoor de motor lucht pakte. Al met al een dure grap terwijl het slangetje minder dan een euro kostte.
170.000 km: nieuwe accu
210.000 km: airco opnieuw afgevuld (is normaal na plusminus 6 jaar. Het aircosysteem zelf was niet defect, alleen de vloeistof is vervangen)
250.000 km: fan van de kachel vervangen (defect)
270.000 km: waterpomp vervangen
- Betrouwbaarheid
- Prestaties
- Comfort
- Kosten
- Zou u weer een auto van dit merk kopen? misschien
Beoordeel deze review
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.