Fiat Linea 1.4 T-Jet Emotion (2008)

autoreview

14 december 2022 om 22:22

Uitvoering	Linea 1.4 T-Jet Emotion
Versnellingen	5, Handgeschakeld
Bouwjaar	2008
Jaar van aanschaf	2020
KM-stand bij aanschaf	97.500 km
KM-stand laatst	130.120 km

Keuze en aankoop

97.750 km
14 februari 2020

Een Fiat Linea, waarom? Ik kwam er ook niet zomaar terecht. Zoekende naar een vervanger voor mijn Rover 45 1.6 had ik een aantal eisen: Werkende airco, bij voorkeur cruise control, een krachtiger motor, een licht interieur, geen grijstint exterieur, en last but not least een niet standaard model. Filterend op eisen en prijs kwam ik gauw in de Italiaanse hoek terecht. Fiat Bravo, misschien zelfs Lancia Delta… Toen ik dat meldde bij een meeting van autoclub Elk Merk Waardig (waar juist de niet-geliefde auto’s in het zonnetje staan) werd geopperd: Als je dan toch in de Fiat-hoek zoekt, waarom geen Fiat Linea? Het zaadje was geplant, en had voeding: Ik ben altijd al fan geweest van ‘lullige’ kleine sedans, die in Nederland zo verguisd zijn. Als kind met mijn ouders op vakantie in Tsjechië was ik bijvoorbeeld gefascineerd door de Renault Thalia, een soort Clio sedan.

De Fiat Linea is nooit geleverd in Nederland. Driekwart van de productie is in Turkije gebleven, daar waren ze zeer populair. Kleinere aantallen zijn in Oost- en Zuid-Europa beland. En aangezien Oost-Duitsland ooit Oost-Europa was, hoorde Duitsland ook bij die selecte groep. Wonend in het oosten van Nederland is dat goed te doen, dus ik heb Mobile.de maar eens uitgepluisd. Veel diesel of grauwe uitvoeringen helaas. Qua benzine is de enige keuze een behoorlijk ondergemotoriseerde atmosferische 1.4 of de 1.4 T-Jet met 120 pk. Die waren er minder. Maar mijn oog viel op een gouden (beige?) exemplaar, voorzien van T-Jet, in de meest luxe Emotion-uitvoering met nog geen ton aan kilometers. Of dat laatste waarheid was is de vraag, maar de staat leek overeenkomstig. Gekocht en opgehaald met een gehuurde autotransporter. Op het moment van import was het 1 van de 12 op Nederlands kenteken.

Alle documenten waren aanwezig, dus import was geen probleem. Tijdens het wachten op de afspraak kon hij bij een auto-kennis op het terrein staan gelukkig. BPM aangifte was ook gedoe, want ze vragen om een Nederlandse referentieprijs. Die is er natuurlijk niet. Al argumenterend op basis van een vergelijking met Duitse en Nederlandse Punto’s had ik wat bij elkaar verzonnen wat mij wel goed leek. Later kreeg ik bericht thuis dat mijn berekening fout was en dat ik minder hoefde te betalen… Op zich fijn, maar waarom laat je mij al die moeite doen als je blijkbaar zelf beter weet wat het moet zijn? Anyway, het was gelukt. Verzekeren bleek lastiger, want veel verzekeraars hebben standaardtarieven gebaseerd op een bepaalde database waar de Linea niet in stond. De verzekeraar waar ik mijn klassiekers al had ondergebracht bleek meedenkend, daar bleek het te regelen, echter wel tegen een hoger tarief dan ik had ingeschat. Iets om rekening mee te houden bij het kopen van een bijzondere auto.

Onderhoud - reparaties

114.000 km
28 april 2021

Gauw na ontvangen van het kenteken heb ik 3/2020 de auto naar een garage gebracht om volledig na te kijken en van groot onderhoud te voorzien, aangezien de onderhoudshistorie wat gaten vertoonde. Grote beurt, speciale bougies voor de T-Jet, distributie, versnellingsbakolie, remvloeistof, v-snaar… Alleen de snaar van de stuurbekrachtiging werd overgeslagen, want die was niet te krijgen via Nederlandse autohandel. Die zag er goed uit en heeft weinig gevolgen bij falen, dus die heb ik later online in Italië besteld om op reserve te hebben.

8/2020 begon me een geluid op te vallen bij uitrollen, met name bij bochten. Een wiellager dacht ik, en dat bleek een juiste gok. Aangezien ik vlak daarna op vakantie wilde heb ik dat direct bij een garage laten maken die tijd had. Ook daar bleek het bijzondere model weer lastig. Ondanks dat ik uitleg had gegeven en had verteld dat ze het best op basis van een vergelijkbare Punto konden bestellen, duurde het schijnbaar drie pogingen om het juiste lager te krijgen.

10/2020 had ik me genoeg geërgerd. Mijn vriendin rijdt een Japanse auto, en dat schakelt strak. Een Fiat bepaald niet. Ook bij eerdere ritten in Punto’s had ik hetzelfde gevoel: De pook is te lang en het schakelen ‘te rubberig’. Een poging doende om dat op te lossen heb ik een short shifter besteld en gemonteerd. Daarmee vervalt een speling hebbende overbrenging, en wordt de slag van de pook korter. Wat automatisch inhoudt dat het schakelen ook zwaarder wordt. Ik vond het een verbetering, maar mijn vriendin vond het een ramp omdat ze door de kortere slagen minder gevoel had wanneer hij goed in de versnelling zat.

4/2021 weer een kleine beurt laten geven en voor het eerst een APK gekregen, aangezien bij import de Duitse TÜV over was genomen. Ook kwam ik op de snelweg op een zeer ongelukkige locatie een opgeworpen plank tegen, waardoor ik de kentekenplaat ben verloren en daarna met een 1-tje op de vervangende plaat moest leven…

Benzine

122.000 km
14 oktober 2021

10/2021 begonnen zich rare symptomen te ontwikkelen. Ik had in 2020 een stuk of 10 tanks leeggereden met 98 benzine erin, daarna 95 e10 en toen vergeleken. Het verbruik verschilde niet en qua gevoel ook niet, dus daarna reed ik standaard op e10. Af en toe gooi ik er dan een paar tanks ‘premium’ in omdat die reinigende middelen schijnen te bevatten. Dat deed ik nu ook weer, met als gevolg dat de ochtend na het tanken van 98 de auto direct na het starten afsloeg. Nog een keer starten, en hij loopt perfect. Dat gebeurde elke ochtend daarna, gedurende de hele tank en de tank 98 daarna. ’s Middags geen probleem. En toen ik uit wanhoop toch maar weer e10 erin deed, was het weg. Heel apart.

Daarna ben ik e10 blijven rijden. Tot in 5/2022 hij ook op e10 twee startpogingen nodig had. Ik had die tank aan de andere kant van het land gehaald omdat dat zo uit kwam, in plaats van bij mijn min of meer vaste pomp. De hele tank bleef hij raar doen, en toen ik hem weer half vol gooide met peut van mijn ‘vaste pomp’ was het weer weg.

Conclusie: De 1.4 T-Jet kan erg gevoelig zijn voor de juiste kwaliteit brandstof. Natuurlijk heb ik op de problemen gezocht, en online zijn vergelijkbare ervaringen te vinden. Zonder oplossing helaas.

Ook begon hij wat olie te verbruiken. Exact heb ik het niet bijgehouden, maar ik vulde haast maandelijks wat bij naar mijn idee.

Oh, en nu het toch over brandstof gaat: Ik houd het verbruik bij en heb gemiddeld over deze 32.000km 1 op 15,5 gereden.

Rijden en waarom hij weg is

130.120 km
11 juni 2022

Misschien wel waar jullie het meest naar zoeken in een review: Mijn rij-ervaringen. Wat me direct bij de proefrit opviel, in vergelijking met de voorgaande Rover 45: Je zit vrij hoog, het sturen gaat behoorlijk gevoelloos, schakelen is helemaal vreselijk (zie ook eerder in deze review over de short shifter) en de hele auto voelt op een bepaalde manier zwaar aan bij het rijden. De motor is lager in de toeren niet thuis, pas wanneer de turbo erbij komt voelt het ‘in verhouding’ aan. Qua veergedrag voelde hij ook niet evenwichtig. Je voelt alles omdat hij vrij hard geveerd is, maar tegelijk slaat hij wat te ver door op grote oneffenheden. De vrij grote velgen zullen niet helpen bij soepel veergedrag. Klinkt allemaal niet positief denk je nu. Wanneer je dat denkt bij een proefrit, waarom koop je het dan? Tsja. Zwakheid mijnerzijds blijkbaar. Ik vind het altijd leuk om in een voor mij onbekende auto te rijden. Ook nu. En het leuk vinden overheerste op dat moment over mijn rationele gedachten over het rijgedrag.

Positief dan: Op de snelweg was het een openbaring. Na de Rover waar ik altijd rustig aan deed met de kwetsbare 1.6 K-series was het heerlijk om met een turbomotor op koppel overal snel voorbij te kunnen steken. Met de vijfbak (daaraan zie je dat het een budgetmodel is, dezelfde motor in een Bravo had een zesbak gehad. Maar ik was blij met de vijfbak, want de zesbak staat bekend om zijn zwakke lagers die haast zonder uitzondering een dure reparatie betekenen) reed hij namelijk altijd in het turbobereik. Op de Autobahn heb ik 200 op de GPS zien staan, best aardig voor 120pk in een Fiat. Qua luxe had ik ook niet meer kunnen wensen: Climate control, cruise control (nadeel: Niet met een knopje op pauze te zetten), regen- en lichtsensor, USB-aansluiting, strakke 17 inch velgen, wat extra sierstrips rondom die vooral de kont minder kaal maken), zelfs totaal onzinnige zaken als elektrische lendensteunverstelling en uitstapverlichting in de deuren.

Wat ik daarmee ondervond: Ik gebruik het allemaal niet. Ik wilde heel graag cruise control, maar de keren dat ik het per jaar gebruikte zijn op een hand te tellen. Climate control? Staat altijd uit, ik vind het fijner om zelf controle te houden over wanneer de airco aan gaat. Turbomotor? Leuk op de snelweg, maar ik rijd vrij veel binnendoor en bij het accelereren blijk ik met mijn rustige rijstijl eigenlijk altijd onder het turbobereik te rijden, dus heb ik niets aan. En het veergedrag ging me steeds meer tegen staan. Ik heb een Citroën BX om echt lekker te veren, maar mijn dagelijkse auto mag toch ook wel iets van veercomfort bieden. De kleine klep van de sedan bleek ook bijzonder onhandig, vooral toen we een huis gekocht hadden en wat vaker groot spul moesten vervoeren.

Al met al had ik geen klik met de auto, hij was na 2 jaar nog steeds niet ‘mijn ding’. Het enige leuke aan de auto vond ik hoe bijzonder hij was, niet het gebruiken ervan… Dan heb ik het nog lang volgehouden, en moet je toch maar eieren voor je geld kiezen. Ik heb een 10 jaar oudere, kalere auto terug, waar ik me nu al prettiger bij voel dan bij deze Linea. De auto is bij een lid van de Fiat-club beland, dus ik hoop dat hij nog even door gaat in Nederland.

8,0