Daihatsu Cuore STi-12V (1999) #3
autoreview
Signalement
| Uitvoering | Cuore STi-12V |
|---|---|
| Versnellingen | 5, Handgeschakeld |
| Bouwjaar | 1999 |
| Jaar van aanschaf | 2012 |
| KM-stand bij aanschaf | 60.700 km |
| KM-stand laatst | 125.000 km |
UPDATE per 1-12-2021: met bijna 22 jaar oud en pas 125.000 km op de teller, heb ikzelf na 9,5 jaar vrolijke kilometers van hem afscheid genomen. Het "doosje" is nog lang niet op en zal de volgende eigenaar met een kleine beurs vele jaren verblijden. Goedkoper dan dit wordt het niet: EUR 0,15/km (ethanolvrije superbenzine, jaarlijks kleine beurt en evt groter onderhoud).
Nee, het was mijn aftakelende lichaam wat om een andere auto vroeg...
Gekocht in mei 2012 met 60700 NAP-kms ter vervanging van een Renault Safrane 2.0 (rokersauto met gebreken) die mij voor woon-werkverkeer bijna 300 Euro p/mnd kostte. De Cuore was de enige kleine-beurs-auto waar ik normaal in kon zitten/rijden en uit gebruikersreviews bleek het een betrouwbaar en voordelig karretje. Gewoon zeer betaalbaar van A naar B, niets meer dan dat.
61200 km: Kort na aankoop de distributie-/multiriem en waterpomp laten vervangen omdat niet bekend was of dit al eens was gedaan.
69000 km: Kleine beurt + APK (115 Euro), voorbanden (100) en remschijven/-blokken (160).
76330 km: Wielen uitlijnen (50).
76600 km: De gehele uitlaat is overleden dus twijfel tussen een nieuw standaard systeem (400) of een custom-made RVS performance systeem (700). Ik kies tóch voor het laatste omdat hiermee het blokje wat makkelijker kan uitademen, meer koppel onderin produceert en ook iets volwassener klinkt. Een behoorlijke investering waar de auto (en ik) de vruchten van kan gaan plukken. Het resultaat is fantastisch, het kleine blokje trekt veel makkelijker dóór en pakt duidelijk merkbaar makkelijker bij lage toeren op. Het uitlaatgeluid is mooi stil maar geeft bij accelereren een prachtige roffel en verre van a-sociaal.
77350 km: Brandstofvulpijp vervangen wegens overmatige roestvorming. Hiervoor bleek een terugroepactie te zijn die ook op mijn oude karretje nog steeds van toepassing was. Ik dus naar de lokale officiële Daihatse-dealer gegaan met een printje van die actie, maar hij vond het een onzinverhaal. Huh?... Dezelfde dag bij (ook een officiële) dealer in Hilversum een afspraak gemaakt omdat deze heren wel op de hoogte waren van deze langlopende actie. Nieuwe brandstofvulpijp dus GRATIS vervangen. Toppie.
80500 en 91500 km: Draagarmen vóór links en rechts vervangen wegens teveel speling wat een APK-afkeur is. Duur onderdeel van 160 Euro p/st.
85000 km: Met de standaard R12 "Jin & Jang"-banden kon ik maar niet leven. Ze sleten belachelijk snel (15000 km (!) bij mijn gematigd vlotte rijstijl), waren onvoldoende stijf en gaven snel onderstuur in vlotter genomen bochten. Maar het grootste probleem vond ik de grip op nat wegdek (erg slecht) en i.c.m. een stevige (zij)wind werd het dusdanig gevaarlijk dat ik sommige keren maar ben thuis gebleven. Bij een bandenspecialist (Jgrs) me laten voorlichten en gekozen voor Michelin 155/65 R14 met 5-sterren grip op nat wegdek, op mooie zwarte stalen velgen. Dit bleek nog net in de wielkasten te passen. Het resultaat is geweldig. Meer comfort, geen glijpartijen meer, minder bandengeluid en de tellerafwijking is ook opgelost door de 10% grotere wielomtrek. De bodemvrijheid is 2,5cm hoger en toch ligt 'ie rotsvast op de weg, stuurt als een go-kart. Nu na 10000km nog nauwelijks slijtagesporen te zien.
91700 km: Bij het rijden door plassen, spat er teveel water op de multiriem waardoor deze kort slipt. Meestal ontwijk ik diepere plassen om aquaplaning met de Jin & Jang-banden te voorkomen, maar met de Michelins hoeft dat dus niet meer. Nadeel is nu dan dus extra vocht op de riem. Op mijn verzoek is er een aluminium spatplaat gemaakt en probleem is opgelost. Ik hoef geen diepe plassen meer te ontwijken.
94000 km: Bij koude motor merkte ik enigszins minder makkelijk accelereren en na controle bleek het luchtfilter de oorzaak te zijn, de rubber afdichting was kapot waardoor er valse lucht werd aangezogen. De afdichting zit niet op een nieuw filter en was dus al erg oud. Als vervanging heb ik gekozen voor een zgn. paneelluchtfilter van JR Filters, dit was het enige merk wat een pasklaar filter had voor in het luchtfilterhuis. Dit filter kun je zelf periodiek (jaarlijks in mijn geval) reinigen en impregneren. Het resultaat is erg positief.
De tellerstand staat nu op 95000 en qua betrouwbaarheid is de Cuore heer en meester: altijd starten, geen slag verkeerd, heerlijk om ook gewoon een stuiterig stukje te gaan rijden, want de vering is erg stug en klinkerwegen zijn een straf. Ook stuurbekrachting ontbreekt maar hierdoor voel je precies hoe de auto reageert en wat er onder je gebeurt. Een echte rijdersauto pur sang.
De carrosserie is van erg dun metaal en een deukje "kijk" je er zonder moeite in. Afgezien van de twee airbags en gordelspanners biedt de Cuore weinig crash-protectie. Ook wordt je makkelijk over het hoofd gezien dus heb ik 'm uitgerust met LED-dagrijlampen, LED-derde remlicht, LED-stadslichten, City Vision koplampen (oranje gloed in de lens en is goed onderscheidend in het verkeer) en ter afwending van gevaar een dubbele claxon van Hella (met dikke bedrading en dubbel geschakeld via 30A-relais). Ik word weer opgemerkt...
Het comfort is zoals gemeld vrij laag, zonder stuurbekrachting kost parkeren de nodige spierkracht en zonder airco is het soms behoorlijk puffen. De ventilatiesleuven bij de voorruit zijn wel erg effectief gepositioneerd en omdat de koelvloeistof snel op temperatuur komt, is de ontwaseming 's winters prima. Verder zitten er weinig electronische snufjes in, zelfs de ramen gaan op spierkracht. Er kan dus weinig kapot en dat komt de betrouwbaarheid ten goede.
Minpuntje is de roestgevoeligheid van één specifieke plek: stukje plaatwerk links-achter bij de wielkast. Intern verzamelt zich snel vuil en is de drainage beperkt. Hier is twee jaar geleden een nieuw stukje plaat in gelast maar het probleem blijft hardnekkig maar heeft blijkbaar geen invloed op de omringende delen (dragend gedeelte, kokerbalken, onderkant). De auto is namelijk gelukkig verder nagenoeg roestvrij. Wel heb ik dit jaar alle holle ruimtes grondig ingespoten met Tectyl ML, wat hopelijk de gebruiksduur ten goede komt en ik nog zo lang mogelijk van dit karretje kan blijven genieten.
Het brandstofverbruik ligt tussen 1:16 (snelweg 120 km/u) en 1:20 (binnenwegen 60 - 100 km/u). Door de grotere bandomtrek moet het blokje nu harder werken om hogere snelheden te rijden (de overbrengingsverhouding van de versnellingen is nu 10% "langer"). Daarnaast is de aerodynamica nogal slecht vanwege de hoekige carrosserie met steil opstaande voorruit. Vooral boven de 110 km/u verbruikt de mijne duidelijk wat meer peut. Op de binnenwegen rij ik meestal in de vierde versnelling omdat het blokje hierin het best naar de zin heeft, de vijfde versnelling is meer een "overdrive".
- Betrouwbaarheid5
- Prestaties3
- Comfort2
- Kosten5
- Zou u weer een auto van dit merk kopen? ja
Beoordeel deze review
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
