BMW M5 (1998)

autoreview

Gebruikersreview

Uitvoering	M5
Versnellingen	6, Handgeschakeld
Bouwjaar	1998
Jaar van aanschaf	2010
KM-stand bij aanschaf	161.111 km
KM-stand laatst	163.002 km

BMW e39 M5 Sedan --De eeste weken--

162.567 km
27 februari 2010

HET VERLEDEN :

Sinds het jaar dat ik mijn rijbewijs haalde, 2005, is er bij mij een grote liefde gegroeid voor een Duits automerk. De auto’s van dit merk komen uit een bedrijf gevestigd in Munchen. Natuurlijk de Bayerische Motoren Werke.

Desondanks ben ik meteen met mijn eerste auto al vreemdgegaan. Een aantal maanden voor dat ik mijn rijbewijs haalde stond er namelijk al een Seat Cordoba 1.6 GLX voor de deur.

Hierna kocht ik mijn 2e auto, een Alfa Romeo 156 1.8 T.Spark, met het dubbele aan vermogen.

Na hier met veel plezier mee gereden te hebben kwam er een Audi A3 1.9 tdi met 110 pk. Dit was ook de eerste auto waarmee ik een ritje maakte naar ‘s Herenberg, waar de auto werd gechipt door de heren van TUNEX. De auto heb ik echter niet lang gehad, er moest en zou een BMW komen.

En die kwam er: een 530dA uit 2000 met M-pakket. Ik importeerde hem vanuit Duitsland. Ongelofelijk: wat ging er een wereld voor me open. Ik wist het nu: er zal nooit meer een ander komen dat een BMW. Ook deze werd gekieteld; hij ging naar 216 pk en 510 Nm. Ontzettend veel plezier van deze auto gehad.

Inmiddels was mijn oog gevallen op de mooie Touring modellen van de e46. Dit leek me wel een mooie opvolger. Ik wilde ook wat zuiniger gaan rijden. De 530d kon ik plotseling goed verkopen, wat ik ook deed.

Om de tijd te overbruggen kocht ik een 318i Touring uit 1990. Leuk!

Enkele weken later was het zover en ik haalde een 320d Touring 2003 met M-pakket uit Belgie. De 4cylinder kon me, ook na gechipt te zijn niet erg bekoren. Ik was al verkocht aan de BMW 6 cilinders.

En die kwam er, ik ruilde de 320d in op een ALPINA B3 3.3. 280 pk. Heerlijk. Maar verbruikte erg veel benzine, en ik was het rijden met een automaat zat.

Toch maar weer een diesel. Ik ging weer eens vreemd met een Seat Leon. Wel een TDI met 150 pk standaard. Maarrr… geen BMW he..

Dus al snel stond er weer een BMW 330dA touring met M-pakket voor de deur. Toch weer automaat want 9 van de 10 330d's zijn automaten. Ook deze mocht op bezoek bij TUNEX. Toch begon het na 9 maanden weer te kriebelen…

Ik begon me te oriënteren op iets ECHT snels. De M5 trok me heel erg. Toen ik de 330dA erg goed kon inruilen op een Imolarot exemplaar de knoop doorgehakt…

Toen was het zover. Voor de deur stond het Beest uit Munchen. Mijn jongensdroom allertijden.

Helemaal origineel. In 2004 in hij in Nederland aangekomen. Uit het jaar 1998, 1 van het eerste uur dus. De kleur is (persoonlijk!) waanzinnig. Imolarot II. De details, zoals de luchthappers in de bumper enz vallen veel meer op dan bij een zwart exemplaar bijvoorbeeld. De kleur is verder erg zeldzaam. Het interieur is de sportieve versie. (je kunt namelijk ook een klassieke versie kopen met oa. houten lijsten) Uiteraard leder in de kleuren Imolarot en zwart. Geborstelde aluminium interieurlijsten. Een erg mooi geheel. 4 nieuwe banden, 4 nieuwe remschijven, recent groot onderhoud, alles perfect, helemaal als nieuw. Alle boekjes erbij uiteraard, NAP, alle sleutels; helemaal compleet.

HET STARTEN :

Op hem moment dat je de contactsleutel in het contact steekt en draait naar stand 2, zakt het stuur en automatisch naar beneden. Draai de sleutel door en de V8 komt tot leven. Dit gaat gepaard met een siddering in het koetswerk. Je ervaart dit als een ruk naar links. Hij leeft. Meteen valt je het zware motorgeluid op. Zeker koud maakt hij een heerlijke diep-donkerbruine brom.
De motor maakt bij stationair 650 toeren. Onder de motorkap is een soort diesel-geluid te horen. Dit is de dubbele VANOS(variabele nokkenasstelling). Dit kan GEEN kwaad, maar is een kwaaltje dat alle M5’s hebben.

HET RIJDEN :

400pk, 500Nm, handbak6, achterwiel aangedreven. Eigenlijk zou ik nu al niets meer uit hoeven te leggen. Met de ALPINA was ik al wel wat gewend qua vermogen. Maar dit… Werkelijk waar fantastisch. Het geluid dat de roffelende V8 produceert, zorgt steeds weer voor kippenvel. En ik ‘mag’ weer schakelen. Komen we meteen bij een puntje aan de M5 dat minder perfect is. Het schakelen, zeker als hij koud is, gaat nogal hakerig. Vooral het inleggen van de 2e versnelling na koud wegrijden vergt wat concentratie. Als de bakolie op temperatuur komt schakelt het gewoon goed, en erg precies.
De slagen zijn lekker kort, al doet de wat lange schakel pook dit niet vermoeden. Verwacht echter niet dat hij schakelt als een VW Golf bijvoorbeeld.

Na het wegrijden zorgen verlichte indicatoren ervoor dat je scherp blijft met opschakelen. Ik houd hem koud lekker laag in de toeren. 3000 max. (terwijl de indicator aan geeft dat 4000 tpm wel mag) Met het warmer worden van de motorolie gaan de lampjes een voor een uit en komt het echte autorijden steeds dichterbij.

De elasticiteit van de 5.0 liter (4941cc) V8 valt meteen op. Ik ben behoorlijk wat turbo-motoren gewend, die natuurlijk allen veel koppel hadden bij lage toerentallen. Deze atmosferische (zo hoort het eigenlijk ook…) V8 kun je binnen de bebouwde kom makkelijk in zijn 5e verzet houden. Koppel in overvloed in zeer lage toeren regionen. Je kan met enige voorzichtigheid de auto vanuit stilstand, zonder gas te geven, in de 2e versnelling laten wegrijden.
Vanaf de circa 45 km/h kun je in de 6e versnelling optrekken. Je gaat dan vanaf de 900 tpm… Het geluid wat op dat moment uit de 4 pijpen in de achterbumper komt… ach; ik kan het niet uitleggen. In de 2e versnelling kun je hem doortrekken naar ongeveer 110 km/h. De 3e is een fantastische versnelling die loopt tot aan ongeveer 165 km/h.
Vanaf cruisecontrol 120 km/h een Audi gaan pesten doe je dus door van 6 terug te schakelen naar 3.

In de eerste versnelling wegrijden vergt ook nogal wat gewennig. Met teveel gas gaat hij namelijk spinnen. Zeker met de sport-modus ingeschakeld krijgt de auto soms de neiging om te gaan bokken, als je het gas niet goed doseert. Echt een auto waarin je moet leren rijden.

Als de olie de temperatuur van ongeveer 85 a 90 graden Celsius heeft bereikt kan het feest beginnen. De auto doet daar overigens met mijn rijstijl zo’n 15 km over. (dan ben ik ook precies op mijn werk:S)

Oke. De motor is warm. Je rijdt netjes 110 op de CC. De banen van de snelweg voor je zijn leeg. Je zet de radio uit. Je ziet in je linker buitenspiegel de autostyle-achtige- LED-lampjes van een een-of-andere Audi dichterbij komen. De Audi wil de BMW inhalen. Dat mag niet. Dat hoort niet.

Je schakelt de performance-mode in door de sportknop eenmaal in te drukken. Deze knop vindt je in de knoppenbalk onder het klima-paneel. Je merkt dat de respons op het gaspedaal veel feller is geworden. Een tikje op het gaspedaal resulteert in een schok vooruit. Aan het stuurgedrag merk je dat dit veel zwaarder is geworden. De minste stuurbeweging leidt tot een koerswijziging, zo direct werkt de Servo-tronic stuurinrichting nu. Wat dat betreft is de sport-knop echt een optie die je gebruikt. Je merkt aan de gehele auto dat hij er klaar voor is.

Je wacht tot de Audi naast je komt, en schakelt de M5 in de derde versnelling. Koppeling op, gas vol in. Uit het vooronder hoor je een gebrul komen van de 8-cilinder die van 2000 toeren ineens stijgt naar 5000 tpm. De koets krijgt weer een ruk naar links. Hou je stuur recht. De achterwielen (2x 275/35/ZR18)gaan namelijk zoeken naar grip, dat ze zeker zullen vinden. De kans dat je het DSC lampje even ziet oplichten, wat duidt op in dit geval wielspin, is wel aanwezig. Je ziet dat de motorkap zich opricht en je voelt dat de achterzijde van de auto naar de grond gedrukt wordt. In een luttele 3 a 4 seconden is het tijd om te schakelen. De V8 nadert het rode toerengebied. (7000 tpm). Het geroffel samen met de turbine-achtige mechanische huil zorgt gegarandeerd voor een grote glimlach.

Bij de 160 schakel je naar 4. Bij het intrappen van de koppeling zie je dat de motorkap naar beneden klapt. Volgas verder in 4. De motorkap komt weer ophoog. Weer wordt je in je stoel geperst. (passagiers klagen achteraf over een vervelend gevoel in hoofd en buik, door het enorme acceleratie vermogen.)
De Audi zien we inmiddels al niet meer. Ofja, toch wel. In je binnenspiegel zie je toch die LEDjes nog. Een heel eind achter je in ieder geval. Tot en met de begrensde top van 250 km/h blijft deze enorme versnelling mogelijk. Zelfs boven de 220 trekt hij nog als een lier. Niet te geloven wat een kracht.

WEGGEDRAG :

Als referentiekader heb ik de Alfa 156, de Alpina B3 die toch ook goede stuur-auto's zijn. De e39 530d die ik reed was ook een fijne rijdersauto, al was deze vooral comfortabel. De zoekerigheid die de M5 heeft op slecht wegdek vind ik nogal storend. Zeker bij afremmen op een weg met spoorvorming ben je steeds aan het bijsturen. Dit heeft natuurlijk ook wel te maken met de 245 mm brede banden aan de voorzijde.

Op snelheid is de M5 een perfecte mix(sport-knop uit!) tussen sportief en comfortabel rijden. Met de sportmodus ingeschakeld veranderd alles. Het sturen gaat erg zwaar, en geeft erg veel gevoel. Je weet precies waar je mee bezig bent.

Je bent wel met een auto van 1695kg leeggewicht op weg. Desondanks kun je de auto perfect zetten in de bocht. Zorg wel dat je met ondersteunend gas de bocht in gaat. De achterkant van de auto drukt zich vast in de bocht, en is zo stabiel als een huis. Op vochtig wegdek krijg je dan bijna zeker te maken met een oplichtend DSC lampje. Maargoed daar is dat systeem ook voor gemaakt.

Met DSC uit heb ik nog maar weinig gereden, gezien de temperaturen en de vochtigheid buiten.

Het sturen in de normale modus vind ik aan de lichte kant. Het Servotronic-systeem vind ik niet echt uitblinken in gevoel. Wat dat betreft vond ik de Alpina beter sturen. Het inparkeren met de M5 gaat dan wel weer geweldig makkelijk. Het feit is dat je de sportknop kunt aanzetten die alles goed maakt.

INTERIEUR EN OPTIES :

In de auto zelf is het goed toeven. De stoelen zitten heerlijk. Lekker sportief stevig, maar ook erg comfortabel. Een leren M-stuurtje dat erg goed beet houdt, hij had alleen wel wat dikker mogen zijn. In het donker is de pookknop verlicht, erg leuk detail.
Onder de bestuurdersstoel een brandblussertje en onder die van de passagier een verbandtrommel. Details die ikzelf erg leuk en racy vind overkomen.
Stoelverwarming, lendensteunen en een zonnerollo achter zijn standaard op de M. Ook elektrische stoelverstelling met Memorystanden en een elektrisch verstelbaar stuur zijn standaard.
Daarnaast nog een fantastisch geluidssysteem: Digital Sound Processor DSP. Je kunt de verschillende frequenties instellen, alsmede ‘room’ en ‘echo’ toevoegen. Dit zorgt voor een geweldig geluid. Alsof je op het concert aanwezig bent.
Een skiluik is ook nog standaard, en achterin heb je een 6CD-wisselaar.

De zitpostitie is uiteraard erg goed, lekker laag indien gewenst.
Ook zit er een glazen schuifkantel dak in. Verder nog een telefoon, navigatie en nog meer.

ONDERHOUD :

De M5 verbruikt met mijn rijstijl 1 op 6.3 gemiddeld. Dat wist ik van te voren en ik ga er ook niet over zeuren.
Hij verbruikt ook wel wat olie. Daar ben ik niet zo blij mee, maar het is wel iets waar alle M-motoren mee te maken hebben. Ik ga uit van ongeveer 1 liter per 1500 km. Ik heb er tot nu toe ook weinig mee gereden, en vooral veel korte ritjes en vaak nogal sportief. Er moet 10w60 in, van Castrol. Geen goedkope olie, maar heb op olietekoop.nl goedkoop kunnen inslaan.
BMW onderdelen zijn in principe niet erg duur. Als je zelf een beetje handig bent kun je het onderhoud grotendeels zelf doen. Dat scheelt namelijk het dure uurloon van de BMW-dealer.

AANDACHTSPUNTEN :

- Hakerig schakelen bij koud
- Olieverbruik
- Zoekerig weggedrag bij slecht wegdek
- Uitvallen pixels dashboard bij koud weer (e39 kwaal)
- Stuurt (te) licht in normale modus
- Storingen met de CD-wisselaar. Die kan slecht tegen het koude weer, wat er soms in resulteert dat je niet kunt doorspoelen of switchen naar FM. Dit moet echt niet kunnen. De CD-cassette eruit en erin doen lost het probleem op.

--Storing!! Accu leeg...--

163.002 km
8 maart 2010

Al sinds het moment dat ik de auto had, steekt er soms een vervelend probleem de kop op.

Niet starten, accu leeg.

Ook had ik regelmatig problemen met de geluidsinstallatie. Als ik switchte tussen Radio of CD kreeg ik geen reactie. Hij bleef gewoon de CD afspelen, of de radio. De auto uitzetten en opnieuw starten was vaak de oplossing. Ook het eruit- en erin doen van de cassette met CD's van de wisselaar werkte. Dit is natuurlijk irritant, maar ik hield er rekening mee dat de CD-wisselaars origineel BMW weleens probleempjes gaven met koud weer.

Ook stond ik af en toe met een lege accu. Nu ben ik gelukkig lid van de ANWB maar toch geeft dit een heel vervelend gevoel, je vertrouwt je eigen auto niet meer. Ik had het idee dat de CD-wisselaar niet uitging met het uitzetten van het contact, en dat deze de accu leeg trok. Aan de accu kan het sowieso niet liggen, er zit net een nieuwe VARTA in a 141 euro... Ook zit er een nieuwe dynamo op.

Nu was er ook een aftermarket DVD-wisselaar ingebouwd, die je kunt benaderen via de TV-functie in je Menu.

Het moment dat ik er echt goed ziek van was kwam afgelopen zondagochtend.

Vrijdag na een vroege dienst lekker naar huis: Nee. Accu leeg en 3 kwartier wachten op de ANWB.

Zaterdag ochtend: Gewoon starten, geen probleem. Heel de dag heeft hij het gedaan.

Zondagochtend 07:30, klaar met de nachtdienst. Lekker naar huis. Nee. Accu leeg en 30 minuten wachten op de ANWB.

Ook zondag avond stond hij WEER leeg.

Vanochtend ben ik heel vrolijk begonnen met zo'n beetje de gehele kofferbak te demonteren. Achter alle afdekplaten zitten namelijk de modules voor Radio, TV, DSP en de CD-wisselaar. (Fijn zo'n BMW, alles zit geklikt. Alleen de platen vallen over elkaar heen, zodat ALLES losmoet... Ik ben begonnen met de DVD-wisselaar helemaal te verwijderen. Alle kabels weggehaald ed., deze kan geen stroom meer trekken.

Vervolgens gestart (met behulp van een andere auto). Probleem met radio niet opgelost. Conclusie: Dan zal het de CD-wisselaar wel zijn. Ik alle stekkers voorzien van een laagje WD40. Probleem niet opgelost.

Toen kwam er een vriend langs, die een tik tegen de Radio-module gaf. Spontaan ging de radio aan. (contact stond ook aan) Nog een tik; radio weer uit.

Alle stekkers die de radio-module ingingen volgespoten met WD40, probleem OPGELOST. Tenminste, als hij morgenochtend start...

Ik ga er vanuit dat de radiomodule soms aan bleef staan, met een lege accu als gevolg.