BMW 325i Cabrio (1987) #3

autoreview

Gebruikersreview

3 september 2009 om 15:54

Uitvoering	325i Cabrio
Versnellingen	4, Automaat
Bouwjaar	1987
Jaar van aanschaf	1999
KM-stand bij aanschaf	125.000 km
KM-stand laatst	176.000 km

Jongensdroom in meidenauto

125.000 km
3 september 2009

Om gelijk maar een eventueel aanstormend misverstand uit de weg te ruimen, eigenlijk is dit wel een echte jongensauto. Maar ik ken wel wat heren die hun vrouw er één kado gaven, beetje in het kader van je zoontje met Sinterklaas een Märklin treintje geven, u snapt vast wat ik bedoel.

Zoals de meeste van mijn auto's (zie andere reviews) is ook dit exemplaar weer net wat bijzonderder dan de gemiddelde E30 cabrio. In 1987 nieuw geleverd in de US(!), in 1991 door de Amerikaanse eigenaar (met Nederlandse naam) naar Nederland gebracht. Dat betekent dus o.a. cruise control en airco, met name de airco is niet te versmaden. Veel mensen begrijpen niet wat je met een airco in een cabrio moet, maar als je een dag een flink eind moet rijden en de zon staat te branden aan de hemel, dan heb je mét dak open aan het eind van de dag een zonnesteek en zonder dak open sla je jezelf voor je hoofd dat je vergeten was meer dan drie bussen deospray mee te nemen.

Daarna nog twee eigenaren in Nederland, met een mooi verhaal. Ik kocht de auto van iemand die 'm weer van een vriend had, die vriend zag de auto een keer rijden, vond 'm zo mooi dat hij er achteraan reed en de bestuurder vroeg of hij 'm wilde verkopen. Blijkbaar wel dus.

In de Telegraaf van 19 juni 1999 werd hij aangeboden. Die krant heb ik nu nog, onder de rubriek "Cabriolets" werden er totaal 12 aangeboden. De auto die ik uiteindelijk kocht was niet mijn eerste keus, eigenlijk vanwege de kleur die ik uiteindelijk toch wel ben gaan waarderen. Daarvoor had ik al wel zo'n stuk of 10 andere exemplaren gezien, waarvan een x-tal er toch wel redelijk tragisch aan toe waren. Op zich is het wel grappig dat je aan dit model aardig kan zien - zolang niet goed overgespoten - hoe de vorige eigenaren er mee zijn omgesprongen. Altijd maar "rasen" zoals onze Oosterburen zeggen zorgt ervoor dat er in de hoeken tussen dorpel en b-stijl scheuren ontstaan. Een cabrio tordeert nu eenmaal meer dan een bedakte auto, zijn ze afgeragd, dan kunnen er daar flinke scheuren zitten. Ze hebben het allemaal wel een beetje, maar uiteindelijk mijn exemplaar maar heel erg licht, alleen een beetje in de lak.

Als ex-US auto vond ik de teller in kilometers wat vreemd. Uitleg verkoper; ik wilde hem Europees hebben, ik heb een teller van de sloop gehaald die ongeveer evenveel had gedraaid als de mijlenteller. Oh ja? Waar werk jij, bij autobedrijf L. Harry? Maar goed, proefrit gemaakt en toch wel erg fijn die airco. Dat tesamen met mooi zwart leer (de sportstoelen zitten uitstekend), een 4-traps sportautomaat, grote boordcomputer, cruise control, ABS, vier electrische ramen, 6CD wisselaar in de koffer en nog wat snuisterijen maakte deze auto wel echt interessant. Bovendien reed hij (zij?) uitstekend. Het enige wat er zo op het eerste oog aan mankeerde was een zeurende check control, de remlichten zouden niet in orde zijn, wat toch wel 't geval was.

Knoop doorgehakt, beetje afgepingeld en auto gekocht. Direct uitgezocht hoe dat nou zat met die remlichten, in de kofferruimte bleek er een draad los te hangen. Toen ging me een lichtje op (en daarna nog heel vaak denk ik, maar ik zie 't alleen niet); die US uitvoeringen hadden toch een 3e remlicht op de kofferklep? Maar 'ns een oude knipperlichthouder die ik nog had erop aan gesloten, zowaar, probleem opgelost. Dat ding hangt er nog steeds te bungelen :).

En daarna het grote rijden. Nou ja, in eerste instantie wat meer toeren, want op de een of andere manier leek het alsof het volle vermogen er niet uitkwam. De kickdown werkte tot 120 en daarna was 't allemaal een beetje mat. Kon toch niet kloppen? Maar 'ns een specialist opgezocht, Kootje Faas uit Boesingheliede, ex rallyrijder en nu BMW en Oerquattro specialist. Wat een mooi figuur, zo vaag als een looien deur, sloopte werkelijk je hele exterieur, maar als hij alleen al naar je motor wees stond er gelijk een extra kudde paarden van ongeduld te trappelen. Zo ook bij mijn auto, nadat hij er mee klaar was leek het alsof er raketbrandstof was getankt, de kickdown deed het nu tot buiten het instructieboekje, tot ver boven de 180. "Even een kabeltje bijgesteld mijnheer!". Content reed ik weg met een auto vol zwarte vingerafdrukken en toen ik thuis kwam en de motorkap opendeed sprong deze zowat in m'n gezicht, hij was een steeksleutel vergeten die op de binnenrand van het spatbord lag en had daarna rücksichtlos net zo lang op de klep lopen drukken tot ie dicht was. Heerlijk!
En vanaf dat moment begon het grote rijden. 170 Paardekrachten die er dienstbaar en met plezier via de achterwielen vandoor gallopeerden, dat gecombineerd met het fantastische onderstel (wat slapper dan de gedakte uitvoeringen, maar vanwege het lagere zwaartepunt toch erg strak rijdend) maken dit echt een dijk van een rijdersauto. 't Is een automaat, maar daar kan je ook prima zelf mee schakelen (erg modern tegenwoordig!) en als je dat doet rijdt je vaak ook net wat strakker dan als je de automaat het werk laat doen, het is dan net een kart, letterlijk. De oude 2002's gaven dat gevoel ook al, een E21 323i alweer een stuk minder, maar uitgerekend deze cabrio weer wel. Dus toch echt wel een jongensauto, zelfs in automaatuitvoering.

Uiteraard is er de afgelopen tien jaar wel 't een en ander aan verspijkerd, zelfs grotendeels via de dealer. Ik bewaar dat verhaal voor een andere keer, evenals het verhaal over de Engelse cabrio waarvan hier ook twee foto's te zien zijn.

Feniks

168.000 km
30 mei 2011

Belofte maakt schuld (en tenslotte heb ik nooit beloofd dat ik die belofte SNEL zou nakomen, toch?)

Ik geloof dat ik 't in andere reviews al eerder had gemeld, pecuniaaltechnisch gezien is 't op dit moment wat minder dan vroeger, hetgeen (helaas) automatisch betekent dat er dan ook wat minder te vertellen valt over autoavonturen (die ik af en toe wel node mis, tenzij ik uit herinnering put), maar nood breekt wet en bovendien kruipt 't bloed toch waar 't niet gaan kan, zodat gecombineerd er wel weer wat te vertellen valt.

Kortom, een update.

Door omstandigheden kwam ik - wat op zich niet verkeerd uitkwam, want goedkoop - in het bezit van een alleraardigste hele oude Peugeot 106 (1994), met slechts zo'n 140k km op de teller van eerste eigenaar, dealer onderhouden en afgezien van een kudde schimmel op het hemeltje achter en gelardeerd met wat verweerde lak en een paar butsen was dat helemaal geen verkeerd autootje. Ok, je moest eerst een paar maanden naar de sportschool om het stuur te kunnen draaien (zwaaaaaar!!!), maar daar stond dan weer tegenover dat de € 53,-- wegenbelasting die automatisch werd afgeschreven niet per maand was - zoals ik in eerste instantie dacht - maar per kwartaal. Dan ook nog eens een verbruik van zo'n 1 op 15 (en dat voor die tijd!) en ook nog eens helemaal niet verkeerd rijdend, dat deed me mijn mening wel herzien over dit soort autootjes. Ik was er dus heel blij mee, tot...

ik op een ochtend wakker werd, duf de computer opstartte en in de mailing van de gemeente waar ik een abonnement op had las dat de parkeergarage in Haarlem was uitgebrand. Huh, ik keek zeker niet goed, dat was toch al maanden geleden? Maar na een bak koffie en wat slaap uit mijn ogen en hersenen gepulkt te hebben werd het me met een schok duidelijk dat het deze keer niet de Appelaar was (die inderdaad een paar maanden daarvoor was uitgebrand), maar de Kamp, en laat dat nou net zijn waar mijn Peugeotje stond. SHIT! En ook de auto van mijn vrouw stond er, 't zal toch niet waar zijn. Maar helaas, het was wel waar, alhoewel gelukkig maar half (ook letterlijk trouwens). Het Peugeotje bleek half verbrand te zijn, de voorkant was weg, de achterkant was er nog. Omdat je aan alleen zo'n achterkant niet al te veel hebt kon ik niet anders dan concluderen dat mijn pas verworven en zo prettig blijkende bezit tamelijk waardeloos was geworden, in ieder geval voor het doel waar ik het ding voor had, namelijk rijden. Een geluk bij een ongeluk was dan weer wel dat de auto van mijn vrouw er ongeschonden uit was gekomen, ook financieel gezien was dat een prettige bijkomstigheid, want daar hadden we aardig wat meer voor betaald (en was niet verzekerd voor dit soort dingen).

Tsja, en dan. Rijden wil je wel en te veel kosten mag het niet, dus dan toch maar omzien naar iets anders. Beetje andere 106'jes zitten scannen op marktplaats, met af en toe een uitschieter naar een 306 cabrio (wel leuk en niet eens zo duur!), maar ik kon niet echt iets vinden waarvan ik vond dat 't de moeite waard was; een nieuwe met ALLE opties (airco!) die ouder was dan 15 jaar (bijtelling!) en dat voor NUL Euro. Ok, inderdaad misschien geen realistisch eisenpakket, maar ik kon ook echt niets vinden wat er een beetje bij in de buurt kwam. Dus nog steeds "tsja, en dan", TOTDAT me een lichtje opging. Wacht eens even, ik had toch ooit een aardig wagenparkje wat ik lange tijd terug gestald had, zit daar misschien nog iets bij? Dus even alles de revue laten passeren; 745i? Shit, verkocht. Mercedes 450SE? Ach nee, ook al verkocht. BMW 325iX Touring? Had nog last van bomenknuffeling (zie review). BMW M535i? Ja, leuk!!! Oh nee, toch niet, zuipt als een ketter, staat op Engels kenteken en moet bovendien wel wat aan gedaan worden. M5 Touring? JA JA!!! Oh nee, nog duurder om mee te rijden, nu even niet. Ach ach ach, dus toch maar een andere 106... eh... wacht even.... nee, ik heb ook nog een cabrio! Wat was daar ook al weer mee? Eh..eigenlijk niets geloof ik. Alhoewel, ja, toch wel, af en toe start ie niet. Maar dat is toch wel op te lossen? Mmm...ja, misschien wel, 't moet iets electrisch zijn, want de startmotor is net nieuw, misschien het contactslot. Ok, goed, laten we er maar eens naar gaan kijken.

Zo gezegd, zo gedaan. Naar de stalling getogen, verse accu er in (voor de zekerheid) en maar eens proberen; sleutel om, vroem, in één keer draaien EN zonder een slag te missen, helemaal perfect, en dat na zo'n beetje drie jaar niet gebruikt te zijn. Afspraak gemaakt voor een APK, met vlag en wimpel er doorheen, en wat heb je dan? Jawel, een nieuwe auto, nog een leuke ook, voor de waanzinnige som van € 150,--! En dan ook nog eens één die - weliswaar 24 jaar oud - 't gewoon doet! Dacht ik....

De eerste paar dagen ging 't goed, de auto startte elke keer als ik dat wilde, ik begon al bijna in wonderen te geloven, totdat, jawel, ik met 't kapje open en mijn dochtertje mee een milksjeekje ging halen in IJmuiden, sjeekje opgeconsumeerd, maar weer eens naar huis, sleutel om en vervolgens helemaal niets, rien, nada. Nou ja, wel de lampjes die gingen branden, maar starten ho maar. Dus toch, rotding! Vanuit eerdere ervaring wist ik dat de remedie simpelweg wachten was, kwartiertje of zo, dan deed ie 't wel weer. Dus maar net gedaan alsof ik helemaal niet naar huis wilde (je schaamt je dood richting medemensen), een deuntje fluitend weglopen alsof ik nog ergens heen wilde (waarheen in godsnaam?) en na een blokje om weer terug en nog een keer proberen. Vroem..., als een zonnetje. Pfoe, snel weg, naar huis en in de boekenkast maar eens de repair manual opsnorren die ik nog ergens moest hebben. Kon eigenlijk niet eens zoveel zijn, inderdaad contactslot of de startblokkering (automaat), uiteraard ook de startmotor, maar zoals gezegd, die was nieuw. Nou goed, dat moeten we dan maar een keer uit elkaar pulken. Zag er wel wat tegenop, want dat contactslot zag er lastig uit (pennetjes die wegschieten en nooit meer terug te vinden zijn, dat soort dingen), daarom ook eerst maar wat leuk werk gedaan, een andere radio inbouwen met handenvrijblauwetandbelfunctie en muziekopeenstickjeinplugmogelijkheidafluisteringsdingetje, dat zou dan weer wat moed geven om aan de minder leuke klus te beginnen, bovendien dan met een muziekje erbij. Dus oude radio eruit, wat bleek, één grote dradenwirwar, kennelijk ontstaan omdat de vorige eigenaar er per sé een volledige disco in wilde hebben en bij verkoop dat er allemaal weer uitsloopte, behalve een volwassen nest overbodige kabels. Dat moest er dus eerst allemaal uit, om 't overzicht terug te krijgen (en het benzineverbruik te verminderen, elk kilootje telt met de huidige brandstofprijzen). Uiteindelijk lag natuurlijk het hele dashboard eruit, evenals alle beplating aan de onderzijde, wat dan wel weer als resultaat had dat ik nu eens goed kon kijken wat daar allemaal wel en niet zat. Hé, wat is dat nou? Een relais. Nu is dat misschien niet heel vreemd onder het dashboard, maar wat wel vreemd was, was dat er maar twee dragen (rode!) naar toe gingen. Wat moet een relais nu met twee draden, in ieder geval niet iets schakelen. Maar wacht eens, zou dat misschien iets te maken kunnen hebben met dat (niet) starten? Relais er tussen uit en inderdaad, de auto startte niet. Relais er weer op en jawel, hij startte wel. Relais er dus definitief tussen uit, draden doorverbonden en presto!, een auto die 't nu gewoon wel deed als ik dat wilde en 't ook bleef doen. Was ik even blij!

Later - toen ik weer eens door de boekjes bladerde die bij de auto zaten - kwam ik een gebruiksaanwijzing tegen voor een alarm met een daaraan gekoppelde startonderbreking. Toen ging me een lichtje op, dat alarm had ik er lang geleden al een keer uitgesloopt (omdat de accu er van leegliep), maar het relais kennelijk niet, omdat dat - toen - niet nodig was. Wijze les, auto's waaraan gerommeld is gewoon weer helemaal terug naar standaard, dan voorkom je dit soort onzin. En ook kosten, want die nieuwe startmotor was de oplossing voor het probleem zoals de dealer 't destijds zag, volstrekt overbodig en zinloos dus.

Goed, nu rijd ik er al weer een paar weken in, dakje open, radio aan, helemaal goed. Ok, niet zo zuinig als de 106, helaas net niet wegenbelastingvrij, maar hé, wie mooi wil zijn moet maar pijn lijden en 't rijdt zóóó waanzinnig lekker. Binnenkort maar eens een beurtje (laten) geven, de kleppen stellen (doe ik zelf wel, want dan gebeurt 't tenminste en hij vindt dat vreselijk fijn!) en ook maar eens kijken of de airco weer aan de praat te krijgen is, want die is na zo lang stilstaan natuurlijk nog leger dan... ja, dan wat eigenlijk, 't hoofd van één van onze parlementariërs? Zal maar niet zeggen wie ik dan voor ogen heb, mag iedereen dat voor zichzelf invullen, er valt er vast wel één te bedenken.

Zo, en nu nog weer eens wat meemaken, hoop ik, voor de volgende update.

't Weer weer

176.000 km
31 juli 2012

Dus.

Een jaar verder weer. Voor mijn gevoel reed ik al een stuk minder de laatste tijd, wat ook wel blijkt, want (zie ik nu) er zijn sinds de vorige review slechts 8000 km. bijgekomen. Mooi, rijd ik eindelijk eens zo'n beetje 't aantal kilometers wat ik mag rijden van de verzekering. Dat minder rijden heeft zo z'n voors en tegens; 't is een stuk goedkoper, anderzijds valt er minder te genieten, zowel voor mij als ook voor u (...want minder reviews, klopte hij zich parmantig op de borst).

Dus weer een jaar er bij. Best grappig om te bedenken dat we nu samen ouder worden, ouderdomskwaaltjes en zo. Gelukkig (of helaas? - kostentechnisch) heeft mevrouw (de cabrio) er wat meer last van dan ikzelf, dat nota bene terwijl ik wél en mevrouw niet rookt. Maar misschien is 't net zoals bij honden en katten en tellen autojaren harder dan mensenjaren.

Vijfentwintig jaar oud, in ieder geval is er iemand die aan haar verjaardag heeft gedacht; Den Haag, want als cadeautje voor het bereiken van deze best respectabele leeftijd moet ze nu nog een jaar wachten voordat ze belastingminusopcentenvrij wordt. Ach ja, de overheid vertrouwde ik toch al niet, dus we zullen nog een jaartje € 53,-- per maand laten automatischincasseren, je moet tenslotte wat over hebben voor een mooie dame, ook al is ze al wat ouder, een proces van balans tussen schoonheid en karakter.

Maar goed, ik zei 't al; dus.

Want als dat filosofisch geouwehoer is hier natuurlijk niet gepast, 't gaat om 't wel en wee van "madame". Nou, daar valt best - ondanks de slechts 8000 km. - wat over te zeggen. Laat ik er wel eerlijk bij vermelden dat 't niet helemaal haar schuld was, een jaar geleden zat ik namelijk niet bijzonder goed (lees: 't omgedraaide) in de slappe was. Niet voor niks was ik dolblij dat ik voor € 150,-- weer een set wielen onder m'n kont had, want het alternatief was een hele kudde wielen onder die kont (lees: trein), niet bepaald een vooruitzicht waar ik erg naar uitzag. Begrijp me niet verkeerd overigens, ik heb niets tegen de trein, ik hou alleen niet zo van vreemdgaan (nou ja, niet met een trein in ieder geval).

Kortom, eigenlijk was er sowieso al wel enige tijd wat sprake van achterstallig onderhoud, grotendeels te wijten dus aan achterstallig geld. Laten we 't eens opsommen;

- Raammechanisme l. voordeur intern kapot, ruit ging nog maar half open (heel fijn bij parkeergarages)
- Airco defect
- Licht geklonk bij de voorwielophanging
- Krakende stuurbekrachtiging
- Minder goed starten bij regen
- Piepende en wat aanlopende achterremmen
- Binnenspiegel die naar beneden was gevallen bij sluiten van het cabriodak
- Onbalans in de voortrein
- Sierstrip onder l. voordeur half los
- Beetje mat rijden en voor m'n gevoel te hoog benzineverbruik
- Nodig aan een beurt toe, olie, filters en dat soort spul en oh ja, APK (+ kleppen stellen!!!)
- En last but not least - mijn excuses, ik heb namelijk gelogen in vorig review (en de auto ook); het dus NIET opgeloste (GRRRRR!!!) startprobleem. Het is nu - maar laat ik niet liegen - opgelost, als het goed is, maar daarover later meer.

Anyway; allemaal van die kleine k*tproblemen die je 't beste zelf zou moeten kunnen oplossen, want ga je ermee naar de dealer, dan kan je beter gelijk een nieuwe cabrio kopen. Maar er is een alternatief; Garage en BMW specialist Molenaar in Heerhugowaard. 't Duurt altijd wel even, maar dan heb je doorgaans ook wat. Drie weken madame kwijt en € 1700,-- lichter, maar nagenoeg alle problemen opgelost, behalve dat startprobleem en 't enigszins matte rijden (maar daar kom ik zo op, even afkoelen, want ik ben nog steeds best pissig, ook al is 't minstens zes jaar terug!).

Nou, dat zo is nu, best handig voor de lezer, want dat afkoelen kost alleen mij tijd :).

Want weliswaar was nagenoeg alles nu weer ok, toch niet het startprobleem (waar wel mee te leven was, als je tenminste af en toe een kwartiertje over had, even wachten tot madame toch weer gewoon wilde starten) en - bijkomstig - toen 't buiten warmer werd, werd 't niet alleen buiten warmer. 't Weer weer; klaarblijkelijk zag een onderhuids probleem wat op het moment wachtte om toe te slaan zijn kans met stijgende zonkracht schoon; een temperatuurmeter die - zomaar, opeens, zonder echte waarschuwing - tijdens een heel kort ritje gillend en krijsend in het rood sprong. Wat de f*ck? Heb ik verd*mme net een kudde van 1700 ballen helemaal speciaal voor jou voor je afgetikt, flik je me dit! Ben je nou helemaal belazerd?

Dus.

Tsja, geen wonder dat in Frankrijk de auto's vrouwelijk zijn. Kijk, in Duitsland zijn ze onzijdig, wat volgens mij eigenlijk al weer aangeeft dat de Duitser denkt dat hij betere auto's maakt (gemiddeld beter, of misschien vriendelijker gezegd; minder wispelturig). Nou, mooi niet bij mijn auto, wat dus maar weer aangeeft wat een onzin ik net heb zitten tikken.

Maar goed, het toeval wilde dat er net een brief op de mat was gevallen van garage "Haarlem Car Service" die met wervende tekst aangaf vanaf niet zo lang geleden helemaal klaar te zijn (mét tevredenheidsgarantie) voor onderhoud en reparatie van mijn auto. Nu krijg ik duizend van die brieven per dag (de RDW verdient aardig aan het verkopen van mijn privacy) en doorgaans schenk ik er weinig aandacht aan, maar deze keer viel me iets op en wel het adres; Schouwtjeslaan in Haarlem. Schouwtjeslaan? Daar reed ik wel eens voorbij en dan zag ik er altijd allerlei exotisch spul staan, Jaguars, Rollsen en zo. En dat ook nog eens bij een niet tot het laatste stofje en vlekje gepoetste showroom/garage, maar bij een wat morsig aandoend pand. Dat intrigeerde me sowieso al enige tijd, dus een fantastische gelegenheid om vastberaden al dat geïntrigeer daadkrachtig een halt toe te roepen. Kortom, ik startte mijn auto, die niets deed, waarop ik wachtte tot ze wel wat deed en toog nieuwsgierig richting Schouwtjeslaan. En wie trof ik daar aan? U raadt het nooit, dus is het wellicht handig als ik 't gewoon zeg; Catweazle. Althans, er was wat uiterlijke overeenkomst. Catweazle heette eigenlijk Karl en Karl bleek een onafhankelijk Rolls, Jaguar, Aston Martin etc. specialist te zijn. In een duister verleden had hij ook nog bij BMW gewerkt, dus kwam dat even mooi uit! Karl was weliswaar bezig aan een Rolls die voor € 200k gerestaureerd werd, maar verandering van spijs doet eten en zo'n hapje BMW tussendoor was kennelijk ook prima. Karl is van oorsprong Oostenrijker wat je nog kan horen, vandaar dat hij - naar ik aanneem - rücksichtslos de radiateur bij de horens vatte, deze met grof geweld opensneed, om vervolgens te melden dat het ding verstopt zat (Karl, mocht je dit ooit lezen, ik weet net zo goed als jij dat 't zo niet gegaan is, maar dit is wat ze noemen "dichterlijke vrijheid").

Hoe dan ook, er moest uiteraard een nieuwe in, die niet meer te krijgen was, maar die Karl toch ergens wist op te duikelen. En passant werd ook gelijk het startprobleem aangepakt; een kapotte startmotor. En nu was het niet alleen de startmotor die moest afkoelen, maar ook ikzelf, ten eerste omdat ik u door toedoen van de dealer heb zitten voorliegen in vorig review, maar ook omdat ik dus gewoon ontzettend gen**id was. Hoezo nieuwe startmotor destijds, het was gewoon nog de oude. Ja, dan begrijp ik wel waarom ik jaren heb aan zitten modderen met dat startprobleem, je denkt natuurlijk niet aan de startmotor als je is voorgehouden (ook factuurtechnisch) dat er een nieuwe in zit. En dat is dan ook nog niet eens alles, want het exemplaar wat er inzat was een verkeerd model.

Met pijn in m'n portemonne (€ 860,-- voor de grap), maar desondanks wel blij dat 't hardnekkige probleem getackled was reed ik naar huis. En wat ik niet begrijp, ik zal 't 'm nog vragen, is dat madame opeens ook weer echt lekker reed, "agile" zouden de Engelsen zeggen, of met "bite". Volgens mij heeft Karl niets anders gedaan dan de radiateur en de startmotor, maar 't matte wat ze al zo lang had gehad was weg, ze reed weer net als die keer nadat ik bij Ko Faas was geweest, heerlijk!

Misschien toch echt Catweazle, of familie? Weliswaar heb ik tijdens een flink aantal gastvrij aangeboden kopjes koffie geen kikker in de werkplaats gezien, maar ik ga volgende keer toch wat beter kijken.