Alfa Romeo 33 1.7 i.e. (1994)

• Gebruikersreview

• Meer
  • Linkedin
  • Pinterest
  • Print
  • Email
• Whatsapp
• Twitter
• Facebook

ERVARINGEN

• 156.000 km
• 3 september 2008

Na een tijdje te hebben rondgesjeesd in een uitermate hippe 1,4 Sportwagon werd de roep om een auto met stuurbekrachtiging almaar luider. Uiteindelijk een nette, roestvrije 1,7 IE gevonden met een aangename kilometerstand en allemaal luxe dingen er op zoals een velours bekledingkje, centrale deurvergrendeling en stuurbekrachtiging. Zonder rare spoilers en discutabele wielen. Zo kom je ze weinig meer tegen. Ook het beruchte Alfa Control elektronica-gadget is aanwezig. Dus zet je schrap.

Als je een 33 koopt met bekrachtiging, moet je altijd het stuurhuis controleren op lekkage. Dat wist ik, dus daar heb ik goed opgelet door het te contoleren op lekkende olie. Niks te vinden, dus goedgekeurd. Toch bleek dat de ashoezen zich met olie hadden volgezogen. Ze stonden helemaal bol. Druppels waren niet te zien. Gereviseerd stuurhuis laten monteren. En ook meteen maar een nieuwe distributieriem en vier nieuwe banden genomen. Om te besparen zijn dat Dunlops geworden. Die houden de boel goed op de weg. Meteen maar even een nieuwe distributieriem laten plaatsen en natuurlijk een grote beurt. Verder was er nog een hele zwik dingen die moesten worden vervangen of gewijzigd.

Er was even een zuurstofapparaat nodig om me na het betalen van de garagerekening weer op de been te krijgen. Maar het resultaat mag er wezen: een beter onderhouden 33 dan deze, vind je niet meer. Achteraf bezien is het een behoorlijke miskoop geweest. Mocht je ooit eens terecht komen bij een zichzelf Alfa-specialist noemende Auto Firenze in Boskoop, wees dan op je hoede.

Ik geloof dat de 33 1,7 tien pk meer heeft dan de 1,4. Je merkt vooral dat de trekkracht groter is. Op hogere snelheden is de 1,7 stiller. Het is minder een toerenmotor dat de 1,4. Veel stiller en wat tammer, maar hij past minder bij het karakter van dit type auto! Ook de bekrachtigde besturing bevalt uiteindelijk helemaal niet. Die is veel te licht en het gevoel van de directe besturing is helemaal weg. Geen aanrader dus.

Ook vervelend is het ruisende geluid dat achter het dashboard vandaan komt. Alsof een stortbak zichzelf aan het vullen is gedurende de rit. Verder geeft de benzinepomp een zoemend geluid. Naarmate de tank leger is, wordt het erger.

Doordat deze 33, in tegenstelling tot mijn vorige niet is verlaagd, is hij flink wat comfortabeler. Door zijn lichte gewicht van nog geen duizend kilo, is het best een snelle auto. Ik heb tijdens de vakantie met volle bepakking de meter op 200 km/u gehad. In deze hatchback gaat net zo veel bagage als in de Sportwagon. Het enige nut van die stationwagen is dat je er mooi mee kunt wezen. Persoonlijk vind ik de hatchback met zijn lichtbalk aan de achterkant de mooiere auto. Is dat even mazzel!

Het lastige schakelen, de kleur die niet meer op te halen bleek en de stuurbekrachtiging die het rijplezier verpest, waren voldoende redenen om de auto vlug weer een schop te geven. Met veel vijven en zessen heb ik 'm verkocht aan iemand die er om een of andere reden een 16V-motor wilde inhangen.

PROBLEMEN

• 156.000 km
• 3 september 2008

Afgezien van het feit dat de auto na aankoop een halve restauratie moest ondergaan, zijn er nog de volgende problemen:

- De rode kleur is helemaal verschoten. Daar heb ik al flink op gepoetst. Maar zelfs een dikke laag groene Commandant het driestappen plan van Meguiars helpt niet. Nu staat Autoglym Paint Renovator op de nominatie.
- De versnellingsbak is niet zonder kraken van IV naar III te schakelen. Ook van II naar III zonder kraken, vergt een zachte hand. Bakolie ververst en zelfs de wonderolie van Wynn’s ging er bij. Nu is opnieuw de bakolie vervangen door een dikkere soort. Dat lijkt te helpen. Grappig detail: hoe kouder het is, hoe beter hij schakelt. Helemaal perfect is het nooit geworden.

- Het rechterraam ging niet meer netjes dicht omdat hij uit zijn geleiders liep. Is weer netjes gefikst.

Het Alfa Control-syteem laat lampjes branden als het ontdekt dat er iets aan boord niet naar behoren functioneert. Het staat bekend als bijzonder onbetrouwbaar. Bij mij heeft het eerste lampje al gebrand. Het hoorde bij het remsysteem. Waren de remmen kapot? Welnee. Alleen het draadje dat voor het aansturen van het Alfa Control naar het voorwiel loopt, zat niet goed vast. Gefopt dus! Een paar weken later gaf het perfect een kapot remlicht aan. Een melding van een te laag oliepeil is opgelost door even te morrelen aan het contactje op de peilstok.