VriMiBolide: Nissan Sunny GTI-R

Nissan is eigenlijk een beetje een vreemde autofabrikant, met een nogal uiteenlopend gamma. Je hebt de verstandige en ietwat grijze modellen als de Note en Micra, maar ook de gekke Juke en de waanzinnige GT-R, om van de 370Z nog maar te zwijgen. Begin jaren '90 bouwde Nissan een misschien wel nog vreemdere auto: de Nissan Sunny GTI-R, een verstandige hatchback, met een gek uiterlijk en een waanzinnige aandrijflijn.

Als basis diende de Nissan Sunny, die in Japan als Pulsar door het leven ging, maar de GTI-R had nog maar weinig met die standaardauto te maken. De topsporter was bedoeld als homologatiemodel van de Groep A WRC-auto waar Nissan mee racete. Daarom ging de zaag in het koetswerk om ruimte te maken voor koelopeningen en achterop kwam de bijna obligate giga-spoiler.

Die koelsleuven zaten er niet voor niets want onder de kap kwam een 2,0-liter viercilinderblok met een kloeke Garrett-turbo en een intercooler die nogal wat rijwind nodig had om goed te functioneren. Daardoor perste het blok er maar liefst 230 pk uit, hoewel dat in Europa door een andere ECU, die beter om kon gaan met het octaangehalte in onze brandstof, teruggebracht werd naar 220 pk. De 280 Nm koppel (266 in Europa) maakte vlotte inhaalacties bovendien vrij eenvoudig.

Om het geweld een beetje beheersbaar op de weg te krijgen werd de GTI-R uitgerust met het ATTESA vierwielaandrijvingsysteem. Door de grote hoeveelheid tractie kon de super-Sunny z'n vermogen optimaal benutten, met een 0-100 sprint in 5,6 seconden als gevolg. Met een topsnelheid van 232 km/h liet je ook nog eens veel dikke Duitsers achter je op de Autobahn.

In het eerste jaar verkocht Nissan veel GTI-R's maar helaas behaalde de auto in het WRC nooit het succes dat de Japanners er van verwachtten. In twee seizoenen werden er negen races gereden, met een derde plek als beste resultaat. Na het tweede seizoen hield Nissan het voor gezien en in 1994 kwam er ook een einde aan de productie van de snelste Sunny ooit. Hoeveel exemplaren er precies van gebouwd zijn, is niet helemaal duidelijk; wereldwijd zijn er tussen de 12.000 en 15.000 verkocht. In Europa is de teller waarschijnlijk nooit de 1.000 exemplaren gepasseerd.

Rallycoureur Stig (ja, echt) Blomqvist laat zien hoe het moet: