Menu
In 1990 kwam Nissan met een nieuwe generatie van de Sunny. Een auto waarmee Nissan nogal veel beloofde voor de Europese markt. Of hij dat ook waar kon maken, zochten we in AutoWeek 8 van 1991 uitgebreid uit.
De Nissan Sunny was in de jaren 80 en dan vooral aan het einde van dat decennium een enorm verkoopsucces voor Nissan. Hier in Nederland gingen er in topjaar 1987 maar liefst 17.341 Sunny's de showroom uit. Daarmee had Nissan met alleen de Sunny al een marktaandeel van dik 3 procent te pakken. Dat een volledig nieuwe generatie dan ook grote schoenen te vullen had, was wel duidelijk.
Voor de Sunny die in 1990 aan het grote publiek werd getoond, ging Nissan dan ook secuur te werk. Het idee was dat de auto vanwege zijn enorme succes in Europa nóg meer op die markt toegespitst moest worden. 'Onze' Sunny kwam begin 1991 in de showroom te staan en toen het plastic nog amper van de stoelen was, gingen we ermee Europa door, om hem eens langs z'n directe concurrenten te leggen.
Het aanbod van de Europese merken was op dat moment ook niet voor de poes. De Sunny moest zich in deze 'Eurotrip' bewijzen tegen de Volkswagen Golf, de Renault 19 en de Fiat Tipo. Met de Golf II, die toen toch al aardig op z'n retour was, gooide Volkswagen nog steeds hoge ogen in de verkoopcijfers en hield het nog de naam hoog dat 'Duitse auto's niet rammelen'. Ook Renault bewees met de 19 nog altijd een interessante compacte middenklasser te bieden, die bovendien ook goed stuurde. De Fiat Tipo blonk vooral uit qua ruimte. Geduchte tegenstanders dus.
Een rit door Europa met de Sunny bracht 'm langs de thuisbases van de drie gekozen tegenstanders. Hoewel de Sunny veruit de nieuwste van dit stel was, werd de testredacteur van dienst onderweg al duidelijk dat hij niet direct veel jaloerse blikken zou veroorzaken. "Niemand keurde de Sunny een extra blik waardig. Hij zit er modern uit, maar een door de windtunnel gedicteerd uiterlijk is meestal alles behalve karakteristiek. Bij de Duits-Zwitserse grens vroeg een bewakingsbeambte of we met de nieuwe Golf op pad waren."
De Sunny naast de Tipo, bij de Fiat-fabriek in Turijn.
De Sunny overtuigde echter vooral degene die achter het stuur zat. Vooral z'n strakke en typisch Japanse versnellingsbak beviel de testredacteur erg goed. Ook met de afwerking en het moderne dashboard zat het wel snor. Iets dat ook de fabrieksmedewerkers van Fiat opviel, die de Sunny mochten vergelijken met hun eigen Tipo. Qua ruimte vonden ze de Sunny niet veel, maar de afwerking, kwaliteit en - vooral bij de jongere medewerkers - ook de lage zitpositie viel in de smaak. Ondanks hun trots, konden de Italianen de poging van Nissan wel waarderen.
Vervolgens was het tijd voor een ritje richting Frankrijk. Vanuit Turijn via Lyon reden we terug omhoog richting Parijs, waar op het circuit van Monthlery een Renault 19 klaarstond voor een stevig potje sturen. Zowel een ronde over het circuit als een aantal slalommen hoorde bij de rijtest. De toch al een paar jaartjes oudere Renault 19 maakte hier wel een betere indruk. Die was wat straffer geveerd en had bovendien minder last van onderstuur. Het rijgedrag van de Sunny was vergeleken met de Renault 'probleemloos en neutraal', maar minder overtuigend. Meer op comfort gericht, al ging het sturen op lage snelheden dan weer wat aan de zware kant om zaken als uitparkeren echt moeiteloos te laten verlopen.
Tenslotte reden we met de Sunny verder terug richting huis, althans, met een omweg langs onze oosterburen. De laatste bestemming was Wolfsburg, thuishaven van Volkswagen. Daar stond een Golf klaar om z'n meerwaarde ten opzichte van de Sunny te bewijzen. Hoewel de Sunny duidelijk moderner en verfijnder was dan de inmiddels vrij oude Golf II, ging het in dit geval om het sterkste punt van de Golf: z'n bouwkwaliteit. Op een klinkerweg werden de twee op snelheid gejaagd om eventuele piepjes, kraakjes en rammeltjes te ontdekken. De Sunny deed niet onder voor de Golf, in beide auto's was het stil. Alles in de Sunny zat netjes en solide in elkaar, duidelijk beter dan bij de vorige.
Al met al keerden we huiswaarts met een goede indruk van de Sunny. Hij was beter dan z'n voorganger, misschien wel wat weinig karakteristiek qua uiterlijk en rijden, maar al met al een hele goede auto. "Hij is niet zo uitgesproken als z'n Europese rivalen, maar is wel perfect op onze Europese markt toegesneden." Er werd 'm dan ook een succesvolle toekomst toegedicht. In Nederland bleek dat in de jaren die volgden aardig te kloppen. In 1991 gingen er 12.286 over de toonbank, gevolgd door 11.118 in 1992. In 1993, 1994 en het laatste jaar, 1995, vielen de verkopen relatief echter wel wat terug, maar met 5.000 stuks in 1995 kende de Sunny een prima afscheidsjaar. Daarna nam de Almera het stokje over.
De discussie is gesloten.
Reageren is niet meer mogelijk.
