Weblog Joost - Gemeente, ontwikkel een beleid voor laadpalen!

Afgelopen week trok een nieuwsbericht mijn aandacht. Met name in Nieuw-Vennep (gemeente Haarlemmermeer) is de situatie op gebied van openbare laadpalen schrijnend, als we NH Nieuws mogen geloven. Bewoners van enkele wijken moeten dringen om een plaats bij een laadpaal te bemachtigen (die blijkbaar één aansluiting per paal hebben). Geregeld moeten ze het enkele blokken verderop proberen. Je zou zeggen dat ze dan beter een nieuwe kunnen aanvragen. En daar blijkt de schoen te wringen, volgens het bericht. Er zou namelijk beleid moeten worden gemaakt in de gemeente Haarlemmermeer. Op de website van de gemeente staat wel vermeld dat je geen laadpaal kunt aanvragen, aangezien de gemeente op basis van verschillende criteria zelf bepaalt of en waar nieuwe laadpalen komen. Kijk je dan op de kaart van MRA-Elektrisch die in de regio de laadpalen bijhoudt die operationeel en gepland zijn, dan lijkt vooral de nieuwbouwwijk Liquenda achter te lopen: een redelijk bescheiden aantal laadpalen is daar ingepland.

Het gaat dus niet altijd goed met het beleid voor laadpalen en dat wijst op een problematiek waar een gemeente mee kan worstelen. Immers: het aantal elektrische auto's neemt snel toe. In het beeld van velen komen die als leaseauto vooral terecht bij mensen die een oprit hebben, en daarmee in principe op eigen grond de auto kunnen opladen. Op sommige plaatsen wordt dan ook gesproken van 'Tesla-wijken': nieuwbouwwijken waar veel woningen staan met eigen opritten én waar het gehalte aan elektrische leasebakken bovengemiddeld is. Ik kan me goed voorstellen dat een ambtenaar die iedere dag op zijn Gazelle naar zijn bureau fietst zo'n idee heeft. En dus ervan uitgaat dat het zo'n vaart niet zal lopen en dat het met de vraag naar openbare laadpalen wel goed zal komen. Echter, moet een dergelijk beeld van een elektrische rijder niet worden bijgesteld? En daarmee het beleid dat de plaatsing van openbare laadpalen regelt?

Een gemeente die reactief bezig is met de plaatsing van laadpalen is denk ik niet op de goede weg. De doorlooptijd van de plaatsing van een openbare laadpaal kan enkele maanden zijn. Immers: je moet kijken naar de (verwachte) vraag, mogelijke aansluitingen, beschikbare parkeerplaatsen (immers: een laadpaal neemt vaak een reguliere parkeerplaats weg), mogelijkheden voor laadpleinen en het benutten van lantarenpalen als laadpaal. En de toekomstige vraag inschatten. En dan moet de plaatsing nog worden uitgevoerd. Kortom: een proactief laadpaalbeleid is broodnodig. In een wijk in mijn woonplaats wordt bijvoorbeeld de infrastructuur vernieuwd: riolering, bestrating en dergelijke. Je zou dan denken dat gelijk laadpalen worden ingetekend. Dat lijkt niet het geval te zijn. En in nieuwbouwwijken zou je denken dat laadpalen meteen worden 'meegenomen'. Als ik dan kijk naar  nieuwe wijken als Weespersluis in Weesp (tegenwoordig gemeente Amsterdam) waar de huizen al worden gebouwd, zie ik daar geen openbare laadpunten ingetekend op diezelfde kaart. Nul. Of komen er er alleen maar huizen met een eigen oprit? Volgens de planning zijn daar ook rijwoningen en appartementen voorzien. Die bewoners zullen een laadmogelijkheid voor een elektrische auto op prijs stellen. En anders degenen die op bezoek komen wel. Immers, die rijden ook steeds vaker in een elektrische auto.

Wat me ook verbaast is dat er in verschillende gemeenten (grotere) parkeerplaatsen zijn, ook bij winkelcentra, zonder laadpunten. Juist daar zou je gemakkelijk én toegankelijk meerdere laadpalen kunnen plaatsen. Voor mensen die in het centrum wonen (die hebben immers vaak geen eigen oprit of een appartement met laadmogelijkheid) én de bezoekers die van verder komen. Daarmee stimuleer je ook de lokale economie.

Want komen er meer elektrische auto's? Dat verwacht ik zeker. De eerder genoemde leaserijder moet nu al vaker voor een elektrische bolide kiezen (omdat hij of zij simpelweg geen andere keuze krijgt). En voor de toekomst zijn er plannen om zakelijke rijders alleen maar uit elektrische auto's te laten kiezen. Dan de particuliere rijder. Die wordt met subsidies en bijvoorbeeld vrijstelling van wegenbelasting gestimuleerd te kiezen voor een auto met een stekker. Zowel nieuw als tweedehands. Gezien de snelheid waarmee de subsidie wordt vergeven (binnen pakweg een halfjaar is de pot leeg, zowel voor nieuwe als voor tweedehands elektrische auto's) zorgt ook dit voor een groter aantal elektrische auto's op straat. En komen die alleen terecht bij mensen met een eigen oprit ? Ik denk het niet. Hier begin je dus al met een achterstand.

Een gemeente moet dus nú nadenken over hoe in de toekomst het opladen van elektrische auto's in z'n werk moet gaan, ook buiten de opritten van woningen. Veel inwoners en hun bezoekers zijn  afhankelijk van laadpunten langs de weg. De beweging dat er steeds meer elektrische auto's komen, is alles bij elkaar al een jaar of tien aan de gang. Dat kun je geen nieuwe ontwikkeling' 'meer noemen. Ik daag de gemeenten uit om creatiever te denken bij de ontwikkeling van een beleid voor laadpalen. Maak gebruik van (lantaarn)palen als startpunt voor een laadpunt. Eventueel met een zonnepaneel. Plan ze op grotere parkeerplaatsen, zeker in winkelcentra. En maak het mogelijk dat bewoners een kabelgoot door het trottoir kunnen leggen, zodat ze ook zonder oprit voor hun huis kunnen laden met 'verlengde aansluiting' (zonder direct de openbare parkeerplaats te claimen). Of creëer laadpleinen met snelladers.

Natuurlijk. Nog lang niet iedereen rijdt elektrisch. Maar heersen is vooruitzien. Je maakt als gemeente veel mensen blij door actief mee te werken aan de mogelijkheid om de auto (en motorfiets!) van de toekomst van stroom te voorzien. Eigen inwoners maak je blij, zowel als hun bezoekers.