Respect
14
Terug uit Tokio bracht ik op Schiphol een bezoekje aan een vestiging van een Amerikaanse hamburgerketen. En na bijna anderhalve week te zijn toegelachen en toegebogen en met een zeker respect te zijn behandeld, was het weer ontnuchterend om opnieuw kennis te maken met de gastvrijheid die veel van dit soort tenten in ons land hebben. Je aankijken als je je bestelling doet is moeilijk, verstaanbaar praten is te veel gevraagd en dankjewel kan er al helemaal niet af als je voor 15 euro handel afrekent. Het is helaas een groot verschil in mentaliteit die je niet alleen in de horeca merkt, maar ook in het verkeer. Ik roep dus op tot wat meer hoffelijkheid en respect. Het klinkt heel Postbus 51-erig, maar laat eens iemand voor, probeer niet elk gat zo snel mogelijk dicht te rijden, wacht rustig af als iemand z'n auto in een parkeervakje probeert te proppen. Want we zijn zo langzamerhand met z'n allen wel erg geneigd om altijd vooraan te willen zijn of te denken dat we de enige zijn. Tel gewoon zo af en toe even tot drie.
Damiaan Hage
Columnist/schrijver
AutoWeek en Damiaan kwamen in 1997 samen. Als student van de School voor Journalistiek bemachtigde hij een stageplaats op de redactie en een kwart eeuw later zijn ze nog steeds onafscheidelijk. Hoewel de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat hij in 2008 voor 8 jaar een overstap maakte naar de motorjournalistiek. Maar z’n hart bleek toch echt bij de auto’s en AutoWeek te liggen, dus in 2016 keerde hij terug op het oude nest. Z’n eerste auto was een knalrode Citroën Saxo VTR en hoewel hij nog altijd een Citroën bezit, is z’n dagelijks vervoer een Skoda Enyaq iV 80. Als hij niet in een van de testauto’s rijdt, natuurlijk.
