Test - Waterontsmetters voor een camper

Drinkwatertanks in campers hebben onderhoud nodig. Blijft dit achterwege, dan ontstaat er bacterie- en algengroei. Onsmakelijk en ongezond, want bacteriën en algen scheiden soms giftige stoffen af. Gelukkig zijn er middelen op de markt die dit probleem aanpakken. Een aantal daarvan is door onze Duitse collega’s in oktober 2018 en 2019 getest. Sommigen deden hun werk goed, waterontsmetters voor een camper waren hun geld niet waard. We bekijken het effect over een periode van acht maanden.

Langer werkende waterontsmetters

Een zware beproeving. De grootste winst boekte het ‘ontsmettingskraantje’ van Lilie. Die verminderde de hoeveelheid ziektekiemen van 1.000/ml in de eerste test tot 110/ml nu, wat overigens nog steeds te veel is. Bij dit systeem dachten we aanvankelijk dat het zilver als werkzame stof werd gebruikt. In werkelijkheid functioneert het met een keramisch filter en ‘Bio-Electro-Deposit’ (natuurlijke elektrische stroom). Dat verklaart het matige resultaat overigens nog steeds niet. 

Tweede test waterontsmetters voor een camper beter dan eerste

De meeste ziekteverwekkende stoffen troffen de onderzoekers van SGS Institut Fresenius weer aan in monsters van Dr. Keddo’s Silberkugel en in zout water, dat als kennerstip te boek stond. Ondanks de langere inwerktijd en regelmatig mengen waren de meetwaarden hier 5,5 keer slechter dan zou mogen. Opvallend is wel dat enkele producten, Secosan uitgezonderd, betere resultaten tijdens de tweede test lieten zien dan bij het eerste onderzoek. Bij Katadyn en WM Acquatec was dat niet mogelijk, want die scoorden al het maximum. Minder dan nul kan niet. Bij deze merken is nogmaals aangetoond dat hun producten een optimale bescherming bieden; ook als de camper maandenlang niet wordt gebruikt, maar in een vorstvrije stalling heeft gestaan.

Drinkwater: regels en voorschriften

Nederlands drinkwater behoort tot het veiligste dat er is. Er zijn strenge voorschriften met betrekking tot toegevoegde stoffen en het productieproces wordt scherp in het oog gehouden. Wie daar meer van wil weten, kan naar www.drinkwaterplatform.nl/wet-en-regelgeving-rond-drinkwater surfen. De hulpstof zilver die in ontsmettingsmiddelen het meest wordt toegepast, maakt dat de behandelde vloeistof niet langer aan de term ‘drinkwater’ voldoet. Waterstofperoxide is wel toegelaten, maar niet te hoog.

Conclusie

Waterconservering is jammer genoeg een vrijplaats voor sjoemelaars: het aantal onvoldoendes is veelzeggend. Dat bevestigt deze test met acht maanden tussentijd. Wat hij ook laat zien: er zijn merken die ook op langere termijn goed blijven scoren.

Zo hebben we waterontsmetters voor een camper getest

De proefopstelling is na een eerste test in oktober 2018 blijven staan. Jerrycans met 10 liter inhoud deden dienst als drinkwatertanks. Zo simuleerden we de situatie aan boord van een camper. Ze werden eerst met kraanwater uitgespoeld en daarna gevuld. Vervolgens werden de ontsmettingsmiddelen volgens de gebruiksaanwijzing van de fabrikant toegevoegd. Tot slot hebben we de jerrycans stevig door elkaar geschud. De doppen zijn er slechts losjes opgedraaid. De volgende dag hebben we de helft van het water uitgeschonken, zodat er ruimte voor lucht in de jerrycans ontstond. Zo is het ‘ademen’ van de watertank in een camper nagebootst.

Na een week hebben we van het water uit elke jerrycan een monster genomen en dit ter analyse naar SGS Institut Fresenius gestuurd. De metingen vonden plaats volgens de voorschriften die de overheid hanteert als het om drinkwater gaat. De onderzoekers stelden vast hoe ziekteverwekkers zoals Escherichia coli, coliforme kiemen, Enterokokken, Pseudomonas aeruginosa en algemene bacteriën zich bij 20 en 36 graden Celsius ontwikkelen. Laatstgenoemde vermenigvuldigen zich bij die temperatuur als ze in het menselijk lichaam belanden.

Na de eerste bemonstering zijn de jerrycans gedurende acht maanden in een donkere kelder bewaard, waar een temperatuur van 14 tot 20 graden heerste. Eén keer per week werden ze heen en weer geschud. Ook nu waren de doppen slechts licht vastgedraaid. In april 2019 hebben we wederom monsters genomen en die naar SGS Institut Fresenius gestuurd. Deze meetresultaten vind je terug in het testoverzicht.

De kenner zegt: ‘Nodig geen ziektekiemen aan boord’

Hans-Wilhelm Ehlers, camper-expert uit Lamstedt (Nedersaksen): Op sommige campings en camperplaatsen hangt dezelfde slang al jarenlang in de zon. Aan de binnenkant is in de tussentijd een glibberige slijmlaag ontstaan. Wie met zo’n slang water tankt, haalt talloze ziektekiemen in huis. Maar wie denkt dat het ontsmettingsmiddel bij een nieuwe camper wel achterwege kan blijven, zal al gauw een vies luchtje ruiken als hij water tapt. 

Echt schoon? Wie zekerheid wil, gebruikt alleen zijn eigen vulslang en laat het water uit de kraan eerst even doorstromen.

Waterontsmetters voor een camper naast elkaar

* Grenswaarde = 0, ** Grenswaarde 100/ml, *** Geen zilver aangetroffen, misleidende reclame

Boordeling: * slecht, ** matig, ***redelijk, ***goed, *****uitstekend