Volvo XC70 D5 Summum (2008)

Met 21 centimeter grondspeling staat de XC70 beduidend hoger op de poten dan donorauto V70, maar dat is niet het enige waaraan je hem herkent. Net als z'n voorganger is hij flink 'opgeruigd'. De kekke outdoorkleding is echter net even wat chiquer geworden. De donkere kunststof beschermpanelen aan de zijkanten en op de bumpers zijn minder prominent aanwezig en bovendien afgewerkt met fraaie aluminiumkleurige details.

Geen overbodige poespas
De cockpit van de XC70 ziet er onberispelijk uit. Een rustgevende werkplek, waar afgeronde vormen en prettig aanvoelende materialen de boventoon voeren. Overbodige poespas ontbreekt. Zo heb je slechts twee klokken voor je neus en schuift het kleurenscherm van de navi op afroep uit de bovenkant van het dashboard. Het scherm is tevens gekoppeld aan de (optionele) achteruitrijcamera.

De bediening van de navigatie, met knoppen aan de achterkant van het stuur, kunnen we niet echt handig vinden. Volvo heeft ervoor gekozen om voor de andere systemen aparte knoppen te monteren, maar het zit allemaal heel doordacht en mooi in elkaar.

De stoelen zijn comfortabel en bieden voldoende steun. Omdat je hoger boven het asfalt zit dan in een gewone V70, krijg je toch een beetje een offroadgevoel.

Het optionele Blind Spot Information System (BLIS) waarschuwt je met een bescheiden lampje bij de buitenspiegels of er zich een object in de dode hoek bevindt; werkt prima. Ook een extra is het Collision Warning System, dat bij een pakket hoort waarin ook adaptieve cruisecontrol zit. Een radarsensor achter de grille bewaakt de afstand tot de voorligger en als er een botsing dreigt, word je door een fel, rood knipperlicht gewaarschuwd. Tegelijkertijd worden de remmen alvast op scherp gezet. Gelukkig kun je het systeem met een druk op de knop uitzetten, want we worden regelmatig gewaarschuwd terwijl er eigenlijk nog niks aan de hand is. Aan de andere kant hebben we een paar keer een situatie meegemaakt waarin we, als we écht hadden zitten slapen en hadden moeten reageren op het systeem, met grote waarschijnlijkheid te laat zouden zijn geweest en met een grote klap op onze voorligger waren geëindigd. Maar goed, dan heb je altijd nog de hele batterij plofzakken, waaronder verlengde gordijnairbags, en het Whiplash Protection
System die het leed verzachten.

Rumoerig
De D5-motor in de XC70 verdeelt 185 pk en 400 Nm over de vier wielen, maar doet dat pas bij relatief hoge toerentallen. Daardoor klinkt hij soms wat rumoerig. Ook mocht ook de Geartronic automaat wel wat sneller en adaptiever zijn. Onze testauto is uitgerust met een actief onderstel met de naam 'Four-C', een onderdeel van het Active Driving Linepakket. Het Four-C systeem kent drie voorkeursmodi. Daarmee wordt echter louter de demperkarakteristiek beïnvloed en niet de wagenhoogte. Zelfs in de stand 'Sport' of 'Advanced' voelt de XC70 nog relatief comfortabel aan. Daar is niks op tegen; de auto stuurt uitermate gedegen, maar gekoppeld aan het hogere zwaartepunt heeft de Volvo op asfalt wat rolneigingen om de lengteas.