Volvo C70 Convertible T5 (2003)

Voordat je de kap kunt openen moet je de C70 Convertible stilzetten, de automaat in de P-stand zetten en de handrem aantrekken. Pas dan kun je met een druk op de knop gaan genieten van de zon. In de Volvo verzinkt het dak in een aparte ruimte in de kofferbak en dat kost je dus bagageruimte. Maar goed, daar koop je hem ook niet voor. Met de Volvo kun je bij een snelheid van 140 nog comfortabel open rijden. Tenminste, als je voorin zit, met de achterpassagiers heeft de wind vrij spel. De Volvo biedt in de breedte redelijk wat plaats aan z'n achterpassagiers. De ruimte bij de schouders is echter beperkt, maar dat komt door de ronding van de achterkant. Een systeem van uitklappende rolbeugels en straktrekkende gordels behoedt de Volvo-inzittenden in het geval van een koprol voor het ergste. De fraai aangeklede Tourer-versies van de C70 zijn van alle gemakken en luxe voorzien, zoals verwarmde stoelen, leren bekleding en een elektrisch te bedienen kap.De Volvo-zetels hebben prettig lange zittingen, maar je zit wat hoog en dat voelt afstandelijk aan. Het dashboard oogt ouderwets, maar ook chic. De grote schakelaars van het instrumentenpaneel doen ouderwets aan, de boardcomputer bedien je met een draaiknop en niet vanaf een hendel, maar simpel is het wel.
 

Beheerst
Een cabrio koop je niet om rubbersporen te trekken, maar vermogen komt altijd wel van pas. De C70 Convertible deelt de techniek met de stoere S70. Ook in de cabrio weet je je daardoor altijd gesteund door een soepele turbomotor. Je kunt kiezen uit drie motoren, een 2.0 turbo met 163 pk, een 2.4 turbo met 193 pk en de 2.3 turbo met 240 pk die wij reden. Wat een onverzadigbare beul is dat, en hij klinkt daarbij formidabel! De vijfcilinder maakt de C70 razendsnel, de snelheidsmeter kruipt tot over de 250 km/h, maar de fabriek geeft een top van 230 km/h op. De minste beweging van de gasvoet volstaat al voor een heftig reagerende neus en banden die beginnen te zoeken naar grip, de acceleratie is werkelijk verbluffend! De voortrein kan al dat geweld nauwelijks aan. Nu houden we best van een verzetje, maar toch twijfelen we aan het nut van zo veel vermogen in de C70 Convertible. Die T5 is zo wild. Met de bescheiden 2.4T komt de auto echt beter tot zijn recht. De automaat heeft geen sportstand en reageert te
nerveus op de rechtervoet.
 

Stijver
Daarbij komt nog dat de koets van de C70 echt slap is en heftig tordeert in bochten en over oneffenheden. De voorwielophanging mist raffinement, je hoort de voortrein klapperen op een slecht wegdek. Dat de auto constant in beweging is, voel je ook in het stuur, dat overigens te sterk bekrachtigd is. We mogen het de C70 niet al te zeer aanrekenen want de auto loopt al wat jaartjes mee. Maar ook in het verleden stelden we al vast dat de koets duidelijk stijfheid tekort komt. En de geluidsisolatie doet dat ook, want met de kap dicht blijft de auto rumoerig. Boven de 150 km/h moet je met stemverheffing tegen je medepassagiers praten. De C70 Convertible is nog steeds een auto die schoonheid en klasse uitstraalt, en hij heeft een fraai interieur, maar qua soliditeit en rijeigenschappen kan hij niet meer tippen aan moderne cabrio's.