Volkswagen Golf Variant 1.6 Trendline (1999)

Als je het oog hebt laten vallen op een Golf Variant is er flink wat keus. Aan de onderkant van het programma vinden we de 1.4 basis met 55 kW die zo'n f 37.400 kost. De Variant 1.6 Trendline die wij reden komt op zo'n f 41.300; iets meer motor, iets meer uitrusting dan het basisniveau.
De Variant heeft een 1.6 viercilinder onder de kap: een vierpitter van 74 kW/100 pk en 145 Nm. Daarmee haalt hij een top van 188 km/h. De fabriek geeft voor 0-100 11,9 s op. Wij kwamen daar met 13,7 tellen niet echt in de beurt. Nu was de Golf Variant 1.6 die wij te leen hadden niet zo'n wakker exemplaar. Het verbruik was met 1:12,3 heel netjes. Ook bij de geluidsmetingen kwam hij goed uit de bus; 67,5 en 70 dB bij 100 en 120 zijn nette waarden.
Onder het afdekzeil achterin heeft de Golf Variant een inhoud van 485 liter. En het bagagecompartiment is ook keurig regelmatig van vorm. Het laadvermogen is voorbeeldig. Wanneer er vijf personen met een gewicht van 75 kilo elk aan boord zijn, mag er in de Golf nog 217 kg bagage mee.
En de variatiemogelijkheden? De Variant krijgt een achterbank mee, waarvan de rugleuning ?n zitting in ongelijke delen omklapbaar zijn. Met alles weggeklapt, bereikt de bagageruimte van deze combi een volume van 1470 liter. Opvallend is hoe strak en netjes alles achterin is afgewerkt; de bekende Duitse degelijkheid.

Geen extra's
Een Golf Trendline is geen instapmodelletje. En al was het dat wél; ABS, twee airbags en zij-airbags zijn altijd standaard. Maar voor andere leuke zaken is het bijbetalen. Een airco komt op f 2.215. De boordcomputer en de centrale portiervergrendeling zitten in een pakket, samen met een inklapbare sleutel en alarm; prijs f 1.050. Elektrisch verstelbare - en verwarmde - buitenspiegels en elektrisch bedienbare portierramen voor en achter? Onderdeel van het Comfort-Electric-pakket à f 1.200. Zijn we dus nogeens 4,5 mille verder, dat loopt lekker op. Nou ja, lekker...
Wat betreft aankleding van het interieur, is er op de kwaliteit niks aan te merken. We komen in de Variant het bekende Golf-dashboard en instrumentenpaneel tegen, met een stevige middenconsole die een duidelijke afscheiding vormt tussen het domein van de bestuurder en het bijrijdersdeel. De combinatie slaagt erin tegelijk eenvoud en klasse uit te stralen. Bijzonder blijven de in het donker geheimzinnig blauw oplichtende instrumenten. Zoals we dat van VW gewend zijn, is het leefgedeelte uitgevoerd in donkere tinten. Dat gold ook voor de stoelbekleding van onze testwagen. Maar, we moeten eerlijk zijn, wie wat meer kleur wil kan door VW op z'n wenken bediend worden. De VW-zetels? stevig tot hard natuurlijk. En niets mis met de zijdelingse steun. Zeker niet bij de 'Trendline' die standaard sportstoelen meekrijgt.
De Golf Variant biedt flinke vakken in de portieren en nog wat ruimte onder de radio en in de buurt van de handrem. Achterin een redelijke hoeveelheid plaats voor de onderdanen en genoeg centimeters tussen kruin en dak. Vroeger kon je er vergif op innemen dat Duitse auto's hard geveerd waren en Franse auto's comfortabel. Maar voor Volkswagen gaat dat niet meer op. De Golf is wel een 'harde' auto, in de zin van stevig, maar hij combineert die stevigheid met souplesse. Voor de wielophanging heeft VW een afstemming gevonden tussen stevig en soepel, die soms een beetje in de richting gaat van weekheid, inclusief een lichte neiging tot deinen. Dat heeft z'n voor- en nadelen. Over slecht wegdek vervoert de Variant z'n inzittenden verrassend comfortabel, maar in bochten helt hij wat meer dan gemiddeld over. Maar dat hoeft geen beletsel te zijn om in rap tempo door de bocht te gaan. In overeenstemming met het soepele karakter van de VW is z'n nogal licht, maar wel exact werkende besturing. Niet zo heel soepel, eerder wat stug, laat de pook zich verzetten. Maar hij gaat wel trefzeker door het schakelpatroon.
Terug naar het begin van dit verhaal. De Golf Variant 1.6 Trendline is inderdaad stevig geprijsd, maar daarvoor krijg je wel kwaliteit - en geheid een goede inruilwaarde later.