Volkswagen Golf 2.0 TSI GTI (2009)

De Golf VI GTI wijkt op weinig punten af van zijn voorganger; het zijn vooral de koplampen en de achterlichtunits. De door Walter De'Silva ontworpen koets oogt wat strakker en gelikter dan die van de vorige Golf. Traditioneel draagt de GTI maar heel beperkt uit dat hij een snelle jongen is. Details maken echter duidelijk dat we met een snelle representant van de Golf-reeks van doen hebben, zoals een grille met honingraatmotief en een subtiele rode sierstrip. En  bescheiden skirts. Verder heeft de Golf GTI dichter tegen het asfalt aan getrokken bumpers voor en achter. De achterbumper herbergt zowel links als rechts een uitlaatpijp.

In het interieur zet Volkswagen de aloude GTI-traditie subtiel voort. De bekleding van het zitmeubilair heeft namelijk een ruitjesmotief. Het GTI-dashboard toont iets minder kaal dan dat van andere Golfs, maar dat is vooral te danken aan de extra knoppen in de middenconsole

voor het optionele navigatiesysteem en aan het geprofileerde, met leer beklede stuurwiel, waarvan de onderzijde afgeplat is. Het ligt lekker in de hand en ziet er sportief uit. De aluminium pedalen en voetsteun verlenen wat extra sportiviteit.

In technisch opzicht zijn er veel overeenkomsten met de vorige GTI. Op het eerste gezicht lijkt het alsof de fabriek gewoon een andere chip heeft toegepast in de direct ingespoten motor, waardoor hij nu geen 200 pk, maar 210 pk levert. Er is echter meer aan de hand. De vermogensstijging is namelijk mede te danken aan de montage van andere zuigers en zuigerveren en een nieuwe brandstofpomp. Van de vermogensstijging merk je overigens nauwelijks iets. Het is Volkswagen er meer om te doen geweest het verbruik en de uitstoot van de GTI terug te dringen.

Hazewindhond

Volkswagen houdt vast aan de filosofie dat een GTI ook voor alledaags gebruik goed inzetbaar moet zijn. Dat heeft als consequentie dat de auto minder puur overkomt, maar voor 210 pk hoef je je allerminst te schamen; de GTI is er snel genoeg mee. Hij sprint van 0 naar 100 km/h in 7,4 seconden. Bovendien wordt het vermogen zo netjes, zo geleidelijk op het asfalt gebracht, zonder turbogat of nukkig gedrag, dat je amper in de gaten hebt dat je er als een hazewindhond vandoor gaat. De GTI compenseert hetgebrek aan beleving van de viercilinder met z'n mooie 'getunede' uitlaatsysteem, dat een lekker donkere brom en plofjes produceert als je het gaspedaal loslaat.

De testauto heeft het tegen meerprijs leverbare adaptieve dempersysteem Dynamic Drive Control. Dat geeft je de keuze tussen een comfortabele of sportieve afstemming van de schokdempers. Maak je geen keuze, dan bepaalt de elektronica aan de hand van de omstandigheden zelf hoe hard de demping moet zijn. Een andere nieuwigheid is XDS, dat een doorslippend binnenste voorwiel geleidelijk afremt in de bocht. Het effect is dat de voortrein

bij een stevig potje sturen rustig blijft en dat je minder onderstuurreacties ervaart. In communicatieve zin stelt de besturingsinstallatie van de Volkswagen teleur. Het stuurwiel laat zich weliswaar zwaar genoeg verdraaien, maar geeft te weinig informatie prijs. Het geheel doet net te kunstmatig en enigszins wollig aan.