Toyota Proace Verso (2018) - Test

De MPV heeft in Nederland goede jaren gehad en aan het begin van dit millennium was het model net zo populair als de SUV nu. In alle klassen kon je wel een MPV-achtige krijgen. Inmiddels is dat type auto een beetje in de vergetelheid geraakt en bij de meeste merken ook uit het aanbod verdwenen. Zo gaat dat met trends – die komen en gaan. Maar sommige mensen hebben nu eenmaal een auto nodig met écht veel ruimte, en echt veel volwaardige zitplaatsen en dan is het zoeken naar een speld in een hooiberg. De meeste merken geven niet thuis en vaak ben je dus aangewezen op een ‘verbouwde bestelauto’. Nu klinkt die aanduiding ietwat oneerbiedig, maar het is wel wat er aan de hand is en de geteste Toyota Proace Verso is daar een mooi voorbeeld van. Als basis dient de Proace, de bestelauto die Toyota samen met Citroën (Jumpy) en Peugeot (Expert) op de markt brengt en die wordt aangekleed als personenauto. Het resultaat: de ruimste wagen die we in tijden reden.

HOGE ZIT

Laten we even beginnen met een minicursus Proace herkennen. De Proace is beschikbaar in drie maten: als eerste een heel compacte, met verkorte wielbasis die min of meer moet concurreren met de Volkswagen Caddy. Dan is er een middenmaat met langere wielbasis, maar zonder al te veel overhang achter en er is een Longversie en die heeft die lange wielbasis én een flinke overhang. Dat is de auto die we hebben getest, uiteraard in personenuitvoering die dan dus Verso heet en op ‘geel’ kenteken staat met acht zitplaatsen (2+3+3) én minimaal 980 liter bagageruimte.

Voor de Compact- en Medium-versies is er geen motorenkeus, je krijgt altijd de 1,5-liter diesel met 120 pk in combinatie met een handbak. Voor de lange versie is er meer keus, want naast die 1.5 met 120 pk is er ook een 2.0 diesel met 150 pk of een 2.0 D-4D met 177 pk. Die laatste heeft standaard een automaat. Tegenwoordig een achttraps, maar wij reden hem met zestraps. Over de aandrijflijn straks meer.

Laten we beginnen bij het interieur, want dat is het belangrijkste als je zo’n auto koopt. Voorin twee stoelen met flink wat ruimte ertussen, omdat de bestelauto ook is te krijgen met een driezitsbank voorin. De auto doet daar heel ruimtelijk aan, want de ruiten zitten lekker laag, je kunt als bestuurder je linkerarm makkelijk laten rusten in het portier. De hoge zit zullen veel mensen ook waarderen, maar het feit dat de passagiersstoel niet in hoogte is te verstellen, kan betekenen dat iets kleinere mensen niet met hun voeten bij de grond kunnen. De bestelautoachtergrond heeft als bijkomend voordeel dat het werkelijk barst van de opbergmogelijkheden: twee ruime dashboardkastjes, een afsluitbaar vak boven op het dashboard en grote vakken in de portieren. Het hoeft geen rommeltje te zijn in je Proace.

DUBBELE MIDDENKLASSER

Via een schuifdeur aan de rechterkant krijg je toegang tot de tweede en derde rij die in beide gevallen bestaan uit een losse stoel en een tweezitsbank. Maar alle zitplaatsen zijn even groot, de middelste wordt er dus niet tussen gepropt op een versmalde stoel. De stoelen hebben allemaal een verstelbare leuning en zijn verschuifbaar om meer of minder bagageruimte te creëren. Het zijn geen kinderzitplaatsen, maar ze zijn echt ruim genoeg voor volwassenen. De zitting en de leuning zijn eigenlijk even groot als die van de voorstoelen. Achter op die voorstoelen zitten twee klaptafeltjes, onder de passagiersstoel zit een 220v-contactdoos en er zijn diverse 12v-aansluitingen.

De testauto was voorzien van leer in een opvallende kleurcombinatie, maar dat is een optie. Degelijke stof krijg je erbij. Het panoramadak is standaard op de Dynamicversie en in het plafond zitten voor de passagiers aparte ventilatieopeningen en is er een mogelijkheid om zelf de temperatuur te regelen. Vanaf het nieuwe modeljaar hebben de Dynamic-versies ook aan de linkerkant een schuifdeur, trouwens. De gigantische achterklep geeft wat beschutting bij een regenbui, dat is een mooi voordeel. Maar je moet wel zorgen dat je ruimte achter je auto hebt om hem te kunnen openen. Achteruit inparkeren richting een muurtje of paal moet je dus niet doen, want dan kun je niet bij je spullen. Overigens kan de ruit wel apart worden geopend, dat is handig als je iets kleins wilt inladen. De bagageruimte is minimaal 980 liter groot, zeg maar het dubbele van een middenklasser. Maar hij is gemakkelijk te vergroten door stoelen te verschuiven, neer te klappen of zelfs te verwijderen. Haal je alles eruit en stapel je tot het dak, dan kun je 4.900 liter bagage kwijt.

De materialen in het interieur verraden de afkomst wel een beetje. Geen softtouch afwerking van het dashboard, maar harder, robuust materiaal. Het multimediasysteem kennen we in grote lijnen van Peugeot en de belangrijkste functies zijn goed te vinden, maar het blinkt niet uit in logica voor de details zoals het kiezen van bluetooth-verbindingen. De rest van de standaarduitrusting is in orde, maar het is geen extreme weelde. Wie dat verlangt, kan de Executiveversie overwegen, die een zitplaats minder heeft, maar veel meer veiligheidsbewakers, een krachtiger audioinstallatie, stevige tafels, een massagefunctie op de voorstoelen en meer van dat soort extra’s. Het prijsverschil is wel bijna € 10.000 …

LANGE AFSTAND

De 2,0-liter Peugeot-diesel is een stille en soepele kracht. Hij heeft voldoende vermogen om goed mee te komen met het normale verkeer en op de autobahn kun je een kruissnelheid van 130-140 km/h goed vasthouden. De zestraps automaat is met ingang van het nieuwe modeljaar vervangen door eentje met acht verzetten. Hopelijk schakelt die net zo gemakkelijk als de zesbak, maar komt hij minder twijfelachtig van z’n plek.

Nu is inparkeren op de vierkante centimeter (en dat doe je nogal gauw met een auto van 5,30 meter) wel eens lastig als je met fluwelen voet wilt gas geven. Hoewel de buitenafmetingen serieus zijn, heb je daar alleen last van bij het zoeken naar een parkeervak. Verder is de Proace een zeer handelbare auto. De indirecte besturing is even wennen; je moet echt veel meer draaien dan bij een personenauto. De auto heeft het fijnste veergedrag wanneer hij wat beladen. Rij je hem alleen, dan is hij achter wat stoteriger en zijn verkeersdrempels niet zo fijn. Het weggedrag op de lange afstand is uitstekend; het is een prima auto om lange stukken mee te rijden. Hij ligt rustig op de weg en de motor kan het goed aan.

COMPROMISLOOS

Met een prijs die hard richting de € 70.000 gaat is het geen voordeelpakker. Wie dat te besteden heeft, kan kiezen uit talloze auto’s die beter rijden, meer uitrusting hebben, er opwindender uitzien en andere voordelen hebben. Maar het gaat bij de Toyota Proace Verso maar om twee dingen: ruimte en zitplaatsen. En daar scoort hij compromisloos z’n maximale punten. Daarnaast rijdt hij heel behoorlijk en is het gerieflijk aan boord.