Test: Hyundai Ioniq 5

Na een korte (vrij positieve) eerste indruk van de Ioniq 5 kunnen we nu voor het eerst wat langer met de auto op pad. De Hyundai is er overigens met twee accupakketten, 58 kWh en 73 kWh. Op de grote accu kun je dan ook vierwielaandrijving krijgen. Bij elektrische auto’s wil 4WD eigenlijk altijd zeggen dat er meer vermogen is, omdat er een extra elektromotor op de tweede as wordt gelegd. In dit geval heeft die dikste versie 306 pk en die variant hebben we gekregen voor deze test. Het is een Project 45-uitvoering, een soort launch edition met alles erop en eraan, maar die kun je bijna vergelijken met de dikke Lounge-uitvoering die je in de prijslijst vindt.

Retro-details
De Hyundai lijkt op sommige foto’s een brave hatchback, tot je er een persoon naast zet. Dan blijkt het ineens een veel grotere auto dan je denkt, ook al blijft de hatchbackvorm behouden. Er zitten zonder twijfel wat retro-details op de auto, maar evengoed oogt hij supermodern en zelfs een beetje sci-fi-achtig. Hij is bovendien wat tijdlozer dan concerngenoot EV6 van Kia. De vorm van de Ioniq 5 zorgt voor zeeën van ruimte achterin, voor zowel je hoofd als je benen. Ook de kofferbak is prima terwijl aan voorkant een frunk zit, waarin je net je laadkabel kwijt kunt.
Het interieur van de Hyundai is erg clean. Het wit en grijs zorgen voor eenzelfde spaceship-gevoel als het exterieur. Voorin valt door het ontbreken van een middentunnel vooral de open ruimte op. We zitten en kleine beetje op de bok. Voor ons een hypermodern scherm met dieptegevoel en veel informatie. Ook bijzonder is het grote head-up display dat gebruikmaakt van augmented reality om informatie onder ogen te brengen. Navigatieaanwijzingen of een doorgetrokken streep waar je overheen gaat: het wordt voor je op (of virtueel juist voorbij) de ruit geprojecteerd.
Het scherm voor je neus loopt door in het multimedia-touchscreen, dat is modern en veelzijdig. De klimaatcontrole zit er los onder wat fijn is, maar evengoed zijn er een paar ergonomische foutjes, die we juist niet van Hyundai verwachten. Zo zit het scherm net te ver weg, zodat we een klein beetje uit de stoel moeten komen om het te bedienen. Een basisfout. Daarnaast is het raar dat we ondanks de aparte klimaatcontrole toch door het touchscreen moeten om de stoelverwarming en -koeling te bedienen. Zulke zaken moeten meteen te vinden zijn zodat je je ogen niet van de weg hoeft te halen. Kia doet dat in de EV6 ­opvallend genoeg anders, al zit het scherm ook daar te ver weg. Het zijn evengoed kleine klachten in een totaal van luxe en veelzijdigheid, want de Hyundai is overcompleet en biedt veel aflegplek.

Extreem soepel
Onderweg in de Hyundai valt op dat het merk nog altijd meer op comfort mikt dan concerngenoot Kia, maar dat de Ioniq 5 evengoed een uitstekende wegligging heeft. Hoewel hij vrij hoog is voel je het lage zwaartepunt. De besturing is licht en direct genoeg en de auto voelt geen moment week aan. Er is te weinig feedback om te spreken van enige vorm van dynamiek, maar het is echt niet zo dat het onderstel schrikt van plotselinge koerswijzingen. Dit is comfort dat goed wordt toegepast. Het gewicht van de auto blijft overigens wel merkbaar, al die kilo’s moeten toch gedempt en geremd worden. Maar zoiets is inherent aan dit niveau elektrische auto.
Positief is verder dat de Hyundai mooi traploos accelereert én remt, vooral op lage snelheid. De Ioniq 5 doet dit extreem soepel, bij harder regenereren komt hij eveneens soepel en strak tot stilstand. Dat regenereren kun je in verschillende standen instellen met de stuurflippers in de Koreaan. Korea is nu echt op stoom en zit dichter op Tesla dan wie dan ook.