Subaru Impreza WRX STi (2002)

Omdat bijna elke Impreza die je ziet rijden, al zo'n ongehoord snelle versie is, moesten er wel de nodige accenten op de STi-versie worden gezet: de lichtmetalen velgen zijn goudkleurig, de Brembo-remklauwen ook. Er werd een weinig bescheiden spoiler op de achterklep geplempt en de luchtinlaat op de motorkap werd wat opgerekt. De grote ronde, heldere koplampunits zijn vervangen door even grote en ronde, maar zwarte exemplaren. Stukken minder kikkeroog, zullen we maar zeggen. Tot slot werd her en der op de auto het STi-logo geplakt in roze letters. Wat een gebrek aan goede smaak.
En natuurlijk klinkt een STi ook anders dan een standaard-Impreza. Het typerende geluid van de boxermotor komt naar buiten door een armdikke pijp die een zwaar gebrom produceert. Zo zwaar dat je buren ondanks hun dubbelglas je toch 's nachts horen thuiskomen. Als dát niet intimiderend is.
Voordat we hem ongenadig de sporen geven, gooien we eerst nog die motorkap open. Toch even kijken waar dat geluid vandaan komt. Onder de motorkap zit de boel schokkend klem. De bouwwijze van de tweeliter viercilinder is trouwens ook tamelijk bijzonder: het is 'n boxermotor. Twee zuigers schoppen naar links en twee naar rechts. De turbomotor heeft in standaarduitvoering al 218 pk, maar voor de STi werden inlaatkanalen, turbocompressor en luchtinlaat vergroot. En zo nam 't vermogen toe tot 265 pk en daarmee is de STi een onbetwiste pk-koning.

Aangeschoten vos
De Impreza STi is beslist uitermate sportief. De besturing voelt rond de middenstand behoorlijk vaag aan en daarom reageert de auto niet direct op bewegingen in het stuur. Wanneer je een bocht inzet, moet je een flinke ruk aan het stuur geven om uit dat dode punt te komen.
Maar verder is de Impreza een auto die met de dag, met het uur, met de minuut leuker wordt. In het begin is het wennen dat je STi pas een STi is als je 'm op toeren houdt. Want zolang de turbo rust houdt, gebeurt er helemaal niets. Maar als de naald van de toerenteller eenmaal begint te klimmen en de turbo z'n partijtje meeblaast, dan schiet de Impreza uit z'n slof als een aangeschoten vos. Schakel je op, dan houdt 'ie zich weer een momentje rustig en ineens duwt de turbo 'm bijna in 't rood, tot je opnieuw schakelt.
Zeg je STi, zeg je grip. Want hé, we hebben hier wel te maken met een bijna-rallyauto. De permanente vierwielaandrijving draagt natuurlijk z'n steentje bij, maar de Impreza is zó hard door de bocht te jagen, dat het lijkt alsof hij met secondenlijm zit vastgekleefd. Maar als je bij het uitkomen van de bocht al op het gas gaat staan, dan zet de achterkant zich even, waarna de Impreza lijnrecht en pijlsnel z'n weg vervolgt.
Op de onverharde weg blijkt Subaru Tecnica International z'n werk zeer serieus te hebben genomen. Een centraal differentieel met viscokoppeling
verdeelt de krachten over de voor- en achteras. Onder extreem gladde omstandigheden komen de Suretrac-sperdifferentiëlen in actie. Als een van de wielen doorspint, grijpen de sperren in zodat de andere wielen hun grip kunnen terugwinnen.
Over het remsysteem hebben we weinig klachten. De goudkleurige Brembo's verstaan hun vak en ze worden bijgestaan door ABS en elektronische
remkrachtverdeling. Zelfs vanaf hoge snelheid komt hij met veel gemak en uiterst stabiel tot stilstand.

Geinig ledje
In het interieur valt de centraal op het dashboard geplaatste toerenteller op. Bovendien heeft die toerenteller nog een geinig snufje: je kunt een rood ledje laten oplichten als het ideale toerental is bereikt om op te schakelen. Daar is geen vaste waarde voor; je kunt het zelf bepalen. Nuttig? Mwah. Geinig? Jaaa! Verder is de STi heel Japans: goedkoop aanvoelende materialen, een pookknop die in ons geval behoorlijk loszat en een verder kraak-noch-smaak-dashboard. De Impreza STi heeft uitstekende sportstoelen. Ze houden je vast van achterwerk tot schouders en laten je niet los, hoe hard het ook gaat.
Het vervelende van leuke dingen is vaak dat ze een minder leuke prijs hebben. Voor deze rallyauto betaal je zo'n € 44.995, geen kattenpis, maar je krijgt er een watersproeier voor de intercooler bij, net als goudkleurige velgen en een
Momo-stuur.