Skoda Fabia Combi 1.4 16V Comfort (2010)

Het blijft een beetje een merkwaardige klasse, die van de compacte stationwagons. De pakezelvarianten van compacte hatchbacks zijn over het algemeen niet de meest evenwichtige ontwerpen, en er zijn ook maar weinig merken die op dit moment heil zien in zo'n auto.

Skoda is een van de merken die de gok aandurven en dat lijkt ons heel slim, want dit deel van de markt is absoluut in opkomst. De Fabia Combi van het Tsjechische merk is een ingetogen autootje, dat bijna timide tussen het andere blik staat. De rust die de Skoda aan de buitenzijde uitstraalt, werkt misschien wat te ver door in het interieur. Je zou het kunnen betitelen als rustig, maar eigenlijk is het nogal saai. De knopjes zijn simpel van vorm, de materialen voelen goedkoop aan en het is allemaal niet echt origineel ontworpen. Wel werkt alles lekker doelmatig; het gebrek aan franje zorgt ervoor dat je deze auto eenvoudig kunt bedienen. Alleen had het er wel wat leuker mogen uitzien.

Vol met dozen

Wie een compacte stationwagon koopt, vindt echter niet alleen de vorm belangrijk, maar zeker ook de functie. Wie geen gebruik maakt van de relatief grote bagagebak kiest waarschijnlijk eerder voor een 'gewone' vijfdeurs. Met de Skoda kun je bagagetechnisch prima uit de voeten. De Fabia heeft een maximale laadcapaciteit van 1.460 liter. Het omklappen van de achterbank gaat niet zo simpel. Je moet eerst ouderwets de hoofdsteunen verwijderen, dan de zitting omklappen en pas daarna kun je die op z'n plaats kantelen. Om te voorkomen dat de hoofdsteunen in de auto rond gaan slingeren, kun je ze in gaatjes in het schuim van de zitting schuiven.

Een deelbare achterbank is standaard overigens niet aanwezig. Daarvoor moet je nog eens extra diep in de buidel tasten; deze voorziening maakt onderdeel uit van het Function-pakket (samen met cruisecontrol en een middenarmsteun) en stuwt de rekening een flink stuk omhoog. Wie na het neerklappen van de bank begint met laden, ziet meteen dat de Skoda Fabia een tildrempel heeft. Hij is gelukkig niet al te groot, maar dat het anders kan, bewijst de concurrentie. Het is trouwens goed om te zien dat Skoda werk heeft gemaakt van een vlakke laadvloer; de lading staat nooit noemenswaardig schuin, waardoor de kans op schuiven minimaal is.

Met een beetje passen en meten krijgen we in de Skoda negen verhuisdozen naast elkaar op de vloer, terwijl de tiende doos het begin van de tweede laag vormt. Wanneer je af en toe een snelle bocht wilt pakken, ben je goed af met de Fabia. Op de limiet zal de Skoda echter al snel de handdoek in de ring gooien; dankzij het soepele onderstel glijdt hij dan over de voorwielen weg. De Fabia laat zich sowieso licht bedienen; sturen, koppelen en schakelen gaat allemaal zonder veel weerstand. We kunnen ons goed voorstellen dat de doelgroep van deze auto's dit heel prettig vindt, maar wie in de Fabia een communicatieve auto zoekt, komt bedrogen uit. De 85 pk sterke viercilinder is nukkig; hij heeft toeren nodig om te presteren en klinkt daarbij niet erg beschaafd, terwijl hij ook niet zo vlot aanvoelt.