Test: Seat Ibiza 1.8i-20VT Cupra (2001)

De GTI in deze test denkt dat hij het een hoop andere auto"s erg lastig kan maken. Hij komt uit een onvermoede hoek: uit Spanje. Seat had ook van het vorige model Ibiza al een snelle versie, de Cupra. Een fijn ding met een hoop vermogen, maar helaas weinig raffinement. Ook die Ibiza-generatie was al onder VW-regie tot stand gekomen, maar de Cupra rammelde en kraakte nog dat het een lieve lust was, en hoe je al dat vermogen op een beetje fatsoenlijke manier op de weg moest krijgen, daar waren de Spanjaarden nog niet helemaal uit. Met name op "nat" had de Cupra nogal wat streken, die menig Cupra-rijder een gemiddelde zonvakantie aan schadekosten hebben opgeleverd. Maar er is een hoop veranderd. De huidige Seat Ibiza is een meer dan uitstekende auto, die vooral waar het op de afwerking aankomt een enorme sprong gemaakt heeft. En voor de Cupra-versie heeft VW grootmoedig z"n meest getalenteerde motor ter beschikking gesteld: de 1.8 Turbo. Kon nog wel eens wat worden.
Eerst maar eens wat uiterlijkheden. De GTI mag dan niet dood zijn, het typische GTI-uiterlijk is dat op sterven na. Voorbeeld: vroeger was een GTI geen GTI als "ie geen wielkastverbreders had, en kijk eens naar de Cupra: geen verbreder te bekennen. Gelukkig hebben andere pure GTI-elementen als lichtmetalen velgen en een lagere voorspoiler met mistlampen danwel breedstralers, wel hun weg naar onze GTI weten te vinden, anders was "t helemaal een saaie boel geworden. Maar de algemene trend is duidelijk: je moet je auto"s een beetje kennen wil je de Seat er tussenuit halen. De Ibiza Cupra, volgt keurig de door de concurrentie voorgeschreven "doe-maar-niet-al-te-
idioot"-lijn. Geen al te woest uiterlijk vertoon, maar een diepere voorkant met honingraat-grille, subtiele schortjes en een dakspoilertje en "n heuse dubbele uitlaat van chroom, dat wel. ƒn lichtmetaal natuurlijk. De vorige Cupra had van die fraaie witte velgen - dáár had je wat aan als autospotter en ze stonden "m nog bijzonder goed ook. Die nieuwe velgen zijn ook mooi hoor, daar niet van, maar de mogelijkheid tot een écht onderscheidend element heeft Seat jammer genoeg laten liggen. Als Seat tegenwoordig "ets goed voor elkaar heeft, dan is het wel hun interieurs. En waar je van een Leon-binnenste nog kunt zeggen dat het Audi-gehalte wel érg hoog is, is dat van de Ibiza helemaal eigen aan Seat. De afwerking is niets minder dan subliem, en zo"n displaytje waarin je alle radio- en airco-afstellingen kunt regelen en aflezen: "t is helemaal áf. De sportstoelen zijn deels met leer, deels met blauwe (varieert al naar gelang de carrosseriekleur) stof bekleed en werkelijk knálhard. Ja, je zit er lekker stevig op en ja, je houdt het er uren op uit, maar "ets zachter hadden we niet erg gevonden. Overigens zijn ook het stuur en de deurpanelen met leer bekleed, en ook dat oogt áf. En wat dacht u van titanium? Dáárvan zijn de pedalen, daarvan is de pookknop, daarvan zijn ook de dorpelverwelkomingen met Cupra-logo. Nog wat te mopperen? Ha, zullen we een keer n"et hebben. Ten eerste zit ons rechterbeen constant klem tegen de middenconsole, wat het "ruimtegevoel" van de toch al niet overdreven grote Ibiza niet ten goede komt. Ten tweede: de wijzerplaten zijn wit en op zich prima af te lezen. Tot je een tunnel induikt. Dan verandert (als je je lichten tenminste aanhebt) die kleur in rood. Geen idee hoe ze het doen en echt: het ziet er prachtig uit. Maar laten de cijfers en de wijzers nou óók rood zijn. Afleesbaarheid nul dus, tot je ogen eraan gewend zijn.

Turbo-power

De Seat heeft de bekende 1.8 Turbomotor gekregen die ook de Audi TT, Golf GTI en diverse andere VAG-producten aan zulke tot de verbeelding sprekende prestaties helpt. In deze (wéér andere) afstelling beschikt hij over 156 pk, en da"s een berg voor zo"n klein autootje. Maar ook deze jongen heeft maar weinig moeite met de grip. In onze Cupra werd hij daartoe zelfs met ESP (Electronic Stability Program) geholpen, maar nodig heeft hij het niet echt. Schakel het uit en de Blauwe Schicht gaat bijna even onverstoorbaar de bocht door als mét. Goed, uiteindelijk wordt er natuurlijk wat over de voorwielen geschoven, maar serieus is het niet en "gas los" leidt niet tot chagrijnige reacties. Over het sturen en schakelen hebben we geen klachten - integendeel. Wat de Cupra tot een echt feest maakt,
is z"n reusachtige koppel: 210 Nm bij 1800 tpm. Je hoeft dus zo goed als niet te schakelen om er altijd als een haas vandoor te kunnen. Een pracht van een all-rounder; een heerlijke GTI.