Opel Astra (2015) - Test

Er staat veel op het spel voor Opel met de nieuwe Astra. Het merk heeft de afgelopen jaren een aanzienlijk deel van zijn aandeel in het C-segment moeten opgeven en dat wil het liefst zo snel mogelijk weer terugpakken. Geen wonder dus dat de Duitse fabrikant voor de nieuweling, intern bekend als Astra K, van voren af aan is begonnen. Waar de Corsa ten dele leunt op de vorige, deelt deze auto bij wijze van spreken geen schroefje met z'n voorganger. Bovendien is de filosofie anders dan voorheen en dus hoeft de C-segmenter z'n platform niet te delen met de Zafira. Het resultaat van deze keuze is dat zo'n beetje alles lichter uitgevoerd kan worden, waardoor de auto flink wat van z'n overtollige kilo's is kwijtgeraakt. De instapversie, met een 1,0-liter driecilinder weegt iets minder dan 1.200 kilogram en dat maakt hem weliswaar geen vedergewicht, maar wel veel beter opgewassen tegen directe concurrenten als de Volkswagen Golf, Focus en binnenkort de nieuwe Renault Mégane.

Afslankkuur

Het effect van die afslankkuur is meteen merkbaar; de Astra voelt veel wendbaarder aan dan z'n voorganger. Dat betekent dat de wegligging beter is. Er drukt minder gewicht op de banden, waardoor de auto gewilliger de bocht om gaat. Niet dat je direct elke dag als een coureur over de A10 hoeft, maar het geringere gewicht resulteert in een auto die makkelijker door het verkeer rolt en dat rijdt wel zo ontspannen. Het onderstel is uitgebalanceerd, maar aan de stevige kant. Voor de Nederlandse wegen zal dat doorgaans geen probleem zijn, maar op klinkerwegen wil met name de achteras nog weleens een bonkje laten horen. Gezien de uitstekende manieren die de Astra verder tentoonspreidt, is dat zeker geen onoverkomelijk probleem.

Vijfbak?

Niet alleen het onderstel is nieuw, ook onder de motorkap is er veel nieuws te melden. Aan de basis van het gamma staat de 1,0-liter driecilinder, die ook in de Corsa leverbaar is. Met 105 pk en 170 Nm is die niet overdreven krachtig, maar door het afgenomen gewicht kan de verse Astra er heel redelijk mee uit de voeten. Opmerkelijk is echter dat Opel hem aan een handgeschakelde vijfversnellingsbak koppelt, terwijl je in de Corsa een zesbak krijgt. En dat zesde verzet was wel welkom geweest. Door de vrij lange overbrengingen wil de motor nu namelijk wel eens 'dood vallen' als je te vroeg opschakelt. Wie € 1.600 méér investeert kan de nieuwe 1.4 Turbo aanschaffen. Die heeft een motor met één cilinder extra en standaard een zesversnellingsbak. De 150 pk en 230 Nm van de turbomotor geven de Astra meer reserve en dat rijdt lekkerder. Voor zakelijke rijders geldt echter dat er maximaal bijgeteld moet worden, de 1,4-liter valt in het 25 procentstarief. De 1,0-litermotor is goed voor 20 procent, evenals de 1,6-liter CDTI dieselkrachtbron met 110 of 136 pk.

Op het gebied van technologie pakt Opel uit met connectiviteit en veiligheidsvoorzieningen. Bij dat laatste moet je denken aan de bekende systemen zoals rijstrookhulp en dodehoeksensor, maar ook Intellilux-ledverlichting. Dat is een grootlichtassistent die de lichtbundel selectief kan dimmen. Op een donkere weg wordt dan bijvoorbeeld de berm vol verlicht, terwijl een tegenligger niet verblind wordt. Het systeem heeft tijdens de testroute in het donker wel wat moeite met de reflectoren in de vangrail, waardoor de lichtbundel constant blijft wisselen. Ander verkeer wordt echter keurig ontzien. Voor wie regelmatig in slecht verlichte gebieden rijdt, is het systeem, dat bij benadering € 1.100 gaat kosten, dus wellicht de investering wel waard.

Primeur Onstar

In deze nieuwe Astra maakt Onstar z'n Europese debuut. Onstar bestaat uit onder meer een 4G-wifi-router, die dankzij de kloeke antenne op het dak sneller werkt dan de meeste smartphones. Met een druk op de knop is bovendien een Nederlandse telefonist(e) beschikbaar, die bijvoorbeeld het dichtstbijzijnde tankstation meteen voor je in het navigatiesysteem kan invoeren. Het eerste jaar is gebruik van Onstar gratis, daarna moet er per jaar voor betaald worden. De Nederlandse importeur beraadt zich nog over de kosten. Overigens is het systeem niet standaard, tenzij je voor de duurste Innovation-uitvoering opteert. Op de Edition wordt wel Carplay van Apple en Android Auto van Google beschikbaar, zodat je je smartphone via het centrale infotainmentscherm kunt bedienen.

Door dat grote touchscreen oogt het interieur van de Astra opgeruimder dan voorheen. Er zijn namelijk veel minder fysieke knoppen. Het scherm is helder en reageert vlot op aanraking, dat is prettig. Het interieur is verder opgebouwd uit mooie materialen en de bediening is logisch. Vanaf de achterbank zullen evenmin klachten komen. Hoewel de buitenmaten van de Astra zijn afgenomen, is er door een slimme indeling van de beschikbare ruimte genoeg plek voor volwassenen. Met de achterbank in gebruik blijft er 370 liter bagageruimte over, en ook dat is naar de maatstaven van het segment netjes.

Wat prijzen betreft, zit Opel eveneens op het niveau van de concurrentie. De instapper mag voor € 19.995 mee naar huis in Selection-trim. Wie iets meer uitrusting wenst, kan voor € 1.300 extra de Edition in ontvangst nemen. Voor zakelijke rijders is er een versie die Business+ heet. Die kost slechts € 100 meer dan de Edition-variant en voegt onder meer navigatie toe aan de uitrusting. De topversie is zoals gezegd de Innovation, die minimaal € 23.795 kost.

Al met al heeft Opel de Astra opnieuw uitgevonden en een auto ontwikkeld die op alle vlakken uitstekend kan meekomen met de concurrentie, zonder grote hoogte- of dieptepunten. Het is geen auto die onmiddellijk in je geheugen gebrand wordt, maar waarin je wel met een tevreden gevoel jaren kunt rondrijden. En dat kon zomaar eens de weg richting de sterren zijn voor Opel.