Hyundai i30 - Opel Astra - Peugeot 308

Het is september 2011 en op de grote autobeurs van Duitsland analyseert de toenmalige Volkswagen-baas Martin Winterkorn met bovenmatige interesse een auto uit het C-segment. Niet de Golf van zijn eigen concern, maar de tweede generatie van de Hyundai i30. Toen al werd het merk binnen de branche serieus genomen en sindsdien zijn ze in Zuid-Korea bepaald niet stil blijven zitten. Inmiddels zijn we ruim vijf jaar verder en
maakt de derde generatie van de i30 zijn opwachting. Streeft hij zijn Europese concurrenten definitief voorbij?

Niet als het aan Peugeot en Opel ligt. Deze twee – intussen aan elkaar gelieerde – bedrijven hebben met respectievelijk de 308 en Astra twee getalenteerde allrounders in huis, die beide al hebben bewezen succesvol te zijn. Van de huidige 308 verkocht Peugeot er in ons land met wat hulp van de bijtellingsregels zo'n 50.000. De Opel Astra wist in zijn eerste verkoopjaar ook bijna 10.000 kopers aan zich te binden.

Wanneer een nieuwe i30 over straat rolt, verdringen zich nog geen hordes fans. In tegenstelling tot zijn voorganger verstaat de nieuweling uitermate goed de kunst om in de omgeving op te gaan. Er zit wat Peugeot in, wat Infiniti, wat Volkswagen. Het uiteindelijke resultaat mag dan niet spannend zijn, lelijk zouden we hem zeker niet willen noemen. Aan de binnenkant hebben de vormgevers zich eveneens ingehouden, met een keurig, weinig sprankelend dashboard als gevolg. De gebruikte materialen kunnen de toets der kritiek doorstaan, op wat harde plastics bij de handrem na. Ook ergonomisch klopt het als een bus. Alles laat zich eenvoudig bedienen en hoewel het navigatiesysteem grafisch niet imponeert, werkt het een heel stuk sneller en dus fijner dan Peugeots touchscreen. Het stuur kan uitgebreid worden versteld en ook de stoel kent voldoende mogelijkheden daartoe. Voor mensen met lange benen kan de korte zitting een nadeel zijn, maar verder heeft Hyundai hier zijn zaken goed op orde. Op de achterbank scoort de i30 ongeveer net zo: niet grensverleggend, maar keurig voldoende: beenruimte is er genoeg bij vier volwassenen van gemiddelde lengte, terwijl de hoofdruimte voldoet. Dan blijft er in de bagageruimte nog 395 liter over en ook dat is goed, zonder spectaculair te zijn. Wel mooi is dat de bank gemakkelijk plat gaat en er dan een bijna vlakke laadvloer ontstaat.