Mazda 3 - Ford Focus - Kia Ceed - Opel Astra - Multitest

Met de Ford Focus en Kia Ceed als ijzersterke, nog steeds verse modellen in het C-segment en de Opel Astra als kranige oudgediende heeft de vierde generatie Mazda 3 een flinke uitdaging voor de boeg. Als je hem zo naast zijn concurrenten ziet, valt hij in elk geval op. De vloeiende Kodo-vormen – Mazda’s designtaal waarbij met de hand geboetseerde, natuurlijke lijnen centraal staan – zijn met minimale, maar zeer doeltreffende lijnen bepaald. Binnenin wordt dat beeld voortgezet. Het dashboard is opvallend opgeruimd, met aan de bovenkant een fraai 8,8-inch scherm. Omdat het geen touchscreen is, kon het scherm wat verder richting voorruit worden gepositioneerd. De menustructuur is overzichtelijk en je kunt het infotainment eenvoudig bedienen met een traditionele draai-drukknop. De enige knoppen op de middenconsole zijn die van de klimaatregeling en de stoel- en stuurverwarming, zodat de versnellings- pook wat verder naar voren kon worden geplaatst. Mede daardoor is er ruimte voor een groot bergvak annex middenarmsteun tussen de voorstoelen. Tel daarbij de zeer fijne, goed instelbare zetels en een stuur dat ver naar je toe is te halen, en het cockpitgevoel is compleet. Dankzij de smetteloze afwerking en de mooie, zachte materialen waan je je bovendien haast in een auto van een klasse hoger. Het matige zicht schuin naar achteren is een kleine smet. Op de achterbank gaat de Human Centric-filosofie van Mazda evenmin op, want daar toont de 3 zich de krapste van ons kwartet. Met 327 liter moet ook de bagageruimte het afleggen tegen de rest. Het zengevoel achter het stuur wordt doorgetrokken naar een uitgewogen rijbeleving. Koppeling en versnellingsbak zijn trefzeker te bedienen en de fijn ‘vlezig’ aanvoelende stuurinrichting is mooi precies. Rond de middenstand is de Mazda iets behoudender dan de Ford, maar eenmaal in de bocht houdt het onderstel de auto probleemloos op koers.