Renault Mégane 2.0 dCi 150 GT (2007)

De Mégane 2.0 dCi 150 GT heeft bij Renault een soort status aparte: anders dan de lichtere diesels is de tweeliter uitsluitend leverbaar in de GT-trim. Aan de achterkant valt de dubbele uitlaat op, die is gevat in een aluminium beschermplaat. Een detail dat de auto veel stoerder maakt. Ook van opzij is de GT een stuk gespierder dankzij de lichtmetalen 17-inchwielen en sideskirts.
Ook vanbinnen onderscheidt de GT zich met zilvermetallic accenten van de minder sportieve Méganes. Die treffen we niet alleen op de middenconsole en deuren, maar ook op 'n GT-plaatje op het stuur, terwijl de pedalen in aluminium zijn uitgevoerd. Ook is de GT voorzien van sportstoelen. Die zitten erg goed en bieden bijzonder veel zijdelingse steun. Onpraktisch detail is de 'contactsleutel'. Die is nog steeds van donkerbruine, vaag transparante kunststof. Er zitten drie knopjes op en je hebt goede ogen en veel licht nodig om te zien welke waarvoor dient.

Heerlijk!
Als het op rijplezier aankomt, zijn onze verwachtingen niet hoog gespannen. Het wat te veel op comfort gerichte onderstel in combinatie met de verguisde PlayStation-besturing – we hebben er vaak op afgegeven. Maar wacht even, dit is wel een GT! Ofwel, een Dynamique-uitvoering met een sportiever afgestemd onderstel dat ook nog eens 10 mm is verlaagd. Plus een net iets dikkere dieselmotor.
Wat een heerlijke aandrijflijn heeft deze Renault. Renault claimt een 0-100-sprint in 8,7 seconden en voor de verandering zijn we het daar roerend mee eens, tot op de tiende seconde nauwkeurig. Tot 80 km/h heeft hij maar 5,9 seconde nodig, maar dat heeft de Mégane te danken aan de relatief lange tweede versnelling. De mijlpaal van 80 km/h tipt de Mégane aan in de tweede versnelling.

Geen bedrog
Zo snel als de Mégane van zijn plek komt, zo snel staat hij ook weer stil als het nodig is. De remmen zijn uitstekend: in 36,5 meter staat de Renault vanaf 100 km/h stil. De auto blijft tijdens die remproef bovendien prima controleerbaar. Het aangescherpte onderstel is geen verspilde moeite. De GT is voor Franse begrippen nogal hard, maar dat verhoogt het rijplezier aanzienlijk. Deze Mégane biedt aanzienlijk meer fun dan zijn gewonere broeders. Alleen die besturing; hij voelt beslist beter en directer aan dan we eerder in de Mégane merkten, maar echt wennen doet het nog steeds niet. Er zit een soort kunstmatigheid tussen je handen en de weg. Zo moet 'drive by wire' aanvoelen. Mwah, nee dank u.

Verplichte afname
Aan de Mégane zie je meteen dat het niet de goedkoopste is; deze motor is immers alleen verkrijgbaar in de GT-uitvoering. Die is gebaseerd op de Dynamique, wat het volgende plaatje oplevert: mistlampen voor, regensensor, rondom elektrisch bedienbare ruiten, elektrisch inklapbare buitenspiegels, sportstoelen, tweekleurige bekleding, verlaagd sportonderstel, sportstuur, aluminium pedalen, voor- en achterspoiler, sideskirts, dubbele uitlaat met metaalkleurige beschermkap, xenonverlichting, parkeerhulp achter en een verplichte afname van metallic lak. Ons exemplaar heeft daar ook nog eens een elektrisch bedienbaar schuif- kanteldak bij en een geluidsinstallatie met navigatiesysteem.