Porsche Carrera GT (2004)

Het uitgangspunt: bouw een potente raceauto volgens de laatste stand der techniek. Maak die auto geschikt voor de openbare weg, zonder compromissen. Een leukere klus kun je niet bedenken voor de ingenieurs van Porsche. Er worden er 1.500 gebouwd, zo groot is volgens Porsche de markt voor een auto als deze. Met een kale prijs van 390.000 euro (exclusief!) is de GT voor velen onbereikbaar.
De Porsche Carrera GT sla je eerst bewonderend gade. Weinig staal aan deze roadster, zo voelen we. Porsche heeft ruimschoots gebruikgemaakt van dure, lichte, sterke materialen. Onder meer van met koolstof versterkte kunststof. Daarvan is bijvoorbeeld de monocoque gemaakt en de portieren. De monocoque weegt krap 100 kilo. Een stoel 11. Het motorblok, een V10 van 5,7 liter inhoud, goed voor 612 pk bij 8.000 toeren, doet 214 kilo.

Bekijk het inwendige van de GT en je ziet de verwantschap met volbloedraceauto's in één oogopslag. De monocoque ís de auto, de wielophangingen krijgen hun plek aan de buitenkant en achterin, aan de monocoque 'gevlochten', de machtige aandrijflijn die de veelbelovende GT-lijnen omzet in daden. Klap de motorkap open en de V10 straalt je tegemoet. Niet overdreven, niet protserig, maar eerder zelfverzekerd.

Tijd voor de derde stap: plaatsnemen achter het stuur. Vanzelfsprekend zit ook bij deze Porsche het contactslot links en uiteraard vraagt de toerenteller de meeste aandacht. Maar daaromheen een onoverzichtelijke hoeveelheid klokken en meters. En dat terwijl het de rijeigenschappen zijn die toch de volle aandacht van de stuurman zouden moeten trekken.

Automobiele hemel
Proportioneel beteugelen van geweld, daar gaat het om bij het benutten van de potentie van de Porsche Carrera GT. Zet 'm in z'n één, koppelingspedaal hééééél voorzichtig liften en nóg voorzichtiger gas geven, dan is de kans dat je wegrolt met de GT het grootst. Dan liggen er nog vijf andere versnellingen in het verschiet, die je rechtstreeks op weg naar de automobiele hemel kunnen helpen. Ik schakel naar twee. Geef iets te veel gas. De motor jankt het meteen uit. Maar de acceleratie mag er zijn. Ik jaag de Porsche over een uitgezet bochtig parcours op een grote betonnen vlakte. Stuur je te fors of te abrupt in, dan laat de Carrera voelen dat je niet op deze wijze met hem getrouwd bent. Gelijkmatig, soepel, smooth, daar kom je het verste mee. Overstuur, daar is de Porsche niet vies van. Het probleem is alleen; je moet deze auto met middenmotor zo razendsnel corrigeren, dat de kans heel groot is dat... Oh, daar gaan we. Te gretig ingesprongen op het eerste uitbreken van dit raspaardje. Vól in de rondte met Porsches paradepaard. Toch is de Porsche Carrera GT geen supernerveuze, jankende, stinkende, rochelende open tweezitter... Het is een auto waarmee je op zondagmiddag kunt toeren op een relatief relaxte manier. Ook onder de 5.750 toeren levert hij trekkracht. Als je de feeling van het gaspedaal te pakken hebt, kun je lezen en schrijven met het apparaat. Dan wen je zelfs aan het minimale uitzicht naar achteren door het driehoekige achterruitje en leer je te kijken om de spiegelhuizen heen en er onderdoor. Boodschappen kan je niet doen met de GT. Je kunt toch niets meenemen. Carrera GT-rijders eten buiten de deur en laten hun spullen bezorgen. Geen andere keus.