Peugeot 307 XS HDI 110 pk (2002)

De HDI-krachtbronnen hebben ons altijd kunnen bekoren, vanwege de soepele loop en beschaafde geluidsproductie. In de 307 HDI stelt 'ie ons wederom niet teleur. Hij komt rap uit de veren en blijft onder alle omstandigheden geluidsarm. Dit heeft tot gevolg dat je met de Peugeot ongewild al snel te hard rijdt. Het onderstel gooit daarbij geen roet in het eten, integendeel. De 307 voelt lekker stabiel aan, is naar Peugeot-maatstaven zelfs vrij hard. De overhelneigingen in bochten blijven dan ook ruim binnen de perken. Oncomfortabel is de Fransman echter nimmer, dus de fabrikant heeft een knap compromis weten te bereiken.

Makkie
Wie voor het eerst in een Peugeot 307 stapt, krijgt de indruk in een door z'n hoeven gezakte MPV te zitten. Je zit hoger dan in andere middenklassers. Dan nog rest er een zee aan ruimte boven je hoofd. Het dak bevindt zich dan ook iets meer dan anderhalve meter boven het asfalt. Dankzij de hoge koets is in- en uitstappen een makkie. De onderkant van de grote voorruit staat ver van je af. Daarmee krijgt 't dashboard alle ruimte. Het is behoorlijk diep. Vooral aan de rechterzijde werpt dat z'n vruchten af. De aanwezigheid van 'n passagiers-airbag verhindert geenszins dat het dashboardkastje forse afmetingen heeft. Het is in de XS waar wij mee rijden nog gekoeld ook – gaat samen met airco. De vormgeving van 't dash is aardig. De middenconsole is afgewerkt in aluminium-design en de randen van de klokken in het instrumentarium hebben een chroomkleurige rand.
Het dashboard is evenals de stoelbekleding in twee tinten uitgevoerd. In de 307 belanden we niet op de fauteuils die we van Peugeot gewend zijn, maar op sportieve, goed steunende, vrij harde stoelen.
Degenen die achterin terechtkomen, hebben over ruimte niet te klagen. Hoofd en benen krijgen alle bewegingsvrijheid en da's aan de buitenzijde al goed te zien aan de hoge daklijn.
Met z'n inhoud van 420 liter is de bagageruimte riant. Het laadruim is nog te vergroten tot 1470 liter als je de in ongelijke delen neerklapbare achterbank platlegt. Jammer genoeg kan dat alleen als de voorstoelen zo ver naar voren worden geschoven dat er eigenlijk niemand meer op kan zitten. Dat vinden we toch een klein smetje op het blazoen van de 307. Hij deed het net zo goed in ruimtelijke zin.
Vanaf het moment dat je 'm hebt gestart, tot het moment dat je met 140 km/h over de snelweg zoeft, tot het moment dat je 'm weer thuis parkeert: de 307 blijft stil. Dat heeft wel een keerzijde: je rijdt continu te hard.
De HDI-motoren van Peugeot en Citroën zijn al talloze keren geprezen vanwege hun – in Duitsland hebben ze een mooi woord bedacht – Laufkultur. Van historische dieselkenmerken als hakkeplof of hamertjetik is vrijwel niets meer over.
Ook kun je 'm lekker 'schakellui' rijden. Er is altijd voldoende koppel voorhanden om gemakkelijk te versnellen en ook dat maakt de tweeliter HDI-motor tot een fantastisch apparaat. Schakelen en koppelen gaan ook zonder noemenswaardige bezwaren. De versnelling leg je met een typisch Peugeot-gevoel in: bij snel schakelen haakt 'ie en het voelt altijd een beetje sponzig aan. We kennen geen Peugeot die niet dat gevoel geeft. Maaruh... laat je de 307 op de motor afremmen, dan komen uit de tweede en derde versnelling vervelende bijgeluiden. Alsof er onder je middenconsole ineens een elektromotortje zachtjes begint te zoemen. Was trouwens bij andere 307's ook al 't geval.
Sturen doet de Peugeot als de beste. Het gevoel in het stuur is op het perfecte af: niet te zwaar; niet te licht. En met de directheid zit 't ook wel goed. ABS is uiteraard standaard, maar wie het uiterste vraagt van dit systeem, krijgt te maken met een prettige vernieuwing in het systeem. Het pedaal trilt veel minder heftig dan vroeger.
De rijeigenschappen van de 307 zijn een beetje verduitsd. En dat zit 'm vooral in het veercomfort: behoorlijk hard. Hij filtert plotselinge onregelmatigheden netjes weg en gaat met stevige pas over grotere hobbels en bobbels. En ook het bochtgedrag is niet meer dat oud-Franse. Nog steeds zit 't in z'n bloed, maar er is mee te leven. En hellen doet 'ie ook al nauwelijks als je de bocht om gaat, nee, met die 307 kun je serieus hoeken. Echt een hele fijne auto op de weg.