Peugeot 106 GTI 1.6-16V (2002) - Test

Het design van de kleine Peugeot kan nog zo tijdloos zijn, want dat is het zeker, maar de jaren beginnen echt te tellen. Uiterlijk kan hij nog prima mee, maar je vindt zijn ontwerpleeftijd vooral in allerlei details terug. Praktische kleinigheden en veiligheidssnufjes die in moderne auto's vaak een stukje beter voor elkaar zijn. Daar staan een paar uiterst belangwekkende troefkaarten tegenover. Peugeot heeft natuurlijk een naam hoog te houden als het gaat om fijn sturende auto's. Dat onderstreept de 106 GTI met een heel scherpe aanbieding en een boel power.
De 1.6-16V perst er een kloeke 120 pk uit en dat merk je natuurlijk. Daar komt bij dat de Franse importeur zijn kleine GTI op een aantrekkelijk prijsniveau heeft ingeschaald: € 13.940. Hij biedt misschien niet 't nieuwste van 't nieuwste, maar je krijgt veel auto voor je geld.
Overigens haalde déze testauto opvallend genoeg niet helemaal de – imposante – meetcijfers die we in een eerdere winterse test mochten noteren. Het bijna tropisch warme weer zal daar zeker aan hebben bijgedragen. Een graadje of twintig verschil vind je bijvoorbeeld zeker terug in het motorvermogen.
Dat neemt niet weg dat onze Peugeot 106 GTI soepel zijn prestaties op het asfalt legt. Hij gaat er als de spreekwoordelijke brandweer vandoor en accelereert ook op snelheid heel gemakkelijk verder naar zijn top van dik 200 kilometer per uur. De motor is dan nadrukkelijk hoorbaar in actie, op hogere snelheden samen met een boel windgeruis bij de voorruit, maar daar krijg je in elk geval veel dynamiek voor terug.
De Franse 1.6-16V gaat al tegen de 3000 tpm vol aan de gang en hangt tegen de 4000 toeren werkelijk prachtig aan het gas. Dat neemt niet weg dat het geheel toch minder verfijnd werkt. De Peugeot 106 GTI draagt het gevoel uit van een kleine auto waar ze een grote motor in hebben geschoenlepeld. Het gaat wat minder vanzelfsprekend allemaal, zo verloopt het schakelen een tikje vaag. En met lange slagen.

Vadertje tijd
Jammer, maar de tijd staat in de ontwikkelingsafdelingen niet stil, het is nu eenmaal zo. Aan de andere kant: in een dragrace tegen de 106 zijn veel andere auto's geen partij. Het remmen kan echter beter: in de GTI moet je behoorlijk hard trappen om flink te vertragen.
De Peugeot stuurt niet zo direct en volgt zijn koers niet zo strak, maar gaat uiteindelijk toch zeer hard de hoek om. Alleen heb je in de 106 GTI op extreme momenten je handen vol om de neus in de juiste richting te houden. Hij is in aanleg onderstuurd, maar in grenssituaties wil de achterkant er graag eigen ideetjes tegenaan gooien. Hoe zeggen ze dat ook weer met mooi understatement: 'levendig'?
De Fransoos is gewoon 'levendig' afgestemd. Zacht en met lange veerwegen. Dat gaat ten koste van de controle. Bovendien vraagt zijn besturing relatief veel kracht. Zijn karakter is dus die van een snelle en kwieke auto die niet van al te ondernemend gedoe houdt.
Andere praktische aspecten? De Peugeot heeft prima sportstoelen. Ze geven veel steun en zijn met stof en leer bekleed. De instap naar achteren is niet echt puik. De deuren zijn niet al te lang en ook het wegklapmechanisme van de voorstoelen verdient geen prijzen.
De leefruimte achterin is bijna teleurstellend. Been- en hoofdruimte gaan voor een volwassen passagier nét, terwijl de bank wat lager is en gek genoeg géén hoofdsteunen heeft. Daar staat tegenover dat je in de bagageruimte wel wat kwijt kunt.
Terug naar de cabine, waar je met de beste wil van de wereld geen loftrompet kunt blazen over de algehele afwerking en uitrusting. Eigenlijk springen vooral die witte meters eruit... en dat zegt eigenlijk al genoeg. De wat ouderwetse knoppen van de elektrisch bedienbare ramen, het ontbreken van leer op het stuur, de simpele piefjes voor de spiegelverstelling, eenvoudige luidsprekerroosters in de deuren, het tuimellampje tegen het dak, geen handgreepje om de stoel naar voren te klappen, het zijn maar een paar voorbeelden die illustreren dat je over een wat oudere auto praat.
Dat brengt ons bij de conclusie. Sportiviteit heeft hij beslist in huis, maar je merkt wel dat hij van een oudere generatie is. Met alle bijbehorende eigenaardigheden. Zo lust de Peugeot wel een slokje. Kiezen voor de 106 GTI is een beetje de keuze voor 'kras knarren', om het zo maar eens te zeggen. Waarbij de Fransoos de jonkies absoluut nog goed van repliek dient.