Test: Nissan X-Trail 2.0 Sport (2002)

De Nissan X-Trail is een auto die pretendeert comfortabel en luxe als een personenauto te zijn, maar tegelijkertijd in de prut ook zijn mannetje te staan. Dat ruikt naar een interessante combi van verstand en pret! Voor deze test lieten we de X-Trail Sport met benzinemotor opdraven. In de lange neus zit een 2,0-litermotor van 140 pk. En als je kijkt naar het leeg-gewicht van net geen 1400 kg, dan weet je al dat 't kielekiele gaat worden als we aan het rijden gaan.
De X-Trail heeft een aandrijfsysteem dat door Nissan 'All Mode 4x4' wordt genoemd. Het grote verschil met de systemen in grotere 4x4's (échte 4WD's?) is het ontbreken van een tussenbak voor het kiezen van hoge en lage gearing, voor meer klim- en afdaalvaardigheid. Op het dashboard zitten drie knopjes waarmee je het aandrijfsysteem bedient. Op de eerste staat 2WD – druk 'm in en alleen de voorwielen zijn aangedreven. Veruit de meest economische oplossing, omdat je zo het minst verbruikt. Ideaal natuurlijk voor de asfaltjungle. Met het tweede knopje (auto) laat je de keus voor vóór- of vierwielaandrijving over aan de auto. Wordt het wegdek plotseling een beetje tricky, dan worden in een fractie van een seconde de achterwielen bijgeschakeld. De aandrijfkrachten worden zo verdeeld, dat je 'n optimale verhouding hebt. Druk je op het meest rechtse knopje, dan schakel je de 'lock' in. Dan heb je permanente 4WD – ideaal natuurlijk als je je lekker aan het uitleven bent náást het asfalt.

Groot of klein?
Voor je gevoel is de X-Trail een grote auto: je zit hoog, de voorruit is ver weg en de neus is ook enorm. Toch valt het met de lengte wel mee; een (oude) Honda CR-V is bijvoorbeeld langer. Ook als je rijdt, voelt. De Nissan fors aan. Het best merk je dat in bochten. Hij helt behoorlijk door z'n soepele vering en dan lijkt 'ie topzwaar. Als je je passagiers niet kotsmisselijk wilt hebben, kun je die slingerweg maar beter even links laten liggen. Aan de besturing merk je trouwens ook dat je met een terreinauto onderweg bent. Hij mist wat scherpte, zodat je aan het zagen slaat. Op de rechte weg blijkt de X-Trail wel vatbaar voor zijwind, waardoor hij graag op zoek gaat naar de zijkanten van de rijbaan. Je moet er echt je aandacht bijhouden. Verder schakelt en koppelt 'ie als een zomerzonnetje. Ondanks dat de motor meestal hard moet werken, blijft het geluid beperkt. We zeiden in het begin van het verhaal dat 140 pk voor een auto van bijna 1400 kg niet overdreven veel is. Om mee te komen met het verkeer is het ruim voldoende, maar zou je bijvoorbeeld willen inhalen, houd er dan rekening mee, dat de trekkracht in de hogere versnellig maar matig is. Van 80 naar 120 in z'n vier kost bijvoorbeeld 12,6 s.
Nu gaan we over tot de pret (lees: prut). Hier is de Nissan in zijn element. De soepele vering, die je op de harde weg misschien wel 'ns vervloekt, blijkt in het terrein dé oplossing. Hij gaat makkelijker door kuilen en klimt er met meer gemak uit. Toch: je kunt er leuke dingen mee doen, maar 'n echt hele steile helling op- en afgaan moet je overlaten aan de concurrentie die over lage gearing beschikt. Nissan scoort echt punten als het om comfort, binnenruimte en uitrusting gaat. Zo'n dashboard met metaallook-afwerking is op zich al stoer. Maar die klokkenwinkel in het midden is natuurlijk ook heel apart. En de meters zijn nog goed afleesbaar ook. Superattractie zijn de blikjeskoelers: bekerhouders vóór de roosters van de airco. Over de stoelen weinig klachten. Ze zijn goed verstelbaar (hoogte- en lendensteun op de chauffeursstoel) en geven goede steun. Ze zijn lekker zacht, en zitting en leuning zijn lang genoeg. De
X-Trail in Sport-trim heeft trouwens hele aparte bekleding. Het ziet er een beetje matras-achtig uit met vierkante blokjes erin en heel glad ogende stof. Groot voordeel van een hoge auto: je zit behoorlijk rechtop en daardoor heb je veel ruimte. Ook de uitrusting mag er zijn: automatische airco, zij-airbags, radiootje, middenarmsteun met dekseltje, alu-look pedalen en een verstelbare achterbankleuning. 'n Hoop kleine dingen die opgeteld een rijke indruk geven.
De Nissan is een plezierige auto. Veel toeters en bellen, comfortabel, hoge pretfactor, aangename vormgeving en redelijk terreinvaardig. Op het asfalt kan het echter beter.