Nissan Qashqai DIG-T 140 - Renault Kadjar TCe 140 - Vergelijkende Test

Renaults relatie met SUV’s is vrij gecompliceerd. De eerste hoogpotige van het Franse merk kwam in 2007, waarmee MPV-pionier Renault de SUV-markt behoorlijk laat betrad. Bovendien was deze Koleos met z’n Koreaanse genen en ietwat opmerkelijke design een auto die moeizaam aansluiting vond bij de rest van het gamma. Dat merkte het grote publiek kennelijk ook, want de Koleos verkocht en verkoopt slechts mondjesmaat.

In 2014 volgde de compacte Captur. Die volledig door Renault zelf ontwikkelde auto is de complete tegenpool van de Koleos en tot op de dag van vandaag niet aan te slepen. Met de middelgrote Kadjar, die in 2015 volgde, leek Renault zijn zelfvertrouwen op SUV-gebied echter weer een beetje kwijt te zijn. Dat de Kadjar qua techniek op de Qashqai van alliantiepartner Nissan leunt, is niet meer dan logisch, maar de auto draagt die band ook op andere gebieden uit. Met het vrij ingetogen lijnenspel en traditioneel opgezette dashboard is de Kadjar duidelijk bescheidener vormgegeven dan de Mégane en Talisman. Dat staat z’n succes echter niet in de weg en dus zag Renault geen noodzaak om de Kadjar bij de facelift een expressiever uiterlijk te geven.

Op het eerste gezicht is er zelfs nauwelijks iets veranderd. Wie beter kijkt, ziet echter een anders vormgegeven grille en een nieuw ingedeelde voorbumper. Ook de onderrand van de achterbumper is iets anders, net als de indeling van de lichtunits. Aan de binnenzijde is een nieuw ingedeelde middenconsole te vinden en zijn de van Nissan afkomstige raamknoppen vervangen door echte Renault-exemplaren. Dat oogt toch net wat harmonieuzer.

Het Kadjar-interieur mag dan weinig opzien barend zijn vormgegeven, het oogt wel modern en strak. Materiaalgebruik en afwerking zijn in orde en de drie draaiknoppen voor de climate control, die overigens ook nieuw zijn, zien er hoogwaardig uit. Ook de handgreep ter rechterzijde van de middentunnel is een leuk detail. De zit achter het stuur is goed voor elkaar, zolang je geen sportieve, lage stuurpositie verwacht. De Intensuitvoering heeft luxueus ogende stoelen met forse hoofdsteunen en fijne zittingverlengers, andere versies moeten het met eenvoudiger exemplaren doen. Het infotainmentscherm is nog altijd niet verticaal georiënteerd, zoals dat in vrijwel elke andere Renault wel het geval is. Het is echter wel nieuw en een stukje groter dan voorheen. De indeling en vormgeving zijn herkenbaar Renault. Dat betekent dat de digitale omgeving behoorlijk overzichtelijk is, maar ook zonder uit te blinken. Er zijn merken waar de schermen sneller reageren en zeker ook scherper en fraaier beeld bieden. Hetzelfde gaat op voor het digitale instrumentarium. Het is fijn dat het er is en het biedt de mogelijkheid om te variëren met de indeling, maar heel hightech is het allemaal niet.

VERSCHIL MOET ER ZIJN

Waar Renault hier en daar wat moeite had met het tijdig lanceren van de juiste SUV of cross-over, blijkt dit segment Nissan op het lijf geschreven. De eerste Qashqai verscheen al in 2006 en was daarmee de eerste compacte cross-over van het segment, een kunstje dat Nissan met de Juke in 2010 herhaalde. De huidige, tweede generatie van de Qashqai is in 2013 verschenen. Voor de facelift van deze auto kwam de nieuwe motor net te laat.

Al in het voorjaar van 2017 kreeg de Nissan een nieuw front, dat zich door zijn geheel nieuwe indeling en meer afgeplatte koplampunits goed van het origineel weet te onderscheiden. Aan de binnenkant is de Qashqai een typische Nissan van nu. Dat betekent dat de gebruikte materialen aardig, maar niet geweldig zijn en het dashboard en stuur zijn bezaaid met kleine, wat priegelige knopjes. Kia en Hyundai bewijzen al jaren dat het gebruik van fysieke knoppen een zegen kan zijn in deze door touchscreens beheerste tijden, maar ook binnen die filosofie kan het strakker dan wat Nissan doet.

Het Nissan-interieur is over het algemeen wat minder strak en modern dan dat van de Renault, bijna alsof dat een bewuste keuze was van de alliantie. Waar de Renault bijvoorbeeld led-interieurverlichting met fraaie toetsen heeft, vinden we bij de Nissan eenvoudiger lampen met vrij inwisselbare knoppen. De brede, glimmende middenconsole ziet er wel behoorlijk indrukwekkend uit door al die toetsen, waarvan een aanzienlijk deel als snelkoppeling voor het infotainmentsysteem dient. Dat is uit gebreid, maar komt wel wat rommelig over; ook dit scherm is niet het snelste in zijn soort. Een geheel digitaal instrumentarium heeft de Qashqai niet, al zit er tussen de twee traditionele tellers wel een relatief groot kleurenscherm, waarop allerlei informatie kan verschijnen.

Het sportieve, aan de onderkant afgeplatte stuurwiel van de Nissan ziet er uitnodigend uit, maar ook hier is de zitpositie aan de hoge kant. Voor de meeste kopers zal dat geen bezwaar zijn, maar dat de rechterknie bij langere mensen al snel tegen de harde onderzijde van het dashboard komt, waarschijnlijk wel.

Achterin zijn de verschillen op ruimtegebied minimaal. Beide auto’s bieden voldoende hoofden beenruimte om ook aan volwassen passagiers een comfortabele plek te bieden. Wel valt opnieuw het verschil in afwerking op. Op de plek waar Renault een set ventilatieroosters en usbpoorten voor de achterpassagiers monteert, vinden we bij Nissan niets. Het thema wordt voortgezet in de bagageruimte. Die wordt bij de Renault afgedekt door een keurige rolhoes, terwijl Nissan een hoedenplank gebruikt die wat losjes in de houders ligt.

Ook op inhoud wint de Renault met 472 tegen 430 liter, al zijn de rollen nipt om gedraaid als de bank wordt neergeklapt. Dat gaat bij duurdere uitvoeringen van de Kadjar overigens met een handige hendel in het laadruim, terwijl we bij de Nissan de rugleuning zelf ter hand moeten nemen.

BESCHAVING

Onderweg zijn er ook verschillen, maar die hebben meer te maken met karakter dan met kostenbesparing. De Nissan is nipt lichter en compacter dan de Renault, maar weet die feiten rijdend mooi uit te ver groten. De auto is vrij stevig geveerd, blijft voor z’n hoogte vrij vlak liggen in bochten en voelt lichtvoetig aan. De besturing is erg licht en dus niet sportief, maar ook zeker niet vaag. De Renault is wat meer op comfort afgestemd. Bij verkeersdrempels deint de Fransman zelden na en de Kadjar werkt oneffenheden keurig weg. De auto voelt wat groter en zwaarder aan dan z’n rivaal, maar dat maakt de Renault wel de prettiger reis genoot. Het is deels smaak, maar de afstemming van de Kadjar past goed bij het soort auto.

Wat aandrijflijn betreft zijn de auto’s op papier identiek. Ook in de praktijk zijn er weinig verschillen. De nieuwe 1.3 biedt met 140 pk in beide auto’s voldoende kracht en is vooral opmerkelijk stil. Waar veel andere kleine turbomotoren onder vollast nog weleens wat amechtig willen klinken, houdt deze vierpitter het te allen tijde beschaafd. Wie een automaat wil, is bij zowel Nissan als Renault aangewezen op de 160 pk sterke versie van deze motor. De zwakkere variant is in alle gevallen gekoppeld aan een handgeschakelde zesbak. Met die bak is weinig mis. In beide auto’s gaat de pook soepel van verzet naar verzet, al ontbeert de Nissan wel het strakke schakelgevoel dat ooit hoorde bij auto’s van Japanse merken.

GEPLOOID NAPPALEER

Zelfs qua prijs liggen de twee automobiele neven erg dicht bij elkaar. In de basis is een Kadjar met deze aandrijflijn € 200 duurder dan een ‘kale’ Qashqai, een verwaarloosbaar verschil. De manier waarop Renault en Nissan de auto’s aankleden, is wel anders.

De hier geteste Qashqai is een Tekna+, de absolute topversie, en is in goede Aziatische traditie voorzien van nagenoeg alle opties die het merk in de aanbieding heeft. Elektrisch verstelbare en verwarmbare stoelen met fraai geplooid nappaleer, navigatie, een groot panoramadak dat helaas niet open kan, een uitgebreid audiosysteem, ledkoplampen en 19-inch lichtmetaal dienen slechts als illustratie van wat allemaal standaard is op deze top-Qashqai. Alleen een metallic kleurtje en het Drive Assist Pack, dat zich laat omschrijven als Nissans ProPilot-assistentie voor handgeschakelde auto’s, kan de prijs van € 37.540 nog opdrijven.

Bij Renault zijn er meer losse opties te kiezen, zelfs in het geval van de gereden Intens-uitvoering. Die kost in de basis € 32.390 en beschikt voor dat geld onder andere over ledkoplampen, klimaatregeling met twee zones, 18-inch lichtmetaal, een uitgebreid multimediasysteem en prettige stoelen. Een prima keuze dus, maar voor een goede vergelijking met de Nissan moet de optielijst erbij worden gehaald. Leren bekleding, een elektrisch verstelbare bestuurdersstoel, stoelverwarming, een panoramadak, wat parkeeren rijhulpjes en een wiel-upgrade naar 19 inch zorgt voor een totaalprijs van € 36.460. Daarmee is de Renault in aangeklede vorm iets voordeliger dan de Nissan, al blijft het audiosysteem iets achter en heeft de Renault geen passend antwoord op Nissans rijassistentiesystemen.