Duurtest: Nissan Micra ontmoet z'n voorgangers

De grootste revolutie van de Micralevensloop ligt net achter ons, maar de overgang van het voorlaatste model naar de huidige generatie is zeker niet de enige keer dat het Micra-design volledig op de schop is gegaan. Veel mensen denken bij de naam ‘Micra’ meteen aan de sterk afgeronde, razend populaire hatchback uit de jaren 90, maar in het begin van dat decennium was Nissans compacte model nog het vierkante ‘doosje’ waarmee het in de jaren 80 furore had gemaakt. Daarmee verschilt de levensloop van de Micra sterk van die van veel andere iconische modellen. In de meeste gevallen zijn die trouw gebleven aan een bepaalde stijl. De vaak wat behoudend getekende producten van Volkswagen zijn daar een bekend voorbeeld van, maar ook bij de Opel Corsa, Ford Fiesta en de Toyota’s Starlet en Yaris zijn de overgangen minder bruusk dan bij de Micra. Alle reden om onze duurtestMicra eens naast z’n vier voorgangers te parkeren om zijn ontwikkeling te volgen.

MICRA K10, 1983-1992

Dankzij de enorme collectie van Nissandealer en -liefhebber Jan Manenschijn uit Daarle is het een peulenschil om de Micravoorgangers te vinden, want hier hebben we de Nissans voor het uitkiezen. Zijn oerMicra is vermoedelijk het fraaiste exemplaar van Nederland en verkeert na niet meer dan 42.000 km optisch in nieuwstaat. De auto stamt uit 1983, het eerste jaar van de Micra in Europa, en is dus helemaal zoals de oorspronkelijke ontwerpers het voor ogen hadden. Kleine achterlichten, een eenvoudig interieur en een hoeveelheid bruin die alleen in de jaren 80 werd getolereerd, maar daardoor nu charmant is. Omdat Nissan in deze periode bezig was de merknaam ‘Datsun’ uit te faseren, prijkt dat woord nog op de linkerzijde van de achterklep.

Het koetswerk lijkt op het eerste gezicht tamelijk uitwisselbaar en vierkant, maar bij nadere bestudering heeft het wel degelijk een kenmerkend silhouet. Door het relatief hoge koetswerk te combineren met een korte neus kreeg ontwerper Giugiaro het voor elkaar om de kleinste Nissan een behoorlijk ruim interieur mee te geven. Dat was belangrijk, want dit segment was destijds erg populair, zodat de Micra een hele vloot concurrenten tegenover zich vond. Vier volwassenen kunnen verrassend makkelijk een plaats vinden in de compacte Japanner en ook de kofferbak is groter dan je op basis van het uiterlijk wellicht zou denken.

Dat geldt niet voor de motor, een bescheiden 1,0-liter viercilinder met niet meer dan 50 pk. Toch slaagt die er aardig in om gang in de Micra te krijgen, want deze auto weegt niet meer dan 630 kg. Door het vele stilstaan is dit exemplaar wat nukkig en valt de motor regelmatig uit. Toch is rijden in de eerste aller Micra’s een feestje, omdat de ’83-er met z’n dunne tweespaaks stuurtje en nostalgische interieur al bijna klassiek aandoet. Naast z’n blauwe achter-achterkleinzoon valt vooral op hoe heerlijk pretentieloos de stamvader is. Hier geen agressieve ledkoplampunits, zilverkleurig spoilerwerk, wulpse vouwen of 17-inch lichtmetaal in twee kleuren, maar louter functionele elementen en bescheiden 12-inch stalen wielen met slechts een naafkapje als versiering. De Micra K10 was er alleen als drie- en vijfdeurs hatchback en in alle gevallen een bescheiden type, maar diende wel als basis voor vier nogal extroverte types. In Japan konden kopers in de jaren 80 en 90 bij Nissan terecht voor de Be-1, Figaro, Pao en S-Cargo en die auto’s leunen allemaal op K10-techniek.

MICRA K11, 1992-2003

Hoewel de eerste Micra jaarlijks meer Nederlandse kopers vond dan z’n opvolger, is de Micra K11 bekender. De auto is lange tijd namelijk een vast onderdeel geweest van het straatbeeld en dat komt niet alleen door z’n populariteit, maar vooral ook door zijn lange adem. De tweede generatie van Nissans compacte model breekt in 1992 ogenschijnlijk met alles waar de eerste editie voor stond. Elke rechte lijn is afgerond en de Micra transformeert in een sterk aaibaar type met een herkenbaar uiterlijk. Dat valt kennelijk bij velen in de smaak. Het ontwerp blijkt bovendien lang houdbaar, want de K11 houdt het mede dankzij een forse facelift tot 2003 vol, twee jaar langer dan de K10.

Het exemplaar op de foto’s dateert van 1998 en van na die grote updateronde, die net in datzelfde jaar is doorgevoerd. Jongere exemplaren zijn snel herkenbaar aan hun grotere koplampen en modernere bumpers. De Micra is er in Europa met 1,3-liter benzinemotor en tussen 1998 en 2000 ook met 1,5-liter diesel. Verder is keuze uit een drie- of vijfdeurs koets, maar elders op de wereld verschijnt hij ook als sedan, stationwagon en zelfs cabriolet. De auto dient bovendien als blauwdruk voor tal van creatieve afgeleiden, waarvan de op de Jaguar Mk2 geïnspireerde Mitsuoka Viewt zonder twijfel de opvallendste is.

Dat de Micra meer heeft te bieden dan alleen een sympathiek snoetje, bewijst de auto door in 1993 als eerste Japanner ooit de titel ‘European Car of the Year’ in de wacht te slepen. Een hernieuwde kennismaking met het model verklaart het enthousiasme van destijds, want dit exemplaar rijdt nog altijd uitstekend. Het grote airbagstuur laat zich licht bedienen en informeert je over wat de voorwielen doen, de bak gaat zonder enige moeite van verzet naar verzet en de 1,3 liter grote, 75 pk sterke motor blijkt prima op z’n taak berekend.

Het meest opvallende aspect aan de rijervaring is het comfort. Deze Micra laat grote ongeregeldheden in het wegdek zonder klachten voorbijgaan en is stil genoeg om ook bij langere ritten z’n mannetje te staan. Bovendien is er airco aan boord, een van de stokpaardjes van Nissan in de jaren 90. Met de tweede generatie begint voor de Micra het Europese avontuur pas echt, want in tegenstelling tot generatie 1 wordt deze allemansvriend voor ons werelddeel in het Engelse Sunderland in elkaar geschroefd. De spreekwoordelijke Japanse kwaliteit blijft daarbij behouden, want zelfs anno 2018 zie je de Micra K11 nog regelmatig. Wie voor zo min mogelijk geld in een betrouwbare auto wil stappen en daarbij ook nog comfortabel over de weg wil gaan, doet er dan ook een uitstekende koop mee.

MICRA K12, 2003-2011

Door de lange levensloop van de eerste twee generaties dient de derde Micra, intern K12 geheten, zich pas twintig jaar na de introductie van het oermodel aan. De auto voert het ronde design van z’n illustere voorganger nog een stapje verder door en heeft als resultaat een opmerkelijk bol koetswerk. Door de vouw net onder de raamlijn is het net alsof er een elastiekje om deze automobiele mafketel heeft gezeten gedurende het ontwerpproces. De ronde, hoog geplaatste koplampen zorgen ook aan de voorzijde voor een unieke aanblik.

Binnenin wordt je herinnerd aan dit design, want de koplampen zijn ’s nachts zichtbaar voor de voorste inzittenden. Die kijken verder uit op een dashboard dat met creativiteit is vormgegeven en een groot aantal handige opbergvakjes heeft. Het ronde designthema wordt consequent doorgevoerd en de Micra blijft een auto met een sterk eigen karakter.

Dat komt nog beter tot uiting in de geteste uitvoering, want met de Micra C+C komt de auto voor het eerst ook in Europa als cabriolet beschikbaar. Die verschijnt in de hoogtijdagen van de compacte-cabrio-metklapdak, een trend die door de Peugeot 206 CC in het leven is geroepen. Met de opmerkelijk lange en hoge kont oogt de C+C nog wat maffer dan de hatchbackversies. De voorruit steekt zoals gebruikelijk bij kleinere klapdakcabrio’s vrij ver naar achteren, waardoor je ook met gesloten dak enigszins beschut zit, maar toch is het jammer dat dit soort betaalbare open auto’s volledig is uitgestorven. De open Micra heeft weliswaar een achterbank, maar die kan beter worden beschouwd als extra bagageruimte.

De reguliere Micra is er als drie- en vijfdeurs hatchback en biedt uiteraard meer ruimte achterin, maar is ook geen ster op dat gebied. De auto is leverbaar met 1,2- en 1,4-liter benzinemotoren. Daarnaast laat Renaults invloed zich voor het eerst gelden, want de 1,5-liter diesel heet dCi en is afkomstig uit de Franse schappen. Ook bij de 1,6-liter benzinemotor die in de zwarte C+C is te vinden, heeft Renault een vinger in de pap gehad. Het 110 pk sterke blok verschijnt bij de facelift van 2005 op de bestellijst en is de krachtigste motoroptie voor de Micra. De comfortabele insteek van z’n voorgangers blijft bij deze generatie behouden en de auto is door z’n overzichtelijke koets, vrij hoge zit en lichte bediening gemakkelijk in de omgang.

MICRA K13, 2011-2017

Als er ergens in de levensloop van de Nissan Micra sprake is van evolutie, is het in 2011. In dat jaar maakt de derde generatie plaats voor de vierde en die is designtechnisch zowaar duidelijk op dezelfde leest geschoeid. De meeste opvallende kenmerken blijven gehandhaafd, al wordt het wel érg ronde design wat afgezwakt. Ook wordt het gamma stevig ingeperkt, want de cabrioletversie verdwijnt en ook de driedeursvariant keert niet terug. Minder opvallend, maar wel belangrijk is de verhuizing van de geboorteplaats van de Micra. De enorme productiefaciliteit in Sunderland kan zich gaan toeleggen op andere modellen, want Europese exemplaren van de Micra worden de verantwoordelijkheid van een fabriek in India. Of het daaraan ligt, weten we niet, maar feit is dat het interieur van deze Micra door het gebruik van veel harde plastics kwalitatief wat achterblijft bij dat van de eerdere generaties. Ter afleiding is het hier wel lekker vrolijk.

Het dashboard wordt aanvankelijk volledig gedomineerd door ronde vormen, die onder meer terugkomen in de ventilatieroosters en het knoppencluster van de klimaatregeling. Na de facelift doen rechte lijnen hun intrede in het interieur en krijgt vooral het dashboard een wat zakelijker uitstraling.

Onder de motorkap ligt interessant nieuws in de vorm van de 1.2 DIG-S, een motor die in plaats van een kleine turbo een heuse compressor als hulpmiddel heeft. Het is Nissans eigenwijze manier om een laag verbruik met een vrij hoog vermogen te combineren en daar slaagt het merk heel aardig in. Met 98 pk is de auto die wij rijden uitstekend bij de pinken, mede dankzij het lage gewicht van 960 kg. Voor dynamiek moet je opnieuw elders zijn, comfort en gebruiksgemak blijven tot deze generatie de hoofdrol spelen. Het witte exemplaar stamt uit 2013 en is van de tweede lichting, die onder meer herkenbaar is aan de enigszins driehoekige koplampunits. De Indiase fabriek hoeft als het aan Nederland ligt, niet op volle kracht te draaien, want deze generatie slaat op onze markt aanzienlijk minder goed aan dan z’n voorgangers. In 2011 zijn veel concurrenten al uitgegroeid tot wat zakelijker ogende, volwassen auto’s en dat spreekt Europese kopers blijkbaar meer aan dan de vriendelijke, bijna schattige Micra.

MICRA K14, 2017-HEDEN

En dan … wordt alles anders. Waar z’n voorganger rond en vriendelijk is, is de nieuwe Micra scherp en stoer en waar de vorige Micra’s echte wereldauto’s zijn, is de nieuwe vooral voor Europa bedoeld. De auto wordt hier ook weer gebouwd, zij het niet in Engeland maar in Frankrijk. Gezien de grote verschillen is het des te opmerkelijker dat de Micra K14 op een gemoderniseerde versie van het platform van de vorige Micra wordt gebouwd, al komen de motoren wel van Renault en loopt de auto naast de Clio van de band.

De Micra is er opnieuw alleen als vijfdeurs, maar dankzij de verborgen handgrepen achter loopt hij daar niet mee te koop. Dat is misschien maar goed ook, want qua ruimte achterin is dit net als de twee voorgaande edities geen uitblinker. Rijden doet de auto echter prima. De nieuwe Micra is dynamischer dan ooit en weet nu ook enthousiaste bestuurders te bekoren, al gaat dat hier en daar wel ten koste van het comfort. De rigoureuze breuk met z’n voorgangers legt Nissan geen windeieren. Sinds vorig jaar zijn de verkoopcijfers van de – sinds het verdwijnen van de Pixo – kleinste Nissan omhooggeschoten en ook onze duurtester krijgt met z’n vlotte koetswerk en kleurstelling de handen op elkaar. De eerste editie wist kopers over de streep te trekken met zaken als ruimte, gebruiksgemak en een gunstige prijs, de vijfde generatie doet datzelfde met een vlot uiterlijk en leuke gadgets. De autowereld is veranderd, maar de Micra is nooit bang geweest om mee te veranderen.